Akala Ko. [One Shot]

Ikaw. Ikaw ang tanging lalaki sa school natin na hindi nagkakagusto sakin. Lahat sila gusto ako, bukod tangi sayo.

Kadalasan, kapag ako ang dumaan sa harap nila, lahat sila napapanganga dahil nga maganda ako. I am everyone’s dream—maliban sayo.

Ikaw, kapag andito na ako, wala kang gagawin. Nakatingin ka lang sa labas o kaya naman ay nagigitara ka o kaya naman ay may kausap kang iba.

Just when I thought I had them under me, andyan ka. Ikaw na walang pakielam sakin.

Akala ko, wala kang taste—hindi mo kasi ako nagustuhan. Akala ko, bulag ka dahil hindi mo ako pinapansin. Akala ko, ayaw ko sa’yo… Yun pala hindi.

Ikaw yung lalaking hindi pansinin kung ikukumpara sa ibang nanliligaw sakin na sobra sa hangin. Ikaw yung hindi palasalita pero once na bumuka ang bibig mo, aasahan ko ng may sense ang sasabihin mo. Ikaw ang lalaking hindi ko aakalaing gugustuhin ko.

Pero wala, nagustuhan kita. Ano pa bang magagawa ko? Masakit lang isipin na ikaw na pinili kong magustuhan, hindi naman ako magawang tignan.

“Miss Go, nakikinig ka ba?” nabalik naman ang tingin ko sa teacher sa harap. Tumango naman ako, ngumiti at bumalik na siya sa pagdidiscuss. Bumalik na din ang mata ko sa’yo. Napabuntong hininga naman ako.

Kung pwede lang ay maglagay na ako ng malaking banner sa ulo ko para pansinin mo.

Akala ko hindi mo ako napapansin dahil matagal na kitang tinitignan pero hindi mo manlang ako magawang tignan. Sana isang araw, ngitian mo naman ako.

Akala ko lang pala.

Kasi tinignan mo ako at nginitian pa.

Sa ilang segundo na ‘yun, feeling ko kompleto na ako.

Tumayo ka na at lumabas na ng room. Uwian na pala, hindi ko napansin. Masyado kasing occupied ang utak ko ng kilig dahil sa unang pagkakataon, tinignan mo na ako—at nginitian pa.

Pagkalabas ko, lahat sila sinabing ang ganda ko ngayon, lahat sila nginitian ako, lahat sila tinignan ako. Pero kahit anong gawin nila at puri nila, wala paring tatalo sa ngiti mo kanina.

Dahil nga gulong gulo ang isip ko, nabunggo kita. Hindi ako nakatingin sayo ng derecho sa mata. Just when I thought you would just ignore me, bigla mo akong nginitian ulit at sinabing, “Sorry Sandra ha.”

Akala ko hindi mo ako kilala…

Akala ko lang pala.

--

Kinabukasan, hindi ko aakalain na magiging partner tayo sa isang project. Kailangan natin ilista ang mga bagay na akala natin noong nakita natin ang isa’t isa. Kumbaga, ililista natin yung mga first impression natin.