MHH-CHAPTER 41

1.5K 45 0
                                    


Argh. Ang sakit ng katawan ko. Ramdam ko ang pamamanhid ng mga kamay ko.

Pinilit kong imulat ang mabibigat na talukap ng aking mga mata. I was blinded by the darkness but eventually my vission adjusted.

I'm currently in a four corner gloomy room. Nang igalaw ko ang katawan ko ay hindi ako nagtagumpay dahil sa higpit ng pagkakagapos ko. Nakaupo ako sa sahig at nakagapos sa isang pole.
Tanging ang nag iisang bumbilya lamang ang nagbibigay ng malungkot na liwanag sa silid.

Naramdaman ko ang pagkirot ng aking ulo at hindi ko mapigilang mapangiwi dahil sa sakit.

Mabilis na nag sink-in sa utak ko ang mga huling nangyari bago ako nawalan ng malay.

At the airport.Big armored and muscled men.My departure and....John's wedding.

Why the heck do I even care about his damn wedding anyway? I will remember to punish myself for being so pathetic these past few days. I did not imagine that I will be soft again. Well heck no! I will never do the same mistakes.

Isang malakas na pagbukas ng pinto ang dumagundong sa buong silid, kasunod nito ay iniluwa ng pinto ang tatlong naglalakihang lalaki.

Naaalala ko pa ang isa sa mga ito, the one who have deep scar in his face, if I am an ordinary girl I might be frightened and scared to death for this men are dangerous.

I can feel their dark aura the moment they entered the room. I looked at them emotionless.

"Here ! Eat your breakfast!" sigaw nang isang medyo maliit at maitim na lalaki kumpara sa dalawa niyang kasama habang inislide palapit sa akin ang tray ng pagkain.

Naglalaman iyon nang kanin, hard boiled egg, hotdog at mansanas.

I just stared at the tray of food at muling ibinalik ang tingin sa mga lalaki. This time, halatang inis at asar ako sa inasal nila.

"How can I eat with my hands tied up?" mahina at walang emosyon kong tanong. Kung hindi ba naman sila timang! Tss.

"Untie her hands! " utos ng umaaktong lider sa tatlo at sinunod naman iyon nang lalaki sa kanyang kaliwa. He's like a goons. Nakakadena ang mga paa ko, mahabang kadena na nakakabit sa malamig at mahabang pole sa aking likuran.

Nang makaalpas ang mga kamay ko ay agad kong kinuha ang mansanas. I hate acting like a total prisoner but heck! If I wanna get out of this fvcking room alive then I needed to eat so that I have enough strength to beat up this morons. I don't want the food but I have no choice but to dig in.

Marahan kong nginuya at nilunok ang bawat pagkaing isinusubo ko, I always respect the food. Nang matapos ako ay ininom ko ang tubig na nasa bote, good thing at mukhang bago ang tubig na ito.

Narinig kong nag uusap ang tatlong lalaki sa harapan ko at tila nagkakatuwaan sila.

"Miss, baka pwedeng patikim naman sayo. Hahahaha" sambit nang maliit na lalaki. Eew. Disgusting creature!

Siniko siya nang umaaktong lider at nagsalita ito.

"Hindi natin siya pwedeng galawin hanggat walang pahintulot ang nakakataas!" mariin nitong banta sa kasamahan niya.

Well, he did good with that. Pero napaisip akong bigla, yes I am expecting that they are just following orders pero sino kaya ang pasimuno neto.

"You have to spill out everything you know about the mafia young lady!" buong buo at nakakatakot ang tinig nang pinakamalaki sa kanila ang nagsabi.

"I have nothing to say idiot!" balik sigaw ko sa kanya.

Halatang nainis siya ngunit muling sumeryoso ang mukha at nagtanong.

My Heartthrob HusbandWhere stories live. Discover now