KADER KATİLİ

▪YASAK ODA▪

Batuhan daha 4 yaşında olmasına rağmen yaşıtlarından oldukça zeki bir çocuktu, hoş zeki olmasa neden yasak olan bir odaya girmek için günlerce hatta haftalarca çabalasın ki?

Bugün sondu, merakını giderecek; girecekti O kahverengi kapının arkasındaki odaya.

Merak ediyordu Batuhan içeride ne var diye ve Batuhan babası uyurken cebinden aldığı anahtarla sonunda kapıyı açacaktı.

Parmak uçlarına kalkıp anahtarı deliğe soktu ve büyük bir zorlukla çevirdi. İlk denemesinde başarılı olamadı. İkinci kez parmaklarının uçlarına kalkıp anahtarı olanca gücü ile çevirecek iken merdivenlerden gelen ayak sesini duyup hemen karşı odaya, babasının çizim odasına saklandı.

Merdivenleri çıkan Batuhan'ın bakıcısıydı. Büyük bir ihtimal minik yaramazı arıyordu. Batuhan kapıyı yavaşça araladı ve nefesini tutup bakıcısını izlemeye başladı.

Bakıcısı Merve Hanım, Batuhan'ın tabiriyle ingabob elinde bir bardak süt ile üçüncü kata çıkmak için merdivenlere yöneldi.

Batuhan küçük kapı aralığını iyice açıp önce kafasını dışarı çıkardı. Etrafta kimselerin olup olmadığını kolaçan ettikten sonra hızla cebine soktuğu anahtarı çıkardı.

Üçüncü kez yükseldi parmak uçlarında. Olanca gücü ile çevirdi anahtarı. Ve haftalarca uğraştığı hedefine nihayetinde erişebilmişti. Kapı rahatsız edici bir sesle açılı vermişti.

Batuhan'ın kalbi hiç olmadığı kadar hızlı çarpıyordu. İçeriden gelen kokuyla doldurdu küçücük ciğerlerini, belki de bu koku daha önce hiç görmediği kişiye; annesine aitti.

İnce uzun koridoru inceledikten sonra içeri girdi. İlk defa karanlıktan korkmuyordu hatta babasından bile. Hem babasından korksada, kızacağını bilsede deliler gibi merak ediyordu.

Derin bir nefes daha alıp odanın ışığını açtı.

Hızla atan kalbi mümkünmüş gibi daha da hızlı atmaya başladı. Odanın ortasında bir yatak duruyordu. Üzerinde kırmızı ve mavi iki adet pijama. Yatağın tam üzerinde bir bayan resmi. Hemde çok güzel bir bayanın resmi duruyordu.

Küçük Adam odada küçük bir keşfe çıkmıştı. Odanın solunda duran eski bir kıyafet dolabını açtı. İçeride hep bayan kıyafetleri vardı.

Batuhan elbiselerin eteklerine sarılıp derin bir iç çekti. Bu koku annesinin olabilirdi. Bu ihtimal bile onu mutlu etmeye yetmişti. Küçük adamın dikkatini odanın dip tarafındaki perde çekmiş olacak ki, kıyafetleri bırakıp perdeye doğru yöneldi.

Perdenin olduğu yere yavaş adımlarla ilerledi. Tavandan tabana kadar olan siyah perdeleri hızla açmak yerine, yerde olan uçlarını kaldırıp kafayı sokmuştu.

"Uuvvv vay canına!"

Küçük adam dilini yutabilirdi. Her gece yatmadan önce bıkmadan usanmadan sorduğu sorunun cevabı gelmişti aklına:

"Annemi anlatsana baba"

"Kaç kez anlattım ya oğlum unuttun mu?"

"Unutmadım ama hadi bidaha anlat. Lütfen lütfen."

"Pekala genç adam ne duymak istersin?"

"Immm mesela gözleri ne renk? Ben sana mı yoksa anneme mi benziyorum?"

"Annenin gözleri tıpkı senin gözlerin gibi oğlum, masmavi. Erkek adam babasına çeker, sende o yüzden bana benziyorsun. Sadece annenden bir armağan gözlerin. Hadi yeter bu kadar şimdi uyku vakti."