"Hey, Audrey?" she looked at me with a serious mask on her face.
"Yeah?"
"Promise me.. We'll never fight because of boys. Promise me, we'll never steal anyone's boyfriend and promise me, we'll be there for each other till the end of infinity."
"Promise" nginitian ko siya.
Siya na bestfriend ko. Siya na tinuring kong kapatid. Siya na nakakaalam ng lahat ng iniiyakan ko, lahat ng bagay na kinatutuwa ko. Lahat ng bagay na hindi alam ng iba. Partner in crime ko sa pagtakas sa bahay. Kakonchaba ko kapag pinapagalitan ko.
Siya si Leila. Ang pinakamamahal kong bestfriend.
Umiiyak ako habang inaalala lahat ng mga pinagsasabi niyang yun. Lahat ng "promises" kuno niya.
Siya tong nangako pero siya tong nanira. Ironic noh? Diba dapat ako ang maninira nun kaso WOW! nakalimutan kong nagiba na pala ang ikot ng mundo ngayon. Imbis na ang mga mababait ang nagiging masaya, sila pa pala ang nagiging malungkot.
Nakita ko ang litrato naming dalawa sa bedside table ko, mukha kameng masasaya. Pero lahat pala ng nasa litrato nagbabago. Hindi lang sa pisikal na anyo kundi sa paguugali din pala.
Baket kailangan pa niyang gawin yun? T@ngin@, naniwala ako na hindi na mauulit. Na hindi na kame magaaway. Na matutupad na yang b*llshi*t niyang pangako. Salamat! Salamat at eto nanaman akong nagiiiyak sa bagay na dapat dati pa lang pinigilan ko na.
"AHHHHHHHHHHHH!" binato ko ang picture frame na punong puno ng kasinungalingan.
Wala na ang dating Leila.
Wala na ang dating mga batang nasa litratong iyon.
Kasi lahat pala ng pangakong iyon..
ay kasinungalingan lang.
Second Chances?
Promises?
Sa panahon ngayon, tanga na lang ang naniniwala
BINABASA MO ANG
Criminal Heart
Teen FictionBestfriend, siya ang nagiisang taong magmamahal sayo at pagkakatiwalaan mo. Sinasabi ng iba, ang bestfriend mo ay yung taong kapatid mo sa ibang magulang. Kung ako tatanungin niyo? Swerte ako sa bestfriend ko. Mabait, Matalino. Mapagkakatiwalaan at...
