My Almost Perfect Life

Chapter 6.5 - Date ^_____^

A/N:

here is the promised update!! sana po magustuhan nyo :)

dedicated kay Mae-Mae Varona! she introduced me to wattpad ^_______^ if it wasn't for her, wala ako dito ngayon

ENJOY!!

----

Reeya's POV 

I woke up earlier than usual para magprepare. Nagtext kasi si Keith kagabi na sa E.K daw ang punta namin. Akala ko pa naman sa mall lang magpapasama, yun pala sa amusement park. Di ko talaga ma-gets paminsan ang lalakeng yun kahit magkababata kami. 

Natapos na akong maligo at magbihis. Simple lang suot ko ngayon para comfortable ako mamaya. I sported a high-waist dark jean short, loose off-shoulder shirt na may tank-top sa loob. I also wore my purple Chucks to complete the look. Pagkatapos kong nagpowder up ehh bumaba na ako  

"Good Morning Ms. Ysabelle" bati ng mga maids and butlers na nakasalubong ko sa hallway at pababa ng staircase. 

Pagdating ko sa dining room, nakahanda na yung breakfast ko. Bacon and eggs with French toast and orange juice. Tinitigan ko lang yung pagkain. Di ko type ehh. 

"Is there anything wrong with your food, Miss?" tanong ng isang maid 

"Unfortunately, there is. Paki palitan nga to. I don't like these." Sabi ko sabay tulak palayo ng plate tapos tumingin sa mga maid. "tell the chef I want pancakes with butter and honey instead of maple syrup." 

"Pero miss, nagpancake na po kayo kahapon. Kabilin bilinan po ng Mom nyo na di-" paliwanag nung isang katulong pero pinutol ko sya 

"Either you get me what I want, or lose your job" mataray kong sabi. Pinaka-ayaw ko sa lahat eh yung kinokontra ako. 

"so-sorry po, Miss. Sasabihan ko na po yung chef" sagot nya. Kinuha nya na yung [late na may bacon and eggs and disappeared into the kitchen. Walang imik naman yung ibang maids. Subukan lang nila at pwede na silang umalis sa pamamahay ko. 

After ilang minutes, dumating na yung pancakes ko. "Your pancakes, Miss" sabi nung maid sabay lapag sa harapan ko nung plate. I started eating my pancakes. I was in the middle of eating nang biglang bumukas yung pintuan ng dining room. There stood Keith on the other side. 

"Good morning, master Keith." Sabi nung mga katulong namin sabay bow. Nginitian lang sila ni Keith tapos umupo sa tabi ko. 

"Sir Keith, gusto nyo po bang magbreakfast kasama si Miss Ysabelle?" tanong nung isa. 

"I'm good. Tapos na din akong magbreakfast. Anyway, pwede na kayong lumabas. Di nyo naman kailangang bantayan si Reeya na kumakain ehh" sagot ni Keith tapos ngumiti. Sumunod naman silang lahat at lumas na ng kwarto. Alam talaga ni Keith yung mga ayaw ko. 

"thanks Oppa. I just can't bring myself to tell them to go out. This table is too long for me to eat alone kaya pinapabayaan ko na lang sila." Sabi ko as I munched my pancake. 

"hahaha. Ikaw talaga. Kawawa naman yung pancakes ohh. Your venting your anger on them" sabi nya na nagkukunwaring naawa sa pancakes. Hinampas ko naman sya ng mahina sa braso tapos ngumiti 

"you really are insane. I can't even believe may kaibigan akong baliw. Haha! Joke oppa! Mua mua shup shup! HAHAHAHAHA!" sagot ko naman. Palagi kaming ganito. Kumbaga, sa kanya lang ako mabait simula nung mga bata pa kami. As a kid, sya first cruch ko. Hanggang ngayon. wag maingay. Ssshhhhh 

"that hurts, babe! Hahaha. Finish your pancakes na para punta na tayo" nakangiti nyang sabi 

"Keith, say 'AAHHHHHH'" ako