Black Rogue

♡8♡

Hey people♡☆♡
Dit boek heeft nu al de 919 vieuws!! Kunnen we de 1000 halen? Veel lees plezier♡☆♡☆♡

'Die verdomde Brown Woods hebben me mijn roedel, ouders en nu ook al mijn Mate af gepakt. Candy, ik heb niks meer. Ik kan geen Alpha zijn. Het spijt me. Maar ik kan het niet aan.' Snik ik en loop naar mijn tent. Daar val ik in een droomloze slaap...

POV Nick

Ik zie hoe Naila weg getrokken wordt. De Aplha houd me tegen. Ik grom kwaad. 'Sla niet zo een toon tegen je Alpha!' Gromt hij kwaad. Ik grom kwaad terug. 'Ik heb een eigen roedel om voor te zorgen! En jij houd me niet meer tegen!' Hij begint duister te grinniken. 'Dat doe ik ook niet. Maar jijzelf.' Zegt hij. Ik voel een pijn in mijn nek. En alles wordt zwart...

POV Naila

Ik word wakker door een pijnlijke steek in mijn nek. Ik jank hard. Candy komt mijn tent binnen gerend.
'Naila! Gaat het? Naila!' Roept ze panniekerig. De pijn trekt langzaam weg. Ik kijk met waterige ogen in de paniekerige van Candy. 'Het, het gaat.' Zeg ik zacht. 'Nee! Het gaat niet!' Roept ze bang. 'Candy! Candy, het gaat weer. Rustig.' Zeg ik op een kalmerende toon. 'Waarom jankte je?' Vraagt ze zacht. 'Ik, ik voelde ineens een steek in mijn nek. En daarna in mijn hart...' Het laatste zeg ik zacht.
Candy's ogen worden groot. 'O nee.' Zeg ik zacht. 'Nick!' Roep ik bang uit. Ik ren mijn tent uit richting de Brown Woods roedel. Luuk komt naast me rennen. 'Naila? Wat ga je doen?' Vraagt hij. 'Mijn Mate redden!' Roep ik naar hem. 'Jij en Candy hebben de leiding. Zorg dat de roedel veilig is!' Roep ik vast beraden en schud hem af. Al snel kom ik aan. Ik ren gelijk door naar het Alpha huis. Ik verander terug en trek snel mijn jurk aan die ik onderweg gevonden heb. Ik schop de deur in en ren naar het kantoor van die gestoorde Alpha. 'Waar is hij?' Vraag ik kwaad. De Alpha kijkt ne kalm aan. Hij wijst naar de stoel voor zijn bureau. Daar zit hij.
'Nick!' Roep ik opgelucht en omhels hem. 'Is alles goed? Heeft hij nog iets bij je gedaan?' Vraag ik bezorgt. Nick glimlacht kalmerend. 'Rustig maar, ik ben oke. We hebben gewoon eventjes gepraat. Alles is goed. Ik ben vrij om te gaan.' Zegt hij rustig en geeft me een kus op mijn voorhoofd. 'Gaan we?' Vraagt hij. 'Graag.' Zeg ik. Er verschijnt een vreemde glans in zijn ogen. Maar het is zo snel dat het net een glans van get zonlicht lijkt. Ik schud mijn hoofd en laat mijn hand in de zijne glijden. We lopen samen het gebouw uit. Ik loop een hoek om, kleed me uit en verander. Ik loopt terug opzoek naar Nick. Als ik hem zie loop ik naar hem toe. Hij draait zich om. Ik zie weer zo een rare glans. 'Kom je?' Vraag ik. Hij knikt en we rennen weg. Hij houd me tuurlijk makkelijk bij met zijn vampier snelheid. Opeens rent hij een hele andere kant op. 'Waar ga je heen?!' Roep ik naar hem. 'Naar de roedel!' Roept hij terug. 'Dat is een hele andere kant op! Volg mij!' Roep ik naar hem. Hij rend weer achter mij aan. Als we bijna de roedel zijn, rend hij weer een andere kant op. Ik ren achter hem aan. Ik raak hem kwijt. Ik zoek hem. Ik zie hem. Ik ren naar hem toe. Hij rend een gebouw binnen. Ik blijf staan achter boom staan. Ik hoor stemmen, met dank aan mijn gehoor.
'Is ze je gevolgt?' Vraagt een zware stem. 'Volgens mij niet. Ik heb haar af geschud. Ze zal me wel aan het zoeken zijn.' Hoor ik Nick zeggen. 'Weet ze van iets?' Hoor ik een andere vrouwelijkere stem zeggen. 'Nee, ze weet niks van jullie hunters.' 'Ssst! Niet zo hard idioot! Straks hoort ze ons nog. We grijpen haar wel. Dan geven we haar aan die Alpha van jou en dan halen we die hele roedel neer.' Zegt de vrouw simpel. Ik grom zachtjes. 'Het is onze taak die roedel neer te halen. Niet die van hun! En wat is er met Nick?' Gromt Raven. "Mee eens. Maar ik weet ook niet wat er met Nick is... Zag jij ook die rare glans?" Vraag ik haar. 'Ik zag het ook. Die Alpha heeft er in iedergeval iets mee te maken... Maar ik kan ook geen conectie meer met hem maken.' Jankt ze zachtjes. Ik kom weer bij de realiteit als ik weer stemmen hoor.
'Ga nou maar. Anders komt ze nog dichtbij.' Zegt de vrouwelijke stem ik. Ik bedenk me geen seconde en ren zo snel mogelijk weg.

