A Gangster's Kiss II : Forever Yours

chapter 22**

A/N: palagi na lang akong sinusumpong ng sakit ng mga author. pag punong puno ako ng idea, wala akong time. pag naman nakaharap na ko sa computer, lahat nawawala. T________T hindi ko ata magagawa ngayon ang makabag'bag damdaming update. sabaw na sabaw ako XD

nga pala. first and last gangster story ko na siguro to. ayoko na ng magulong plot. hahahaha~ siguro yung iba kong mga onhold, hanggang 15-30 chapters each na lang. T.T

dedicated kay: JEkangFlores. :"> 

******

 Danica's POV

"ano bang kailangan mo?!" kami lang ang kasalukuyang nasa restroom matapos ang isang conference meeting at sa harap ko ngayon ay si loraine.

"oh, drop it bitch. you know what i want." she said while crossing her arms on her chest.

"then it's a NO. tumabi ka dyan at lalabas na ako" hahawakan ko na sana ang knob ng bigla nyang pinigilan ang kamay ko.

"kung ayaw mong ilabas ko ang baho mo at ng pamilya mo, susunod ka sa gusto ko." mahigpit ang pagkakahawak nya sa kamay ko pero agad ko naman inalis yun at tumingin sa kanya, giving her a "what-do-you-mean-look"

"the public won't like it pag nalaman nila na si Danica Marie Trauss. A well known and respected bachelorette. an image of beauty and perfection.." she paused, then tiningnan nya ako from head to toe at tinuloy ang sinasabi nya. "..ay isa palang disgrasyada. tell me, ilang months ka ng buntis?"

i was taken aback when I heard what she said. alam nya? paano?!
pinilit kong wag magmukhang apektado sa sinabi nya. i retained my composture at nagsimulang magsalita..

"I.. I don't care about my reputation" sabi ko habang nakikipagsukatan ng titig sa kanya.

"Oh, then how about your family's reputation? now that I've think of it. How about your father's reputation? I heard there's a lost account. at ang main suspect ay ang tatay mo. 12 billion it is? ang laking pera nun ano? let's see how the public will react on this one.." she smirked.

"You wouldn't dare--" pinutol nya ang pagsasalita ko.

"Oh yes I would. and yes I can!"

*******************

it was raining hard. kasabay ng pag iyak ko ay ang pag buhos ng malakas na ulan. bakit? bakit sa dinami-dami ng tao, sakin pa bumagsak ang ganito kabigat na problema?

"shhh. everything's gonna be fine" braden tried to comfort me, but i need more than just a comfort. i need a miracle. i need something that'll put an end on this madness.

i cried more as the rain pours harder.

"Danica!" there was a faint voice echoing..

"Danicaaaaa!!" mas lumakas na ito ngayon, and it is more audible. someone's calling my name. 

"He's outside.." braden said as he rushed inside my room.

eto na siguro yun. kailangan ko na atang gawin to. ako na siguro ang pinaka masama sa lahat. tumila na ang ulan.