2nd story ko po ito.
Read nyo yung una kong story and its started at love at first sight ..
Enjoy reading.
Sa lahat ng nais magbigay ng mas maganda pang title kaysa sa my expiry date..
tumataggap ako.
Hindi kasi ako medyo satisfied sa title.
i-comment nyo na lang po.
Salamat..
--POTCHI
……………………………………………….
………………………………………………
………………………………………………
Naniniwala ba kayo sa sumpa.?!!
Sa lahat ng pinaka-wirdong joke na na-encounter ko marahil..
“aabot kana lang hanggang sa ika-23 mong kaarawan”
Weeeeeeeee.. goose bump.
habang nakaupo ako sa sa computer chair ko..
im mikaela Santiago. 21 years old.
freshgrad. .. take journalism course.
Journalism. As in sulat lang. hindi reporter ..
Kami yung nagbibigay ng info about sa irereport ng mga reporter.
Mahina kasi ako kapg pinapanuod ng maraming tao..
Lahat sila nakatingin sa akin..
Eye-to-eye dapat.
Wiiiii.. hwag na.. kaya nga journalism lang ako kinuha ko at hindi mass comm.
---
So kanina nga me and my pinsan go to an interview malapit sa Makati..
Pagkaggaling namin doon.
May nadaanan kaming manghuhula kuno.
Isang matandang lalake.
Hindi sana namin ito papansinin kung hindi nya lang nyang sinabi
“matatanggap kayo sa trabaho”
Galling noh. Nahulaan nya agad na isa pa lang kaming aplikante.
Hindi naman halata sa suot namin.
Para na nga kaming nagtatrabaho ehh.
Pormal kung pormal.
Hahaha
“let’s go” sabi ko sa pinsan ko.
