Mahal Kita Pero..

Chapter 3: School

Math Class

Lahat sila nagtataasan ng mga kamay para maibigay ang tamang sagot kay Ms. Santiago.

"Sabi kasi ni Ms. na kahit daw mahirap or di mo alam ang sagot, kailangan mo pa rin subukan kahit na sukong suko ka na sa bagay na yun... un lang daw ang tanging paraan kung paano mo ulit masosolve yun. Kung hindi subukan at pag aralan."

Syempre ako ang natawag ... As always favorite yata ako ni ms. Bukod sa makulit ako, may tinatagong katalinuhan to noh! Hahaha!

"Yes, ms. Sy? I heard you're laughing. Can you share it with us why?"

Oops. Shemay naman ohh! Ano nga ba? favorite ako ni ms. E ohh well..
"Uhm Ms. Wala po yun." Lahat sila nakatingin at may tatlong mga babae tumatawa. Kanina pa din kasi sila tinggin ng tinggin sa akin tinignan ko ung muka ko kanina wala naman akong dumi sa muka. Tinanong ko rin si Kat kung magulo ba buhok ko at kung may something sa Sakit ko sa likod, Wala naman daw.

*Ringggg ring rinnggg ringg*

Oh fudge! Nag ring pa phone ko. Grabeng kamalasan to >< bakit ngayon pa tumawag?!!!? Ang tahimik pa naman ng class dahil sa akin at dahil sa nag ring ang phone tumawa sila. Huhuhu grabeee di naman siguro galit si tadhana noh para gawin niya sa akin to!?

Nagbell na rin sa wakas. Grabeng kamalasan 'to! Di na naman ata ako makakatulog neto... Shemay! Natatawa pa rin sila sa ngyari hahaha kahit ako rin natatawa eh kaso sa mga ngyari nagiging hiya. Lalabas na din dapat ako ng bigla akong tinawag ni ms. Santiago. Agad akong lumapit sa front desk niya.

Yes, ms? Well ms. I'm very very sorry about a minute ago it was an accident that my phone rang and my laugh got to loud to hear. Hope you accept my apology ms.

"Next time Ms. Sy if you'll laugh please... Just make it sure that I will not caught you ever again! And please keep your phone on silent mode."

Yes Ms. Thank you. Okay off you go. At lumabas na rin ako lesson learned! Very well. Pero hindi ko mapapangako yun hahaha kahit siguro ung mga students dito sa school ganun din. Laging nangangako na sinasabi, laging Hanggang salitang pangako lang naman na di napapako. Laging walang actions puro words lang. Hahaha...

******

Sa Canteen na to bawat lugar na nakikita ko. Bawat sulok, Bawat hakbang ng hagdanan hindi ko pa rin malimutan si Kel. Lagi kaming nandito noon. Hindi ko nga malimutan ung araw ng monthsary namin nasa classroom ako bigla akong hinila ng friend ko si Cayle at dinala niya ko sa canteen area at nakita ko sa bawat hagdan na hahakbangin ko may nagibigay ng rose at sa bawat hakbang ko pababa, naiiyak ako sa tuwa na naiisip ko na ang swerte ko sa lalaking to. Hindi dahil sa may gusto siya kundi sa dahil minahal niya ako. Kaso lahat ng mga hanggang isip na lang at tanging alaala na naparamdam niya. Tanging nakaraan na lang para sa kaniya iyon. Dahil may iba na siya. Sa nakikita ko, masaya na siya at susuportahan ko na lang ang gusto niya.

Hindi na ako bumili ng pagkain ko may binigay pa kasi si Kat sa akin sayang naman kung di ko kakainin. Ng dumating na si Kat kasama si cayle at iba pa naming bestiees.

Ohh! bakit mukang nageemot ka diyan? Sabi ni Cayle. Oo nga kanina ang saya saya mo ng sinundo kita. Laki pa nga ng ngiti mo kanina... Sabay sabi ni Kat.

"Besties wag na kayo mag alala I'm fine and I'm pretty sure for that. So no worries let's just hmm eat"