Mistakes - KATHNIEL

chapter 2: "hindi ko alam gagawin ko"

Daniel's POV.

"whatever you wanna say, whatever you wanna do, DJ, just keep it to yourself. wala na akong pakealam." ang sakit naman noon, Kath, pano kung ang sasabihin ko ay importante at makabubuti pa sa kalagayan namin ngayon? tss.

"Kath naman!" habol ko pa, pero mukhang uminit maslalo ang ulo nya, umiyak sya ng sobrang lakas, nakatalikod padin sya sakin.

"UMALIS KA NA!" biglang sabi nya, humarap siya sakin at tinulak ako palayo sakanya, pinapaalis na nga ako. umalis sya , pumasok sa kwarto nya, binaldak nya ang pinto.. halatang galit na galit sya, halatang sobrang nasaktan sya, at ako ang dahilan ng lahat na yun.. kaya umalis nalang ako, habang naglalakad, natauhan ako at bumalik sa harapan ng bahay nila.

"KATH! I STILL LOVE YOU" sigaw ko sa bintana ng kwarto nya, pero no respond.. I'll take that as an "IDONTCARE"  ang sakit talaga, kahit pa sabihin natin na nakipagpustahan lang ako, minahal ko na din sya na parang akin, TUNAY na akin, pero wala din.. natapos din ang lahat ng kalokohang to..

well para sakin, I SHOULD SAY AT LEAST.. sineryoso nya kasi eh, kaya siguro sya nasaktan ng sobra.. nasaktan din naman ako.. pero iba yung feeling ko kesa sakanya, alam kong masmasakit yung sa part nya kesa sakin.

umalis na ako, naglakad nalang ako, para makatipid naman, at para siguro makapagmuni muni nadin..

naisip ko na nandyan naman si Tikoy, para kahit papa-ano eh may makausap naman ako na expert pagdating sa ganitong sitwasyon, kaylangan ko ng makakausap ngayon so I think sya talaga yung tamang tao para makausap ko. alam ko. makakatulong sya.

kinuha ko yung cellphone ko sa bulsa ko at tinext agad si Tikoy.

Daniel: Tikoy, kita tayo sa tambayan, kaylangan ko lang ng makakausap.

di naman nagtagal y nagreply agad sya.. siya pa, adik to sa cellphone eh.

Tikoy: sige brad, meron din sana akong lilinawin sayo. so ngayon na?

aba, anu naman kayang lilinawin nito sakin, mukhang seryoso ata sya ngayon, FIRST TIME.

Daniel: oo ngayon na. sige kita nalang tayo dun.

at hindi na nagreply ang Tikoy, kahit simpleng "k." di man lang naireply, mukhang badtrip ata to ngayon, tamang tama, parehas kami, maslalo kaming magkakaintindihan nito.

nakadating na ako at yun, nandun na si Tikoy, first time na walang head phones sa leeg nya, first time na hindi naka orange, first time na hindi suot yung cap, at first time na mukhang galit na galit. at alam ko na hindi sya ok ngayon kasi.. ginagawa nya lang yung mga bagay na yun kapag may nangyaring di maganda sakanya o sa kabarkada nya.

"oh bro, dito ka na pala, akala ko ako mauuna sayo" sabi ko naman pero walang feed back, di manlang tumango, di manlang tumingin sakin. "bro? Dj, pano mo na ganun si Kath? alam mo.. wala ka din eh, pahiyang na sayo bro." sabi nya, aba! syempre nabigla ako.. akalain mo ba na ako pala ang problema nito, ayy. oo nga pla. KATH, TIKOY, kinakapatid ang isa't isa. haist.

"bro, maniniwala ka ba sakin kung sabihin ko na MAHAL KO talaga si Kath?" sabi ko ng nakatungo, lumingon sya sakin, nagkasalubong ang dalawa nyang kilay at umiling iling. "kung mahal mo sya bakit mo yun ginawa?" hindi naman maniwala to oh, panu ba ang sasabihin ko. hindi ako nakarespond, di ako nakapagsalita, imbis na sumagot sakanya, tumungo nalang ako, para iwas gulo.