Ik kom bij de roedel aan. Candy komt gelijk op me af en geeft me een knuffel. 'Wat is er gebeurt?' Vraagt ze ongerust. Ik geef haar een blik van:
Vertel-ik-je-later. Ze knikt en lacht. Ik loop naar de bosjes en kleed me om. Ik loop naar de kampvuurkuil. De hele roedel is met de bouw van de huisjes bezig. Ze worden steeds beter.
Ze zijn nog niet modern ofzo. Maar ze zijn in iedergeval beter dan tenten.
'De huisjes worden al leuk!' Zeg ik blij. 'Ze zijn ookal met de jouwe bezig! Het is die daar rechts. In het midden. Hij wordt de grootste.' Zegt ze blij. 'Het is ook de eerste met 2 verdiepingen.' Zegt ze vrolijk. Dan komt Nick aan gelopen. Ik negeer hem. 'Hey.' Zegt hij en geeft een kus op mijn haar. Ik duw hem weg en kijk hem boos aan.
'Hey?! Je was zomaar weg, ik was super bezorgt. En het enige was jij zegt is: Hey?! Waar de heck was je!?' Roep ik kwaad. Hij kijkt een beetje beschaamt naar beneden. 'Het spijt me.' Zegt hij zachtjes. Hij kijkt op en ik zie de glans weer. 'Hopelijk heb je spijt ja!' Roep ik nog boos.
'Ik ga jagen.' Zeg ik na een tijdje.
Ik verander en ren weg. Het boeit me ook niets. Ik ren naar de waterval en ga liggen. De zon begint onder tegaan.
"Was is er nou?" Vraagt Candy via de privé link. "Mijn moeder is door de Brown Woods vermoord. Ik wilde wraak nemen, maar Nick werd bij de Alpha gehouden. Toen kwam ik terug bij jullie. Die na middag voelde ik dus die pijn. De Alpha heeft iets met hem gedaan. Hij heeft steeds een rare glans is zijn ogen. Onderweg hierheen rende hij zomaar weg. Ik volgde hem en kwam aan bij een huis. De Alpha werkt via Nick samen met Hunters... Ze willen mij. Ik ga hem de volgende keer achterna. Dus als je merkt dat we weg zijn weetje dus waarom. Blijf alert voor als ik jullie nodig heb. Maar als het te gevaarlijk wordt. Ga weg voor de veiligheid van de roedel. Oke?" Zeg ik terug via de link. "Je bent een goede She Alpha." Zegt ze. En ik weet dat ze glimlacht. "Is Nick er nog?" Vraag ik. "Ja, maar hij doet heel afwezig... Ik weet nu wat je met die rare glans bedoelt. De huizen zijn trouwens bijna klaar. Kom je?" Vraagt ze. "Ik kom." Zucht ik. Ik sta op en ren terug naar het dorp. Als ik eraan kom zie ik iedereen gewoon hun leven leiden. Ik zie wel dat ze Nick goed in de gaten houden. Ik denk dat Candy ze al op de hoogte heeft gebracht via de roedel link. Nick help mee met het bouwen van de huizen. Maar toch lijkt hij nogal afwezig. Ik loop naar mijn tent. Ik verander en kleed me weer aan. Dan loop ik verder het dorp in. Het laatste huis is net klaar. Alles ziet er gelijk een stuk gezelliger uit. Ik loop naar Nick toe. 'Hey.' Zeg ik zacht. Hij kijkt naar me en de glans verdwijnt weer. 'Hey.' Zegt hij nog een beetje beschaamt terug. 'Het spijt me echt, oke? Ik had het niet mogen doen.' Zegt hij zacht. Ik glimlach en geef hem een knuffel. 'Ons huis is klaar. Zullen we kijken?' Vraagt hij. Ik knik en laat mijn hand in de zijne glijden.

Like? Commend? Follow?
Bye people ♡☆♡☆♡
_XRobijntjeX_