All About Us

Jerk!

[ Jeanie's POV ]

Hay nako. Pasukan na naman next week. Hindi pa nga ako ready eh. Gusto ko pang matulog at kumain ng pizza. Gusto ko pang manood ng movies.

Kasalukuyang papunta ako sa university, para mag-enroll. Third year high school student ako. Excited na akong pumasok, pero hindi pa ako nakapaenroll. Tinamad kasi ako last week. So, ngayon lang ako nagpaenroll.

Wait, biglang nagring yung cellphone ko.

Caller ID: Marco

"Oh, Marco? Ba't napatawag ka?" sabi ko. Siya lang pala yung classmate ko mula Grade 4 hanggang last year. Crush ko pa naman siya. Alam niya na crush ko siya pero, hindi niya talaga ako gusto. Kasi hanggang kaibigan lang ang tingin niya sa akin. At ang masaklap doon, talagang pinamukha niya sa akin na kaibigan niya lang ako. Ang sakit sa heart ah.

"Saan ka ba mag-aaral? Nakapaenroll ka na ba? Anong classroom mo? Anong section? Sino adviser mo? Anong-"

"Pwede ba Marco? Hinay-hinay lang. Magpreno ka muna. 'Di kita maintindihan eh." napatawa ako sa pagmamadali niya.

"Psh." bulong niya 'ata sa kabilang linya. "Saan ka ba mag-aaral? Gusto ko lang malaman."

"Sa Villafuerte University. Eh, ikaw?"

"Same school!"

Na naman? Sinusundan niya ba ako? 'Wag mong sabihing pareho kaming section. Kasi kapag ganoon, eh, patay ako niyan! Echos lang. Ang assuming ko naman kung sinusundan niya ako. Haba ng buhok.

"Nice. Anong section mo?"

"C-"

Aah! 'Wag sana!

"Class B! 'Di ba, Cream Section ka? Ayie! Natupad na yung pangarap niya! Good luck!"

Nako! Mabuti na lang hindi kami parehas! Eh, ngayon lang ako nakapasa sa first section eh. Hindi kasi mataas IQ ko. Since elementary, talagang wala akong ganang mag-aral. Ewan ko kung bakit. Pero hindi naman bagsak 'yung grades ko. Sinasabi ko naman sa sarili ko na gusto kong maging top sa klase. Eh, hindi kaya eh.

"A-ah!" nagbuntong-hininga ako. "Mabuti naman. Good luck rin, Marco!"

"Alam mo, namimiss na kita."

Anong sabi mo Marco? Pakiulit nga.

"Ako rin! Malungkot nga ako eh. Umalis na si Jared papuntang U.S. eh. Kasama si papa. Naiinis nga ako."

"Ba't ka naman naiinis? Babalik rin sila 'di ba?"

"Oo nga naman. Kamusta ka na? Tagal na nating hindi nagkikita ah." tumawa ako. "Halos three months."

"Kahit three months lang, namiss kita!"

"Ako rin kaya!"

"Bye, Jea! Tawag na ako ni mama. May aasikasuhin pa ako. Ingat ka."

"Ikaw rin, Marco."

Inend call niya. Eh, halos malaglag panty ko sa kilig! At dahil sa sobrang kilig, meron akong nakabangga.

"A-aray!" sigaw ko habang hinihimas-himas yung ulo ko. "Ano ba?"

"Ay pu--ano ba? Lintek ka ah!" sabi ng nakabangga ko. "Hindi kasi nag-iingat eh! Sa susunod, tumingin ka nga habang lumalakad. Puro ka cellphone! Ang hirap sa inyo, hindi niyo na mabitawan cellphone niyo! Nakakainis na 'yan ha! Baka maaksidente ka pa! Buti nga sa'yo!"

"Pasensya na po! Hindi ko po sinasadya!" napayuko ako sa hiya. "Hindi na po mauulit."

"Talagang hindi na mauulit! 'Wag kasing tanga!"

"Eh, nagsorry na nga ako eh!" tinignan ko siya. "Ano pa ba gusto mo?"

"Gusto kong magdusa ka." nagsmirk lang siya.

"Alam mo, gwapo ka sana. Kaso, 'yung ugali mo, ang pangit!"

"Eh ikaw? Ang pangit mo!"

"Heh!"

"Tss." inirapan niya lang ako at dumiretso sa Finance Office.

Wow, ang suplado naman.

"Jerk!" naiirita kong sigaw noong nawala na siya sa paningin ko. Anak ng puta naman. Sobrang killjoy! Naghahanap yata ng kaaway. Panira talaga ng araw! Sana hindi ko siya makita kahit kailan. Sana hindi ko siya makita sa school o 'di kaya maging classmate. Sana hindi ko na siya makasalubong kahit kailan!

➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸➸

"No one saves us but ourselves. No one can and no one may. We ourselves must walk the path."

― Gautama Buddha

ALAM KO PONG AMPANGET NG OBRA KO. PWEde niyo na po akong patayin. (▰︶︹︺▰) HUhuhuhuhu!!!!

Joke. Wala po kasi akong magawa. ( ' ▽ ' )ﾉ Ako rin po pala si rapwnzel kaya pagpasensyahan niyo na. Thank you very much sa pAgbasa ng chapter 1! °˖✧◝(⁰▿⁰)◜✧˖° Naappreciate ko po 'yun! Kahit lutang ako, somehow nakapagsulat ako ng isang chapter ha! Pero, parang maiikli lang po 'yung updates ko. Ewan ko nga kung bakit. (๑◕︵◕๑) Parang nahihiya tuloy akong magsulat ng stories. Ampanget talaga eh. Ni hindi ko na naupdate yung tatlo kong story. Kaya, naiinis ako sa sarili ko! Stressed na stressed ako sa pinanggagawa ko!!!! aRGH!!!! Hahhahahahahahhahahahaaahahahahahahahaha. Tawa tayo! Hahahahahahaha! (゜▼゜＊）

Safeguard ka ba? Germs kasi ako at 99.9% akong patay na patay sa'yo. #BOOMBOOMBOOMPOWPOWPOW

THANK YOU FOR READING AND VOTING AND COMMENTING ILYSM

*pabebe wave*

♡,

Nheille