One sweet serenade Chapter 1

One sweet serenade Chapter 5

Chapter V          

“harmony? Is there something wrong?” xhio asked. Umiling siya. Paglingon niya rito ay muntik na siyang malaglag sa kinauupuan niya.

Naku naman! Bakit parang from time to time eh lalong gumagwapo ‘tong lalaking ‘to? Ang nagtatakang tanong ni onee sa sarili.

“Harmony?”

“Huh?”

“I’m asking you if you’re okay? Would you like me to take you to the hospital?” tanong ulit ni xhio.

“ospital? Ano ka ba? Baka sila pa ang paggagamutin ko. Nurse kaya ako.” Sagot naman ni harmony.

“You’re a nurse?” Xhio asked with a puzzled look.

“Wala sa mukha ko? Hmmm... maniwala ka, iIam a licensed nurse. Alam kong magtatanong ka kung bakit naging amo kita kung nurse din naman pala ako.” Si onee.

“and why is that so?”

“Because... ‘yung ospital na pinasukan ko for a month eh... nasunog. Eh ayaw akong tanggapin ng ibang hospital. So nag-apply ako ng ibang trabaho. Ano pa bang magagawa ko. Eh, wala naman ako sa pilipinas. Wala na akong panahon para mamili ng trabaho. Baka dito pa ako mamatay sa gutom, di ba? So sa kasamaang palad napunta ako sa’yo.” Paliwanag ni harmony na nakuha pang magbiro.

“Are you mad at me or something?” tanong ng binata sa malungkot na anyo.

Pinalo naman ni harmony ang braso ni xhio. “Ang OA mo naman. Mad ka d’yan! Hindi nouh? Hindi mo naman na siguro ako aawayin, ‘di ba?” nakangiti pang sabi ni harmony.

Hinawakan ni xhio ang kamay niya. Natigilan siya. “No. I’ll never do it again. I promise!” Si xhio. Napatitig si onee kay xhio. Titig na titig din ito sa kanya.

Ooooohhh.... what’s this???? Tarantang sigaw ng bahagi ng isip ni harmony. Ayan na naman ang puso niya. Todong kaba talaga ang nararamdaman niya. Nang dahil sa pagkailang ay agad na umiwas ng tingin si onee. Sa halip ay itinutok niya ang tingin sa magkahawak nilang kamay.

“Look at me!” halos bulong na sabi ni xhio ngunit maawtoridad iyon. Tumalima siya sa tinuran ng binata. Bahagyang lumapit ang mukha nito sa kanya. Halos makalimutan niyang huminga dahil sa sobrang ganda ng tanawing nakatambad sa harapan niya. And then... she closed her eyes. Unconsiously wishing for xhio to stop.

Weeeeh, ‘di nga? If i know gusto mo rin. Anang atribidang bahagi ng isip niya.

Pero walang nangyari. She slowly open her eyes. Nakita niya si xhio. Malapit pa rin ang mukha nila, mga ilang centimeters nalang ang pagitan. And she can feel his breath. She can even smell it. Mint. He laugh without changing their soooooo awkward position and his sexy stare at her. Para siyang nahi-hypnotized sa tawa at mga titig nito. Then, he move his head closer. And closer. And closer. Until...

“Harmony! I love.... your name!” and then he kissed her. Ewan. Gustong gusto niyang tumutol na parang ayaw niya!

The kiss ended. A smile formed in his masculine face then...

“Next time, don’t forget to breath! Baka mamaya, nasa ospital ka na’t nangangalaingan ng oxygen kasi kinalimutan mo ng huminga!” nakuha pa nitong magbiro. Ngunit tama ito. Everything that he did took away her breath at ngayon ay hinihingal siya ng todo.

Werla pa siya sa lahat ng nangyari. Hindi pa madigest ng utak niya ang lahat nang nangyari all in ONE DAY! Unbelievable! Truly unbelievable. Amazingly and surprisingly unbelievable. Kulang yata talaga ang lahat ng adverbs or adjectives para ipaliwanag ang lahat lahat ng nangyari noong araw ding ‘yon! Haaaaaiiiiyyy.... LOVE!!! So... EWAN! Parang kwan!