"MOM! PLEASE?! I REALLY NEED TO! HINDI MO BA AKO NAIINTINDIHAN MA?!"
"RANZ! STOP IT! YOU'RE BEING CHILDISH AGAIN! HINDI KA PUPUNTA SA PILIPINAS NG DAHIL LANG KAY KRISTINE! MALAKI NA SI KRISTINE! KAYA NIYA YUNG SARILI NIYA!"
"Dad?"
"Ewan ko ba dito sa Mama mo kung bakit ayaw ka payagan."
"Kaya namimihasa si Ranz eh! Bahala nga kayo!"
Umalis na si Mama. Haha. I pissed her off.
"Pa?"
"Here are the tickets. I-ready mo na yung mga gamit mo. Para sa pagpunta mo at pag-balik mo yan. Three days ka lang doon."
"Seriously Dad?!"
"Ayaw mo ba? Akin na yang ticket."
"NO! Hahaha. Thank You so much dad!"
"You're welcome. Take good care of Tin okay?"
"I will, I promise.."
Pumasok na ako sa kwarto ko and nag-impake.
Nasabi na sakin ni Kuya Marc and ni Kkyles lahat. Na-trauma pa ata si Kkyles sa nangyari eh. Tsk. Tsk. Magbabayad talaga yung malanding Jasmine na yun.
KKYLES' POV
"Hindi pa ba siya gising Kuya?"
"Hindi pa din."
Tapos pinunasan ni Kuya Marc yung luha niya.
Pang-limang araw na niya 'to. Hindi padin siya nagigising.
Sinubukan ko'ng hanapin si Jasmine pero hindi ko na siya nakikita, Sa school? Hindi nadin daw siya pumapasok.
Naaawa ako kay Kuya Marc. Lagi niyang binabantayan si Kristine.
Ang sabi ng Doctor? Hindi naman daw malala, Magigising din daw siya...
Pero... Madami ding dugong nawala sa kanya.
Sabi ni Kuya Marc siya na lang daw ang mado-donate pero nagkaroon ng problema.
Flashback.
"Sorry Sir. Pero magka-iba po kayo ng blood type." -Doctor.
"HA?! HINDI PWEDE YAN! MAG KAPATID KAMI!"
"Sigurado ka ba?" -Doctor.
"O- Oo."
"Ba't hindi niyo po tanungin ang parents niyo...."
Tumingin si Kuya Marc kila Tito and Tita.
"Sabihin niyo hindi totoo ang naiisip ko. SABIHIN NIYO!"
"Sorry Marc." -Tito.
"NILOKO NIYO KO! SINO ANG TUNAY KONG MGA MAGULANG?!"
"Hi-hindi ko alam. May nag-iwan lang sa'yo sa pinto ng bahay na-namin. Pero diba? Hindi ka naman namin pinabayaan? K-kinupkop na-namin." -Tita
"Patawarin mo kami Marc." -Tito.
Umalis si Kuya Marc and pumasok sa room ni Kristine.
Naiwang umiiyak si Tito and Tita sa labas. Si Ate Monica? Andun lang siya, Hindi maka-imik. Nagulat siya, Halata sa kanya....
End Of Flashback.
Ranz' Point Of View
Andito na'ko sa Pilipinas...
a/n: Binilisan ko na lang yung flight ;p
Pumunta na ako sa bahay.
Then nag-ready na.
Naligo..
Gumayak...
Nag-tooth brush....
Alam niyo na yun.
Sumakay na'ko dun sa kotse
Bumili muna ako ng fruits, flowers, foods para kay Tin and para na'din kila Tita.
Andito na ako sa hospital.
Room 143.
Binuksan ko na yung pinto...
MARC'S POV
Napatinggin ako dun sa nag-bukas ng pinto.
Si Ranz.
"Kuya..."
"She's going to be fine naman daw sabi ng Doctor. We just need to pray..."
Tumayo ako dun sa upuan para naman makaupo siya.
Hinawakan niya yung kamay ni Tin and umiyak siya.
Napansin ko na parang gumagalaw yung kamay ni Tin.
"Kky-kkyles? kkyles?" -Tin.
Then dumilat na siya.....
BINABASA MO ANG
Life With Ranz Kyle :)
FanfictionSimula nung 4 years old ako, Isang lalaki lang ang kinakaadikan ko, Yung kababata ko. Siya Si Ranz Kyle Viniel Evidente Ongsee. And ito? This is the story of My Life With Ranz Kyle :)
