Mr. Destiny, is that you?(MDITY) [COMPLETED]

CHAPTER2 :)

AUTHOR'S NOTE

tutuloy ko pa ba? ahhaha.. sana read niyo lang ang story ko huh?! thanks sa lahat ng nagbabasa! sana basahin nio!<paolet olet?> ahahha...

First time ko po kasi makagawa ng story sa wattpad..at kahit sa ibang website ay di pa po! this is my FIRST TIME! :DD

Nga pala ang sam loza ay di ko po tunay na name Kumbaga screen name(naks artista?wahehehehe)  pero may account po ko sa fb na SAM LOZA pa add po thanks :*

 

COMMENT, LIKE AND VOTE PO! :) 

Ito na ang Chapter 2.

 

 

 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 

 

Nakakahiya sobra! Aamini ko na do-down ako. Alam ko namang ganito ako pero may karapatan naman ako di ba? feeling ko yung bestfriend ko ay isa din sa nag do-down sa akin! Imbis na ipagtanggol ako at i-comfort ay nangunguna pa sa pang-aasar at pagtawa..

Ano ba!!! Naluluha na ako!

"Okay,stop laughing!" sabi ng prof.

Nakayuko lang ako at nahihiya na naiiyak, gusto kong tumakbo at umiyak, pero hindi ko magawa! Bakit ba lagi na lamang nila ako dini-discriminate? Bakit PERFECT ba sila? Bakit ba lagi na lang ganito? Ganito na ba talaga ako kataba at kapangit para pagtawanan nila sa lahat ng bagay at kilos ko?

"Ms. Amia de Lazo, ikaw ang magiging muse ng course natin!"

"Huwag na po Prof. si Tammy na lang!" sabi nila.

Naghiyawan ang lahat at sinigaw ang pangalan ko na galak na galak, nagtatawanan ang iba at ang iba ay naghihiyawan na ang tono ay nang-aasar, Ano ito lokohan? Gusto kosilang gilitan ng leeg at balatan ng buhay!

"Don't mind them!" biglang sinabi ni Jared

"Huh?!" tanong ko.

"Mga papansin lang ang mga yan!" sagot niya.

"Okay lang, sanay na ako ano? lagi naman kasi ganito eh." ngiti ko na pilit na pilit.

" *smirk* huwag kang ngumiti! Alam kong nahihirapan at nasasaktan ka!"

Tumingin lang ako sa kanya at napayuko. Gustong umiyak, kahit pala papaano ay mayroon pa ding nakakaintindi sa akin? kahit pala ganito ang itsura ko , naiintindihan ako ni Red?

"Okay class dismissed!"

Lumapit agad si Amia sa amin.

"Tammy, nakakatawa ka!" sabi niya habang  tawa ng tawa.

"Oo nga! Dapat ikaw na lang ang muse!" sabi pa niDaniel at nagtawanan sila parehas at nag-apir. Si Red ay nakatigin lang sa kanila.

"Red,tara na??!!" yaya ni Amia.

"Sige mauna na kayo!" sabi ni Red na seryoso ang mukha at parang nadidismaya.

"Why?!" tanong pa ni Amia.

"Nothing."

Hinila na ni Daniel si Amia palabas ng classroom at si Jared at ako lang ang naiwan sa room..kaya napagpasyahan kong umalis pero..

"Sam!" tawag ni Red.

"Ilabas mo lang yang sama ng loob mo!Umiyak ka kung gusto mo!"

Hindi ko alam pero itong luha ko ay bigla na lamang tumulo, natutuwa ako dahil kahit papaano pala ay may kakampi ako?!

"Here!" inabot niya ang panyo niyaat hinila ako papunta sa rooftop ng school.

"Isigaw mo!" sabi niya.

"BALANG ARAW PAGSISISIHAN NIYO ANG PANGLALAIT NIYO SA AKIN! KAYONG LAHAT MAGSISISI KAYO!!!!!!!!" humagulgol ako bigla, hindi na ito bago sa akin dahil kahit noon pa man ay umiiyak ako pag nangyayari sa akin ang ganoong mga bagay.

"Kapag may problema ka! Isigawmo lang ang iiyak dito!" unti-unti siyang lumayo at umalis.

Iyakpa din ako ng iyak.. pero...te...teka..

"Yung panyo ni Red?! nasa akin pa din?!"hawak ko pala iyon.. nakalimutan kong isauli pero di ko naman ginamit eh! Kaya dali-dali akong lumabas ng rooftop at hinanap si Red...

Wala siya!!! Hindi ko siya mahanap at makita.. Nasan na kaya iyon?!

"Hoy Tammy!" tawag ni Daniel.

"Tammy si Red?" tanong ni Amia.

Itinaas ko ang balikat ko na senyales na "ewan ko"

"gala na lang tayo?" yakag ni Daniel.

"Sige kayo na lang." sabi ko at umalis para hanapin si Red at ibigay ang panyo niya!

Nakita ko siya sa gymnasium sa wakas!!!! nagba-basketball siya,ang galing niya! WOW!! Malamang varsity yan eh! ay nako Tammy talaga!

"Red!!" tawag ni Amia

Te..Teka! akala ko ba gagala sila ni Daniel?.. Itong si Daniel naman laging nakabuntot kay Amia! parang ewan lang, paano o ba sila naging kaibigan ?, eh kung lait-laitin lang nila ako kanina o kahit noon pa man ay WAGAS! Sabagay, sanay na din naman ako eh!

Lumingon yung dalawa sa akin dahil tumingin si Red sa akin... Lumapit siya..

"Red..i..ito..na ang panyo..mo!"abot ko sa kanya.

"Sa'yo na lang!" ngumiti siya.

"pe..pero?"

"Para pag pinaiyak ka nila ulit, ipunas mo lang yan panigurado ngingiti ka na." kinuha niya ang bag niya at umalis.

Yieehh.. bakit ba kinikilig ako? hindi kaya crush niya na ako?Psh... IMPOSIBLE!!!! sa itsura kong ito magugustuhan ba ako ng tulad niyang guwapo, gentleman at sikat na lalaking tulad niya?! ASA!

Baka naman alam na niya na crush ko siya? OH KNOW!!! Nakakahiya...pero sana naman huwag niya ako iwasan tulad ng iba na kapag nalaman na may gusto o crush sa kanila ay iiwas na agad!

feeling ko lalayuan niya ako, naman kasi! Tammy naman eh sobrang obvious na ba ako?Nakakaasar!