Sandy's POV
I was theeeeeassddffjkskkas
Peste mas binilisan ko nalang yung takbo ko paakyat. Para kasing may naririnig ako o baka naman guni guni ko lang yun?
Lintek na multong yan hindi ako naka inom ng gamot. Bahala na. Malakas naman immune system ko hindi naman siguro ako magkakasakit. Ayoko ring bumaba natatakot ako no.
Nagising ako ng madaling araw kasi parang mabigat yung pakiramdam ko. Ughhh not now please. Hinawakan ko naman yung noo ko kasi parang may mabigat na nakapatong. Oh, bakit may towel sa noo ko? Sino naglagay?
Baba na sana ako nang mahagip ng mata ko ang isang basong tubig at gamot? Na nakalagay sa side table malapit sa lamp shade. Bumangon na ako at ininom ang gamot, aarte pa ba ako? Baka si manang yung naglagay. Oo baka nga si manang, I doubt na si Vanne yun. Pero deep inside mas gugustuhin kong siya na lang sana. Sana nga.
Tiningnan ko naman ang orasan at nakitang 4:45 na ng umaga. Siguro bababa nalang ako, siguradong gising naman sila manang. Kinuha ko naman ang baso para ibalik sa kusina.
Nakita ko na nakabukas na rin yung ilaw sa kusina, at naka dim yung sa sala. Tama nga ako gising na sila manang.
"Manaaaaang! Good morning!" Binati ko ka agad si manang pagka dating ko sa kusina.
"Ikaw na bata ka bakit ginabi ka ng uwi?" Hinarap naman ako ni manang na naka paymewang.
"Hehe pahirapan po kasi sa pagsakay" sabi ko naman habang nilalagay yung baso sa lababo. "Salamat po pala manang sa gamot" pasasalamat ko naman sa kanya.
"Ah oo sabi kasi ni -" ..hindi natapos ni manang yung sasabihin kasi biglang sumulpot si Vanne..." Manang alis na ako, kayo po muna bahala sa bahay" paalam niya kay manang. Napabaling naman siya ng tingin sa akin, yung mukha niya kanina na maaliwalas biglang naging madilim kasi naman yung kilay niya nakasampok na naman.
Inirapan ko naman siya na may kasamang belat. Kainis na alala ko naman yung kagabi na hindi siya sumulpot. Hmp walang isang salita. Speaking of hahanapin ko pa pala yung jacket ni Blue.
Halos sabay kaming pumunta sa sala.
Asan na ba yun. Kainis naman kasi si Vanne eh! Hanap ako ng hanap pero hindi ko makita. Napabaling yung tingin ko sa papalabas na pigura ni Vanne, ah oo tatanungin ko nalang siya. Bahala na. It's now or never.
Hinabol ko naman siya "Vaaaaaannne! Sandaliiiiii" sigaw ko sa kanya. Tumigil naman siya at lumingon sa akin. Tingnan mo to naka poker na naman.
"Nakita mo ba yung tinapon mo na jacket kagabi? Doon lang yun sa gilid katabi ng flower vase eh, bakit wala na roon?" Tanong ko sa kanya pero wala pa ring reaksyon sa mukha niya.
"I throw it" sabi niya at binuksan na yung pinto ng kotse. "Oo nga, nakita ko namang tinapon mo, harap harapan nga eh. Saan mo kasi tinapon hindi ko makita, sa kaibigan ko naman pa naman yun! Kainis ka talaga" padabog na sabi ko sa kanya.
"Check the bin, I thought it's a trash" sabi niya sabay ngisi. "Anoooooo? Tinapon mo sa basurahan?! Gago ka ba?!" Sigaw ko sa kanya kasi sobrang inis na talaga ako hindi ko naman maiwasan ang pagsalitaan siya ng bad words pero putangna niya!
"You can't wait, can you? Seriously, you need to have patience." Narinig kong sabi niya. Pinagsasabi nun? Lilingunin ko na sana pero naka alis na pala. Baka may kausap sa telepono? Hindi ko kasi nakita kasi nakatalikod na ako sa kanya. Ay ewan hanapin ko nalang yung jacket ni Blue.
~
💋
