Fall Inlove In My Patient

Chapter 18

Inilipat si William sa Room 108, inilipat sya ng ibang room ung maayos at malinis.

"So, hindi kita maalala noon?" Tanong nya sakin. Simula nung nagising sya tanong sya ng tanong kung anong nangyare sa kanya bago sya operahan.

"oo sinasabi mo nga na may pupuntahan kapa at may nagiintay sayo"

"Sinabi ko ba yun?"

"Oo nga"

"sorry"

Nagulat ako sa kanya ng sabihin nya yun, should i told him na sinabi nya din un after nyang mawalan ng malay.

"Sorry ka dyan, alam ko namang dadating sa point na hindi mo na maalala ang lahat" Sambit ko.

"But still I'm sorry Nurse Tan" De javu, ganun na ganun nya sinabi ung salitang yun. Hindi nya nga lang naalala na sinabi nya un sakin...But that's not matter anymore, ang mahalaga hindi sya nakalimot ng tuluyan.

AFTER 1 MONTH

Patuloy lang ang recovery ni William. Gumaganda na din ang kalagayan nya. Sabi ni Doc Mendez nawala na ng tuluyan ang Cancer Cells sa utak nya.

Naglalakad ako papuntang elevator ng makatanggap ako ng chat galing kay Yska.

(Yskaela)

-(sent a photo)
Sis i hope makauwi kayo ni Joyce both of you are one of my bridesmaid. See yah!

- Thank you Yskaela I will uuwi ako promise.

Pumunta ako sa office ni Joyce. Medyo hindi kami ayos ni Joyce dahil nga sa nangyare last month. But naiintindihan ko sya, at iintindihin ko sya hanggat kaya ko.

" Joyce na received mo ung message ni Yska?"

"Yah, uwi tayo"

"Uwi tayo"

Sabay naming sabi.

"Sige magpapaalam na ako kay Nurse Ghen at Doc Mendez"

"Ok ako din sabay na tayo mag book ng ticket"

"Sige ako na bahala"

"Sige sige"

Umalis na ako sa office nya at bumalik na ako sa room ni William.

"Hey" Sambit nya ng makita ako.

"Gising kana pala" Sambit ko.

"Kanina pa, teka ganda ng ngiti natin ah"

"Sus mas maganda pa ako sa mga ngiti ko"

"Hangin naman ang alam ko malamig ung aircon mahangin din pala" Pangaasar nya.

Hinampas ko sya nung papel na hawak ko.

" Talaga ba? Gumaling ka lang sumama na ugali mo"Pangaasar ko sa knya. Sa sobrang close na namin ni William, normal na samin ang naging asaran na ganto. Naging maganda din ang pagkakaibigan naming dalawa siguro ay sa lalim ng pinagsamahan at kasama nya ako sa pinagdaanan nya sa sakit nya.

"Bakit nga maganda ang ngiti mo?"

" Ikakasal na kasi yung isa sa kaibigan ko sa Philippines"

"Eh?"

"Yup"

"So pupunta ka ng pilipinas?"

"Yes"

"Ngayon ka nalang ba ulit pupunta ng pilipinas? Simula nung nag work ka dito"

"Oo"

"Wow, I think deserve mo din na magpahinga muna since puro work ka nalang saka I'm sure you're friend would be happy kapag naan dun ka"