Chapter 4 : This is insane.

4.2K 79 6
                                    

Coffee Break.

Hays. What a day?

Ayun lagi lang ako ginugulo ni Henry. Papansin lang ang putek. Naiirita na ko kaya ako umalis doon sa office.

Wala lang naman siguro ung tinginan factor nila ni James no? Baka masama lang gising ko kaya ganoon nalang ang imaginations ko. Hays. Hayaan na nga lang.

*BLAAAAAAG!*

"What the Fv---"

"Shhhh.." putting his fingers into my lips to let me hush.

Whats with this asshole? Bigla bigla nalang akong isasandal sa pader at ikulong sa sarili niya while trying to make me hush? Masakit kaya ang pagkahila niya. Nauntog pa nga ata ako sa pader e.

Pero dahil sinabi niyang manahimik. Edi manahimik. Ang tanga ko no? K.

"Whats with you James?" pabulong kong sabi. Medyo awkward ang lagay namin. Malapit kasi siya sakin. Nakakulong ako sa kamay niya. Nakasandal ako sa wall. Paulit ulit? Hahaha.

He doesn't answer me. Pero tumingin siya kung saan ako kanina naglalakad. Sa corridor, kaya napatingin din ako.

Then I saw Henry Ford. He was looking for something, oh I must say, someone? Baliw talaga tong lokong to. Hanggang dito ba naman sa liblib na bahagi ng building e susundan ako. Nung makalagpas na siya e, lumayo na si James.

"He's following you" he said in a deep cold voice.

Nakaupo siya sa plastic chair while drinking his coffee, crossed leg. Is he also having his coffee break?

Obvious nga diba? Kasi kape? Badtrip.

"And so? Im used to it. Makulit talaga siya. You dont need to do that." Napameywang ako while rolling my eyes.

Hindi niya ako mauuto sa paganyan-ganyan niya. Hell I care? Ayoko na. Asawa ko siya, I love him but he doesn't. Hindi ako martyr. He treat me as...as...EWAN. Kasi kahit na normal na tao kinakausap naman niya kahit di pa niya kilala basta magpakita ng interest sa kanya, he will talk to them with his charms. Eh ako? BOOM NGANGA!

Daig pa niya ang Antartica sa lamig ng pakilitungo niya sakin.

He looked at me wearing his angry expression. Nilapag niya ang coffee niya at tumayo.

"He was trying to do something to you! Cant you see? He will not follow you in this part of the building kung wala siyang balak na masama sayo! Liblib tong lugar for Christ sake, Gail!! Walang nadaan dito!" He said. Almost shouting.

He was right. This part of the building is far from our offices. Even if sumigaw ka dito, no one will hear you! Can Henry do that?

"No..You're being so Judgemental, James. We know Henry, He was kind, sweet and----"

"Kind and sweet? Huh! Let me remind you, Mrs. Lucia Gail Fernandez-Gred. YOU ARE MARRIED to me! Dont you dare fall for someone." He said. He was leaning to me.

I can smell his breath. So masculine. I was looking in his deep brown eyes. He was the guy whom I love for so long. My childhood friend. A long time crush from highschool. A heartthrob in college. My fiance at work, and my Husband in our own house. He is Jameson Maclin Gred. My life.

I cant say anything. He was right, im his fucking wife. Wife without rights to complain on how he managed to bring other girl at their own house.

Matagal na kaming nagtititigan at naramdaman kong may namumuong luha sa mga mata ko. In any minute, pwede siyang bumagsak.

Siguro ay napansin niya iyon. Kaya naman lumayo siya at tumalikod sakin.

"Go back to office, immediately. Dont worry, bumalik na si Henry sa office." he said without facing me.

Lucky Wife of a Cassanova Where stories live. Discover now