A Moment to Remember

Chapter 13

(A/N: Guys kung sino man ang nalilito dun sa characters ko, lilinawin ko lang po na DATI si 'Julia Baretto' yung isa sa mga character ko kaya lang pinalitan ko po ito ng 'Zharm' even though hindi ko po siya kilala siya po yung nilagay ko. Because fan rin po ako ni kasi ako ni Julia but hwag kayo mag-alala dahil solid KathNiel pa rin ako =)). And I hope you understand po)

Happy 200 reads po!! =))

Enjoy Reading!!

-------------------------------------------------------------

Chapter 13

Karlyn's POV

Kilala niyo naman na siguro ako noh? Well, kung hindi pa.. magpapakilala ako sa inyo. Ako nga pala si Karlyn Bernardo at may isa akong anak at siya si Ashley ngunit sa kasamaang palad namatay siya sa isang aksidente na hindi pa namin alam kung aksidente nga ba ang nangyari o may nagtangka sa buhay niya. Walang nakakaalam kung buhay pa siya o hindi. Pero malakas ang kutob kong buhay pa siya, Ito ang dahilan kung bakit ako uuwi sa Pilipinas para maghanap ng ebidensya na makakapagpatunay na buhay pa ang anak ko. Siguro lahat sila sumuko na pero ako hindi ako susuko kahit kailan. Haay. Okay tama na nga, mahaba-haba na ang kwento ko sa inyo baka matapos itong story ng di oras kapag tinuloy-tuloy ko ito hahaha XD

------------------------------------------------------

Andito na ako sa airport at nakikita ko na rin si Belle, haay.. Andito na muli ako sa Pilipinas. Tuwing naririnig ko o nakikita ang Pilipinas nalulungkot ako hindi dahil sa ayoko sa Pilipinas kundi dahil naaalala ko ang mga nangyari noon.

Belle: Lyn!! Hoy!! Kanina ka pa tulala ah. May problema ba?

Lyn: A-ah wala naman *smile* tara na?

Habang naghihintay kami ng taxi, nakukwento sakin ni Belle yung mga nangyari noon simula nung aksidente, nalaman ko din na dinaramdam pa rin ni Duztin ang pagkawala ni Ashley at malaki rin ang naging apekto nito sa kanya.

Lyn: Eh kamusta naman siya ngayon?

Belle: Yun, minsan tulala kapag may nakikita siyang bagay na nagpapakita sa mga alaala ni Ashley at minsan napapaginipan niya yung mga nangyari noon.

Ah.. Kawawa naman si Duztin. Every minute naaalala niya ang anak ko.

Belle: Andito na tayo.

Andito na pala kami hindi ko namalayan ah -__- pagtingin ko sa bahay nila, naalala ko na naman yung moments na masaya kaming lahat. Papasok na kami sa loob. Nagulat nalang ako ng..

Jahz: Tita Lyn?! Ikaw ba yan? Omg. You're back.

Niyakap niya ako at niyakap ko din siya pabalik.

Tita Lyn: Yes my dear. Im back for you *giggle* I miss you.

Jahz: I miss you too tita! *smile*

Umupo na kami sa sala. May lumabas na isang lalaki na bagong gising lang ang itsura niya. Nagbeso siya kay Belle at Jahz. Lalakad na sana siya papunta sa kitchen nang mapansin niya ako.

Duztin: Good Evening po.

Ang cold ng pagkasabi niya. Parang hindi ko na siya kilala. Hindi naman siya dating ganyan eh, dati kapag bumabati siya may halong ngiti at saya pero ngayon parang naging baligtad, naging COLD ito. Dire-diretso lang siya sa kusina. Pero narealize niya siguro na ako 'to kaya bumalik siya at tinignan ako.

Duz: Tita Lyn?!

Halatang gulat siya. Halata sa mukha niya na marami siyang pinagdaanan na problema. Nakikita ko sa mukha niya na malungkot siya at maraming iniisip. Haay Duztin.. Kamusta ka naman sa lagay na yan?