Chapter 9:

223 3 0
                                    

[A/N:]

Hello my dear readers. You can request your chapters you want just tell me. Susubukan kong i-update yun as soon as I can ASAP.

- - - - - - - - -  - - - -

"Nice game, sayang hindi kayo nanalo.", I join their conversation.

"Sinuwerte lang yung mga yun." Andrew said to me and laugh.

"Magaling kasi sila" I hear Ryan said with a tone of being sarcastic. Kailee and Ryan make eye contact and suddenly laugh.

I dont know what it means, but I know its something the two of them only understands AND I HATE IT. Gust kong itaas yung kilay ko. GRRRR. Im dying out of curiousity.

Usually kasi kami ni Kailee meron kaming mga body sign language so i know they have something by just looking. Mababaliw na ko kakaisip kung ano yun. WAH. Gusto kong malaman. I ask her later.

We continue talking random stuffs when Kailee phone rings. Napatingin lang ako sa kanya dahil parang ayaw niyang sagutin yung CP niya.

"Bakit ayaw mong sagutin?" I whispered.

She signal me with our secret code means "ITS HER MOM" and answers.

Umalis siya ng table pero alam ko na ayaw niya talagang sagutin. Few minutes later and she's back but just to get her bag.

"I got to go." She whispers.

"Teka --" I grab her hands. Dont tell me she's going to leave me alone with this wolves around?

"Kailangan kong kunin yung wedding dress ni Tita tutal nan dito na din daw ako." AND SHE POUTED.

She whispered something with Ryan and he said "Okay".

Tapos binalikan niya ko "Biniliin na kita kay Ryan." and kiss me in the cheecks and run.

TEKA LANG KAILEE!!!

Hindi man lang niya ko tinanong kung gusto ko siyang samahan.

-______________________________-"

Lumipat si Ryan ng upuan para tabihan ako. I feel nervous. WAHHH.

"Sabay na tayong umuwi mamaya", sabay ngiti sakin. EHHHH?

Kami lang dalawa? I bite my lips. Im uneasy. KALMA GEL.

What a lucky coincidence. But, i shouldnt be happy. This is wrong! W-R-O-N-G!

Half hour later, kami na lang dalawa ni Ryan. Parehas kaming ayaw pang umuwi so we decided na lumibot na lang muna sa mall. We stay quiet walking in each other side. He is so close now at hindi ako makagalaw. WAH.

"Mabagal ba kong maglakad?" I asked and smile. Actually am a slow walker.

"Hindi." He smile back and i just nod. Tahimik nanaman kami.

"Hindi naman tayo nagmamadali diba?" We continue walking. I just keep being quiet.

"Pero ang bagal mo nga.", and laugh.  I laughed too. Edi sinabi niya din.

Sinasadya ko kasi so I can spend more time with him. Im hopeless. IKR?

"Madami nga nagsasabi sakin niyan. Lalo na kapag magkasama kami ni Lee. Cause kami ng traffic." I joke.

"I know", and smile sweet at me. I feel like blushing.

That smie he gives me just a moment ago, it's the same smile he gives Kailee.

Im inlove with my Bestfriend's BoyfriendWhere stories live. Discover now