Bir Teravih Meselesi |Texting

3.9

Selaaam! Biz geldik! 

Bu muhtemelen bu haftaki son bölüm... Çünkü malum, sınav haftasına giriyoruz ve benim çalışmam gerek...

Defterime yazdığım bir şeye denk geldim geçen. Size de anlatasım geldi niye diye sormayın kmankancksjlkca Geçen yıllarda biz gece yolculuğu yaparken, yolda bir şey gördük. Yattığı yer kan gölü olmuş böyle. Tilki sandık ya da domuz çünkü o yollarda çok var dağın yamacı olduğundan. Yaklaştıkça fark ettik ki kurt. Baya da güzel bir kurttu ama yarlıydı. Annem ve ben arabaya almak için ısrar ettik, sanki bir kedi veya köpekmiş gibi akskdjaknoadvm Hatta erkek kardeşim arabadan inecekti ama babam izin vermedi. Yani aslında mantıklı olanı da yaptı çünkü bir KURT yani, boru değil ki. Amcam o an bizimle olsa arabaya atardı kesinlikle ama götürecek bir veteriner bulur muyduk... anjacnalcsajwq muamma. Hala onun vicdan azabını çekerim ama bakmayın güldüğüme. 

Neyse, Süm' ve anıları bölümü bittiğine göre daha fazla uzatmadan bölüme geçelim efenim, iyi okumalar dilerim <3

_________________________________________________________

Oturduğum masada önümdeki çayı içip pastamı yerken telefonum çalınca Ayşin teyzelerden müsade isteyip boş odaya geçtim. Arayan kişi beni şaşırtmamıştı çünkü kendisi bu akşam beni buraya bıraktığında beri en az dört kez aramıştı.

"Efendim Feza?"

"Mahi'm," Diyen sesini duyunca dudaklarım anında kıvrıldı. "Nasılsınız?"

"İyiyiz, sen nasılsın?" Sanki birkça saat önce konuşmamışız gibi yine aynı şeyleri sormadan geçmedik.

"Siz evde olmadan ne kadar iyi olabilirsem," Sessiz iç çekişini duyunca güldüm.

"Sadece bir gece ayrı kalacağız Feza, yarın göreceksin zaten." 

"Mahi'm," dedi kısık bir sesle. "Aşağı insene." Kaşlarım çatılırken pencereye ilerledim. 

"N'aptın Feza?" Suçlu bir çocuk gibi çıkan sesini duydum perdeyi çekmeden hemen önce. 

"Sizi görmeye geldim." Camdan bakınca başını kaldırmış buraya bakan Feza'yı görmek beni güldürdü. Deliydi bu adam! Birkaç saat ayrı kalacaktık yalnızca!  "Nasıl özlemişim." 

"Feza üç saat oldu bırakalı." Omuz silkti. 

"Uyurken seni göremediğim saatlerin hesabını yapan adamım ben," dedi aşağıdan bana bakarken gülerek. "Üç saati küçümseme." Sorgulamayı boşverip geri çekildim. Askılıktan hırkamı alıp çıkarken masada oturan kadınlara açıklama yapıyordum. Telefon kulağımda olduğu için Feza da duyuyordu tabii. 

"Kızım," Ayşin teyze masadan kalkıp yanıma geldi gülerek. Annemlerle Feza'ya gülüyorlardı. "Söyle gelsin bu gece misafirimiz olsun. Yeterince ayrı kaldı çocuk senden zaten, bir de biz ayrı düşürmeyelim bir gece de olsa." Utansam da gülümsedim. Bu konu açılınca zaten duygusallaşıyordum, bir de hamilelik hormonları vardı! 

Dolan gözlerimi belli etmemeye çalışarak, "Zahmet olmasın size de Ayşin teyze..." dedim ama içten içe gelmesini ben de istiyordum. 

"Yok kızım, kalacağın odada bir yatakta ona açarız. Ne zahmeti." Elini omzuma koyup güldü. "Hadi git getir deli oğlanı." Kulaklarım ağzımda başımı sallayıp dışarı çıktım. Merdivenleri hızlı hızlı inecekken son basamakta bana bakan kocam kaşlarını kaldırıp indirdi. Sakarlığımı biliyordu tabii.