Akin Ka Lang

CHAPTER 2

CHAPTER 2

(Nadine's POV)

ITO NA! THIS IS THE DAY! THIS IS THE DAY THAT THE LORD HAS MADE! LET US REJOICE AND BE GLAD IN IT!

Tinake na namin yung last simulated exam. Results will be sent to us through text na lang or e-mail.

GOODBYE MY FRONTMATE NA RASON KUNG BAKIT AKO GINAGANAHANG PUMASOK.

Hindi ka man lang lumingon ngayon sa'kin. Kahit yung pencil ko na araw-araw ko shinasharpen kasi baka sakaling gamitin mo hindi mo man lang hiniram :'(

Hindi mo man lang ako lingunin at kausapin about yesterday. Parang walang nangyari kahapon ah!

"Last 15 minutes."

Sabi nung lecturer. Tapos na ako kasi nadalian ako sa Logical Reasoning. Nakatingin lang ako sa likod niya. Paminsan-minsan, tinitignan kung nakabantay yung girlfriend. Yung collar niya hindi pa nakaayos. Hindi ko naman pwede ayusin di ba? DUH.

Ang daming gumugulo sa utak ko. Malaman ko na lang pinapapasa na yung answer sheets and yung booklet.

Ang panget ng feeling. Parang obsessed na ako sa taong 'to. Parang hindi na parati kumpleto araw ko ng hindi ko siya makikita.

CRUSH LANG DI BA? Kasi ang galing niya sa geom? Di ba?!

"You may go now. Thanks everyone." Walang kwenta yung parang adviser namin. Hindi man lang nag gawa ng small activity na parang goodbye message to everyone before we leave blablabla. Shz.

Nakatungo akong lumabas ng room. Magcocommute na ulit ako. Wala bang pipigil sa'kin? Huy Nick! Magpakatelenovela ka naman at yakapin mo ko sa likod! Mag-goodbye ka man lang sa'kin! TT^TT

"Nadine!"

Tinawag din ako sa wakas. Nakasmile pa akong parang slow-mo na tumingin.

"Pencil case mo." Abot sa'kin ng girlfriend niya. Magkasama silang uuwi eh. Or may date. Ewan. Nakapasok yung kamay niya sa isang bulsa niya habang yung isa, hawak yung body bag niya.

Ba't ba siya tinitignan ko?

Ang awkward kasi kaharap ko silang dalawa, ako nakatingin sa kanya, siya nakatingin sa'kin. Ano 'to? MENTAL BYE-BYE?

Sige, kung mental bye-bye man 'to. BYE NA NICK. I'll miss you ng bongga.

"Bye." Sabi niya.

"Bye." Tinignan ko yung girlfriend niya, tapos sa kanya ulet. Hindi ako nakasmile. Malungkot ako eh. Gusto ko siya yakapin nun at sabihin lahat ng nasa isip ko kaso HINDI PWEDE.

HINDI PWEDE.

"Let's go na." Hila ng girlfriend niya sa damit ni Nick. Nag-nod lang siya ng head tas papalakad na sila pero ayoko pa!

"WAIT!"

"Hm?" tingin ng girlfriend niya sa'kin. Nakatalikod pa din siya.

"Um.." Nakita ko yung pencil case ko, "Thanks pala."

"No problem. Sige, alis na kami. May date pa kami eh. Bye!"

TAGOS.

Umuwi akong mabigat ang kalooban. Hindi naman ako pwede umiyak. Promise ko sa sarili ko na hinding-hindi ako iiyak sa lalaki. And worse, hindi pa nga kami iiyakan ko na siya.

MARAMI PA DYAN NADINE. MARAMI PA...