"pare naman kasi, bakit mo yun ginawa kay Kath? kung mahal mo sya, bakit mo sya niloko? pare naman, anu bang pumasok sa isip mo at naisipan mong saktan si Kath? pinakawalan mo lang ang taong mahal mo pre, sayang lang ang pagmamahal nya sayo" nagspeech sya at ako naman speechless, wala akong masabi.. oo MALI NA AKO.

"ginawa ko yun kasi.." (HHOOPPIIAA!! di muna pwedeng sabihin! balang araw malalaman nyo din kung ano yung sinabi nya).

~~

pagdating ng kinabukasan

KATH'S POV.

di ko natawagan si Julia kahapon, busy kasi ako sa kae-emote sa kwarto ko, nako.. wala padin si kuya Diego. hayy.. home alone nanaman. palagi naman eh.

bumaba ako sa kusina para magbreakfast at dun ko lang napansin na meron palang maliit na note sa refrigerator.

"Kath, i'm sorry na hindi nanaman kita makakasama ng isa pang week, busy lang ako .. and PS, hindi sa barkada, importante to :)"

parang di ata ako makapaniwala na may mas iimportante pa sakanya maliban sa barkada, pero ayus na din yun, wala munang eepal sa pag eemote ko. hhaayy.

nakalipas ang ilang oras ay dumating si Julia sa bahay, kusa syang nagpunta dito sa bahay namin, pagbukas ko ng pinto, she smiled and hugged me very tight .. naiyak nalang ako dahil naaalala ko yung nangyari.. hindi ko alam ang gagawin ko.

"bes, ok ka lang ba? I heard what happened, don't worry bes, i'm here.." sabi nya sakin, ang sweet ng bes ko noh? ganyan talaga yan, ang swerte ko sakanya.

"basta andyan ka bes, ok lang ako." pangbola ko naman, pero totoo naman yun. syempre, halos sabay kaming lumaki.. di nga lang sabay pinanganak . duh.

"bes, ano ba talag-" tanung nya, di ba nga gusto kong makalimutan lahat? maige pa sabihin ko na sakanya ang mga ayaw ko. "Julia, ayoko nang pagusapan yon, ang mahalaga, andito ka na, at matutulungan mo na akong makalimutan sya at makapag move-on" sabi ko, syempre nag nod nalang sya.. pero biglang tumigil sa pagtango at nagsalita ang babae. tss. "paano mo sya malilimutan kung araw araw kayong magkikita sa school, seatmates pa" yun nga lang, tama si Julia..

"Ako na bahala dun bes.. basta ang mission natin is to find a way para makapag move-on na ako" yup. that's the mission! :)

"cge, tara sa kwarto" umakyat kami at pagpasok namin sa kwarto ko ay kita mo agad yung mga teddy bears, mga pictures naming dalawa.

nagpout ako, at nagsad face.

"di ko sya makakalimutan nito, I NEED TO MOVE-ON! MOVE-ON! MOVE-ON! MOVE-ON!" sigaw ko, alam ko, oo para na nga akong baliw, nanlaki ang mga mata ni Julia, syempre nagulat yun, bigla ba naman akong sumigaw.

"alam mo bes, wag kang trying hard na makapag move-on kaagad, pabayaan mong kusa mo syang makalimutan, malay mo, pagdating ng bukas o kaya ng isang linggo, masabi mo nalang sa sarili mo na 'talaga? minahal ko yan?' diba?" may point si Julia, pero.. "talaga?"..

to be continued again :D

----------------------------------------------------------------------------------

A/N: sorry kung maikli lang sya, medyo tinatamad pa kasi ako.. pero please vote and comment!