Lana's List (Taglish)

Chapter 2

Dalawang linggo na ang nakalipas. Kasisimula pa lang ng buwan. Parati kong tinitingnan yung phone ko. Baka kasi nag-e-mail na. May mobile data naman ako kaya any time, pwede akong makakuha ng e-mails.

Habang naglalakad ako sa corridor ng Liberty, maraming bumabati sa 'kin. Ngumingiti na lang ako kahit hindi ko sila kilala. VP ako kaya I was slightly well-known. I went to my locker to put away my books when my phone beeped.

1 e-mail received

Nanlaki ang mga mata ko. Madali kong binuksan yung lock screen to see the content of the e-mail. Bumilis ang tibok ng puso ko when I saw that it was from the De La Soledad University research team. I quickly read the e-mail and saw . . . Oh my God! Holy shiz!

Napanganga ako habang tumatalon sa saya sa gitna ng hallway. I didn't care kung may makakita sa 'kin! Napili AKO! WOOHOO!

"Huy, Lana! Okay ka lang?"

I turned around and saw a girl with shoulder-length light brown hair. Agad ko siyang niyakap sa sobrang tuwa. Hindi pa muna ako nakapagsalita. Niyakap ko lang siya nang mahigpit.

"Ano ba'ng nangyayari sa 'yo, babe?" tanong ni Kylee.

I pulled away and grinned at her. "Napili ako sa mga volunteer sa DLSU!"

"HA?" she asked in disbelief. Itinaas niya yung salamin niya, as if to take a better look at me. "For real? Yung pinuntahan mo no'ng nakaraan, pumasa ka?"

"Yeah!" I beamed, biting my lip in excitement.

"Ayeee! Congrats!" Niyakap niya ako at nagtatatalon.

"Thank you!"

Oh my God. Pupunta uli ako sa De La Soledad! YAY!

***

"Ilan daw kayong pipiliin?" tanong ni Kylee, still grinning. "Ayeee!"

Naglalakad kami ni Kylee papuntang gate. The news wasn't really a big deal to others, lalo na't research naman ng De La Soledad at hindi naman ng Liberty, kaya ako lang ang talagang excited at saka yung ibang estudyante, hindi yung administration.

"Tatlo," sagot ko.

"Sino kaya yung iba?" she wondered.

Oo nga, 'no? Sino kaya ang mga kasama ko? At saka ano kayang ipagagawa sa 'min? Psychological research naman, so mental and emotional health yung pag-aaralan nila?

"Kailan ka pinapupunta?" tanong ulit ni Kylee.

"Bukas na," sagot ko. "Friday naman. Buti na lang wala akong pasok tuwing Friday."

"Woo. Samantalang dati, gustong-gusto mong magkaro'n ng klase tuwing Friday kasi ayaw mong mag-uniform."

Totoo 'yon. Bukod sa uncomfortable yung uniform namin dahil masikip at pencil cut ang palda, required din kaming mag-heels ng at least three inches. 5'7" na nga 'ko, maghi-heels pa ba 'ko? Mababawasan pa lalo ang mga mas matangkad sa 'king lalaki rito sa school. Ang awkward.

Plus, may pagka-fashionista 'ko. I liked dressing up. Not necessarily bongga naman, pero 'yong simple lang pero malakas ang dating. 'Yon ang gusto ko. 'Yong mukhang effortless. Kaya gustong-gusto ko tuwing Friday at Saturday sa school, nakakaporma 'ko.

"Balitaan mo 'ko, a?" Kylee reminded me.

I nodded. "Oo naman. Sana may guwapo 'kong makasama."

"Puro ka guwapo," saway niya sa 'kin habang tumatawa. "Kahit sa'n ka magpunta, naghahanap ka ng guwapo. 'Di mo naman pinapatulan."

My mouth dropped open at what she said. I scoffed in amusement—and because she was sort of right. Sort of, kasi may mali pa rin siya.

"FYI, hindi ako pinapatulan ng mga guwapo. Ni wala ngang nanliligaw sa 'kin, e."