Daddy's True Love

Napaginipan ko si Daddy.

He is sick with lung cancer, stage 4 and he's DYING.

I didn't like it when I wake up in the middle of the night with his face like that...

All white with his pleading eyes.

I wish I could take all his pain.

Sabi niya umuwi muna ako kasi ayaw niyang nakikita ako. It makes him weak, seeing me cry all day. Sino ba namang hindi iiyak kapag malalaman mo na onti na lang ang oras ng tatay mo sa mundo?

My mother passed away last year. And it broke my heart. Twenty five na ako ngayon, pero ayoko pa rin mahiwalay sa parents ko. Pinagtatawanan na nga ako ng asawa ko. I'm a daddy's girl and a mommy's girl also..

Wala akong kapatid. That's why pinag-asawa na agad nila ako. It's funny right? Alam niyo ba kung ano ang dahilan ng mommy ko kung bakit gusto niya na mag-asawa ako agad? 

Kasi ayaw niyang maiwan ako sa mundong to ng mag-isa kapag wala na sila. Look's like tama lahat ng predictions niya. They are going to LEAVE me here ALONE. Akala ko joke lang yun, jokes are half meant talaga. 

Papunta na ako sa ICU ng hospital kung saan naka-admit si Daddy. I silently closed the door. Tumango lang ako sa nurse na in-charge. Onti lang dapat kasi ang visitors sa ICU kaya andon siya. 

"Hey Dad...... How are you?" I said. Funny, tulog siya pero kinakausap ko.

"Neliza....." he murmured in his sleep.

"Sino ba talaga si Neliza?" tanong ko sa sarili ko.

"Please............... wait for me...." 

*TOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTT*

"Ma'am, dito po muna kayo sa tabi. Kailangan po naming i-resuscitate ang pasyente." sabi sa akin ng nurse.

I started to sob. I can't hold myself together. Feeling ko mababasag ako just like glass kapag nabitawan mo ito.

After ng ilang minuto, pinalabas na nila ako. 

"CODE BLUE, 3rd FLOOR, ICU" narinig ko yan sa mga speakers.

Ang dami na ng mga pumapasok sa ICU.

Daddy, I know you can make it. Please, be strong..

Lumabas na yung doctor.

"How is my father, Doc?" tanong ko sa doctor ni Daddy.

Wala siyang sinabi. Isang iling lang ang sinagot niya sa akin.

"NNNOOOOOOOO!!!!!!!!! MY FATHER IS NOT DEAD!!........ PLEASE!! NARARAMDAMAN KO NA BUHAY PA SIYA!! PLEASE!! SAVE HIM!! .................... GANYAN NAMAN KAYO EH! PURO PERA NA LANG MAHALAGA SA INYO!! BUHAY NG TAO DAPAT ANG MAHALAGA SA INYO!! HINDI YUNG PERA LANG NA MAKUKUHA NIYO SA AMIN!!!......................... PLEASE!!........ I TAKE IT ALL BACK..... JUST PLEASE....... SAVE HIM........HINDI KO KAYA.............HINDI KO KAYANG MAWALA SA AKIN ANG DADDY KO!!"

I feel so helpless today. Para akong batang nawawala mall. So helpless na ang kaya ko lang gawin ay umiyak.

                                                                   ************************

[Arthur's P.O.V.]

{Si Art po ay asawa ni Selena}

Tinawagan ako ng doctor ni papa, yung doctor ng tatay ng asawa ko na si Selena. I heard the bad news na wala na ang father-in-law ko. Nakakalungkot lang isipin. Sigurado ako nito na masasaktan sobra ang asawa ko. Her father is really a nice old man. Hindi ko lang talaga lubos maisip kung bakit kinukuha ang mga taong mabubuti.