BBHC 2: The Byuntae Twins

TBT 42: Starting Over Again

TBT 42: Starting Over Again

Third Person's POV

sa isang magandang dagat, nandun sila nakaupo sa isang bench at tinitignan kung paano lulubog ang araw. nagpaalam sila na pupunta sila sa isang dagat at may cotage na matutulugan. ilang araw lang naman, saglit lang. kasama pa nila si Trixia. Bukas sguro wala na agad si Trixia. dahil paggising nila nakarating na ito sa pilipinas, kung saan gusto ni trixia makalimot sa malisamuot nyang nakaraan, gusto na nya makalimutan ang sakit na nararamdaman nya kaya aalis na sya.

"trixia, aalis kana ba talaga?" malungkot na boses na tanon sknya ni thea. malungkot ito dahil kung kelan sila nagkaayos kung kelan pa aalis si trixia, noon palang pinangarap na ni thea na makasundo at maging bestfriend si Trixia. at ngyari na pero aalis naman ito.

nakakalungkot isipin pero wala rin silang magagawa, lalo na kung desisyon yun mismo ni Trixia. hndi na nila iyon mapipigilan pa.

naging masaya sya, aminado naman sya sa kasalanan nya. pero hndi maitatangging nagbayad sya sa kasalanan nya, narealize nya ang salitang tama at mali, nagkamali sya ng sobra at handa sya bumawi. ng makabawi na sya eto na. aalis na talaga sya.

"pag nakaalis ako, makakausap nyo parin naman ako. isang oras lang naman ang agwat dito at pilipinas." sabi nito dahilan ng pagyakap ni thea sknya habang ang likido sa mata nya ay bumabaksak.

kahit anong pagpipigil nya sa luha nya, hndi nya magawa. iiyak nya talaga ang nararamdaman nyang lungkot.

kumpara sa love story ng mga magulang nila may mga hadlang na mahirap at matagal bago nakarealize ng mali, mabilis lang kumpara sknila, pero kahit na ganun may isang tao parin talaga na hndi pa nakakarealize.

isang tao, na mahirap makarealize ng tama at mali dahil para sknya yun ang tama. isang bagay na mali at halos nadadamay na ang pamilya nya sa pinaggaga-gawa niya.

habang masaya sila sa dagat hndi nila alam na may isang tao na hndi natutuwa na lihim silang pinapanood, hndi rin sya makapaniwala ang noong inuutusan nyang sirain ang relasyo ng Byun at Tuan ay bumaliktad na katulad lang kung paano tumanggi si Allen sknya noon, isa-isa ng nawawala mga inuutusan nya at alam nyang isang tao lang ang mauutusan nya ulit ngayon.

"you know what to do, drake" napatango ang kasama nyang lalake kasabay ng pagngiti nito. tulad noong inutos sknya, uulitin nya ito. bayad na sya kaya paniguradong gagawin nya agad yon.

Fea can't realize the fact that she's doing a wrong things.

a things different from right and wrong

nakalipas ang ilang oras ay, kinagabihan maayos naman silang nakakain ng maayos sa kanilang cottage. dalawang cottage para sa dalawang tao. si Trixia naman magisa sa isang cottage. gusto nya rin kase magisa hndi naman sya sanay na natutulog ng may kasama eh. tska gusto talaga nila hiwa-hiwalay ng kwarto. kahit na kasya sa isang kwarto ayaw din nila, baka daw di makatiis eh may mangyari pa.

dahil hndi makatulog si Kylie napagdesisyon nyang Lumabas ng kwarto para uminom ng tubig, hndi nya pinansin ang pumasok sa cottage nila akala nya si thenamy iyon but she realize that it wasn't thenamy. ng lingonin nya ito halos matumba sya sa gulat at kaba.

"hey kylie babe, do you missed me?" he asked kylie with his husky voice na pinangdidirian ni kylie lalo na kung sknya mismo nggaling hndi sa taong mahal nya. mas gugustuhin nyang marinig ang ganung boses sa mahal nya kesa sa reypist. "why? let's do it again, let's make--" hndi na nya ito pinatapos ay agad nya sinampal ang lalakeng to at tumakbo sa knyang silid pero naabutan parin sya nito at pumalag sya ng ihiga sya sa kama nito. alam nyang maririnig sya ni thenamy kaya agad syang sumigaw.

(a/n: dahil pabitin ako next ud ko gagawin ang part 22, gusto ko malan nyo naman ang ngyayari kay Nathan at Allen ngayon hahah. sorna XD)

**

Nathan's POV

ilang araw na ang nakalipas, hndi nag responde si Fea sakin sabi ni allen nalaman nyang sinundan ni Fea sila Trixia ng pumunta silang isang dagat dito lang sa seoul. hndi ko na alam ang balak ni fea, wala na ata syang balak na pakielaman pa ang anak nya eh. wala na ba sya sa katinuan para sya mismong nagalaga at nagmahal ng sobra sa anak namin ay iwanan nya ng ganun-ganun lang? wala nba syang awa? sarili nyang anak, at mukhang mismong birthday ng anak nya hndi nya adaluhan, kelan ba birthday ng anak namin? sa July 23 kaarawan ng sarili nyang anak. hndi nya na rin ata alam, anniversary nga namin last year hndi nya naalala this year pa kaya? birthday ng anak namin ang anniversary namin! kahit na kelan nawala na ang pagbati mula sa bibig nya, isa pa hiwalay na kami pero kanhit na. kaarawan parin namin ng anak ko yon! nawala na nga ata ang pakielam nya sa lahat. nawala narin pati si fea na minahal ko ng sobra.

"nathan, kausapin mo kaya ulit si fea? she really hasn't have any limits. lahat papasukin at gagawi nya mabawi ang isang bagay na alam nyang sa mata palang nya bawal na" pagpupumilit ni Allen saakin, napasinghap lang ako. hndi ko rin kase alam ang dapat kong gawin eh. "age doesn't matter? sguro nga pero iba pagdating kay Fea"

gusto ko man kausapin si Fea, pero binigyan ko naman sya ng araw at bwan eh. hndi ako umaasa pero sana isipin nya ang makakabuti sknya at saamin, pwede namin ipa-renewal ang kasal namin kapag bumalik sya saamin by any chance. pwede kaming mabuo bilang pamilya ulit.

parang dati...