Chapter 34 Years Passed

67.7K 1.5K 98
                                    

A/N: Since malapot nang matapos tooooo! Request pede? Hihihi. Eh kasi gusto ko lang naman makilala Readers nitong TNHHR :3 PM nyo ako! Then isasali ko kayo sa Group Chat sa FB. PM NYO AKO HA. PLEASE COOPERATE Dalii :")

Tatapusin ko na tong storyang to bago mag 2016 :")

I dont know kung makakagawa pa ako ng Book 2? Hihihi.

---

Third Person Pov

3 years later

"Shocks babe i want that teddy talaga! Argh" reklamo ni Brizze habang pumapadyak padyak

"Brizze hindi kana bata okay? Tamo namang yang teddy bear na gusto mo! BABOY! Katulad mo!" Sabi ni Miko kay Brizze.

Nagkatuluyan si Miko at Brizze. Bagay sila. Isang Mapangaasar at isang Makulit at pikuning isip bata. Hayst

"Ehh! Ganyan na! HINDI MO KASE AKO MAHAL! Asar ka" sabi ni Brizze at nag lakad papalayo kay Miko. Asa EK kase sila at gustong gusto ni Brizze bilhin ang isang Teddy Bear na baboy -_-

Napatawa na lang si Miko sa inasal ng Syota nya. 2nd year College na sila pero tila isip bata parin si Brizze. Pero sabi nga ni Miko

"Kahit isip bata ka pa, pikunin, maldita, sadista at marami pang iba. Ikaw lang ang mamahalin ko hanggang sa dulo. I'll never stop loving you kahit mamatay pa ako. Basta mag kasama tayo, sapat na" Sabi ni Miko kay Brizze pag katapos nitong habulin at yakapin patalikod. Back hug kumbaga. Madaming naka tingin sa kanila na tao at tila ba na kinikilig at mga bitter.

"A-Ahm Miko. Andaming nakatingin" sbai ni Brizze at pilit inaalis ang kamay ni Miko. Pero mas lalo itong hinigpitan ng binata.

"Ayokong pakawalan. Akin ka lang. You are Miko's Property" banat naman ni Miko. Na ikinakilig ni Brizze. Tila bang mukha nang kamatis si Brizze.

"Hoy mga kalandian nyo talaga walang pinipiling lugar , PDA kayo hoy! Bawal yan" sigaw ni Mark nung nakita ang dalwa na mag kayakap.

"Tss panira" sabi ni Miko

"Ano tol? May sinasabi ka?" Maangas na sabi ni Mark

"Wala. Sabi ko bakla ka! Niisa hindi ka makagawa ng move sa taong mahal mo HAHAHAHA" Natatawang sabi ni Miko.

"Aba gago to ah." Sabi ni Mark at hinabol si Miko. Nag habulan sila ng nag habulan

"Hayst mga isip bata talaga" sabi ng kaluluw ni Tiffany. Oo namatay si Tiffany at hindi nakasurvive.

Hehe Joke lang ^_^V

"Oh Tiffany andiyan ka pala. Ano yang dala mo?" Tanong ni Brizze at tiningnan kung anong ala ni Tiffany. Ng makita nya ay nilantakan nya agad ito. Eto kasi ang favorite nyang...

.
.
.
.

Hotdog Sandwich

"Shocks thank you Tiffany" sabi ni Brizze. Hindi naman makaimik si Tiffany at natatawa ito, na may halong pandidiri

"Shocks Tiffany bakit may bato na maliit?" Sabi ni Brizze at habnag ngumunguya parin

"HAHAHAHAHAHAH-- KASE HAHAHAHAHAHAHAH PUCHA NAHULOG NA YANG HOTDOG SANDWICH NA YAN HAHAHAHAHAHAAHHAHAHA" utas na utas na sabi ni Tiffany at nilagay na niya ang kanyang kamay sa kanyang tiyan dahil sumasakit na ito kakatawa

"WTF-- ewwwwwww pwe pwe kadiri p*cha yak ewww. Bakit dimo sinabi?!" Sabi ni Birzze at niluluw ang nga nginunguya nya. Hindi ito sinagot ni Tiffany at tawa parin ng tawa.

Siguro curious kayo kung pano nakaligtas tong lukaret na si Tiffany no. Kase 1 year din syang na Coma then one day theres a miracle na nangyari and boom buti na lang at nabuhay ang luka luka. Hahaha

-

In the another side

Brooke Pov

"Brooke we will go home to philippines NOW" sabi ni Mom habang nag aayos ng gamit sa Living Room. Kakauwi ko lang yan na bungad agad?

Wait what?! Babalik kami ng pilipinas? NGAYON?!

"What?! B-But Mom! Bakit ngayon?!" Tanong ko. Tiningnan nya ako at nagpakawala ng bugtong hininga

"Nak alam kong hindi ka pa ready. But we badly need to go back in the philippines" sabi ni Mom and nakita ko naman sa mata nya na nahihirapan na sya.

Hayst wala tayong magagawa kundi umuwi ng pilipinas..

Mapapaaga ang mga naisip kong plano para mag higanti.

--

Andito na kami ngayon sa pilipinas. Argh syet kahit ilang beses na ako nakasakay sa eroplano. Nahihilo parin ako! Shocks.

"Nak mag eenrol ka ba dun sa dati mong school?" Sabi ni Mom. Napatingin naman ako sa kanya

"Yes mom" sabi ko sa kanya. Tumango na lang sya. Si Sheinette naiwan sa Korea dahil dun aasikasuhin ang Wedding nila ng Fiance nya

"Nak wag ka padalos dalos sa mga plano mo, wag kang magpapadala sa hinnanakit dya sa puso po. Sa pag dedesyon mo at isip mo lang iniisip mo. Maari kang maksakit ng iba. Kahit na sinaktan ka nila. You must still hurt and can't forget dahil sa ginawa nya sayo. Pero Nak tandaan moto. Learn to Forget . Alam kong puno ng hinanakit at galit yang puso mo dahil sa nangyari noon. But the heck. Nak 3 years passed but still you want to have you're revenge. Hindi naman sa kinakampihan ko sila. May na sesence kasi akong may masamang mangyayare. Hindi kita pinipigilan sa gusto mo. Pero gusto ko lang you must know what is your limit okay?"

Sabi ni Mom saken. Napatango na lang ako. Hindi ko alam kung anon isasagot

Ka speechless.

Then pag kasakay namin sa kotse ni Mom andon na si Dad and umuwi na kami.

Pag punta namin sa Bahay namin.

"I miss this place" bigla na lang yan lumabas sa bibig ko.

Pagkapasok ko sa bahay, walang nag bago maliban dun sa mga gamit na kinuha namin.

Pumunta ako sa kwarto ko. And wala itong gabok. Parang may naglilinis. Naalala ko si Manang kamusta na kaya sya?

"Nak" napalingon ako sa tumawag si Manang

Tumakbo ako sa kanya at niyakap ko sya. Nakilala nya ako

"Brooke nak. Anlaki na ng pinagbago mo. Ingat ka palagi nak ha? Sige mag lalaba muna ako sa baba" sabi nya. Tumango na lang ako.

Creepy.

---

A/N: basahin yung AUTHORS NOTE SA TAAS! Hihihi!

That Nerd Had Her RevengeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon