Rebound [On-going]

Chapter 1: When a stranger calls

Chapter 1: When a stranger calls

November 16, 2016

Wednesday

Wave sent a message Happy Birthday my universe!~

Mama sent a message Happy BIrthday my darling!~

Papa sent a message  Hija Happy Happy Birthday!~

Sia sent a message C, happy birthday! I love you so much.~

Yep, I woke up with those messages, and yes again, today is my birthday.

But to tell you the truth, ayaw na ayaw kong magcelebrate ng birthday, lalo na pa ang birthday ko.

hindi naman sa maarte ako o ano kaya ayaw ko or abnormal lang ako, noong bata naman ako gustong-gusto ko magbirthday, pero noon yun. I'm not that young anymore na madaling utuin at sobrang babaw ng kaligayahan and besides hindi naman pwedeng habang buhay na lang na ganun, habang buhay mong gugustuhing gawin ang mga nakasanayan mo, things are meant to change, may mga bagay na gusto mong gawin dati pero ayaw mo nang gawin ngayon and that is normal, because you just grown and learned enough~

"Huy!"

"ay! palaka!" ako

"PALAKA?! nasan? nasan? omg! I'm scared of frogs!!" Sia

"anong palaka? gaga 'to walang palaka dito." sagot ko

"Sabi mo kasi palaka eh, kaya naghanap ako. alam mo naman na takot ako dun."

"psh... paano kasi nagulat ako sayo, bigla-bigla ka nalng sumusulpot, palagyan ko na kaya ng security device yung gate namin, baka mamaya killer na yung makapasok e." ako

napaface palm nalng sya sa sinabi ko

"Ano ba kasing ginagawa mo dito?" pagtutuloy ko

"uhm... wala ka bang nakakalimutan?" tanong nya

"wala naman. uhm... may utang ba ako sayo?" pagbabalik ko ng tanong sakanya

"anong utang?!" takang tanong nya

"gaga ka talaga! birthday mo kaya ngayon kaya nga ako nandito eh. so what's the plan?" sya

"Jossiah, alam mo naman na ayaw na ayaw ko ang pagcecelebrate ng birthday diba?" seryoso kong sagot

"pero... CC~" Sia

hindi na nya naipagpatuloy ang sasabihin nya dahil tinitigan ko na sya sa mata ng diretcho, kilalang kilala na kaya ako ng isang 'to, mabuti na lang at nagets nya ang gusto kong iparating sakanya.

"fine. hindi naman ako nananalo sayo eh." pagsuko nya

"yung dahilan talaga kung bakit ako pumunta dito is because... napaaga yung flight namin papuntang Canada." dagdag ni Sia

"tsk... tsk.. akala ko ba tunay kang kaibigan? tapos mang-iiwan ka din pala." pabiro kong sabi

"Drama nito! mauuna lang naman ako ng punta, susunod naman kayo nila tita dun diba?"

"psh... kalian ang alis nyo? mamimiss kita bes." sabi ko

"ngayong gabi. Mamimiss din kita sobra."

Kahit pa susunod din naman kami sa Canada mamimiss ko pa rin ang babaeng 'to. grabe naman kasi ang kagagahan nito, ang hirap kaya humanap ng gaya nya dito sa Pilipinas.