MÜPTELA

Bölüm 28 : "KAÇAMAK"

Oy ve yorum yapmayı unutmayın, iyi okumalar dilerim.

YARA İZİ'Nİ OKUDUNUZ MUUU????

Her her aydınlık, her yer beyaz, sen
varsın çünkü en olmadık anlarda.

BÖLÜM 28 : KAÇAMAK

Nefret saf bir duyguydu. Kime ve neye göstereceğini insan seçemezdi. Bazen de ilaç olabilirdi. Çünkü kim ne derse desin insanı ayakta tutan şey bu olabilirdi.

İçinde büyümez bir öfke vardı Koray'ın. İçindeki öldürme dürtüsüne zor engel oluyor, hepsini tek tek içinden söküp atmak istiyordu.

İçinde katliam çıkarmak isteyen vahşi bir canavar varken, sakin durmak onun için büyük bir lütuftu. Bakışlarını önündeki adamdan çevirmeden derin bir nefes daha aldı. Saatlerdir işkence etmesine rağmen doymuyordu. Yaptıkları ona az geliyordu. Daha fazla canını yakmak istiyordu.

Yerdeki adamın iki gözü de davul gibi şişmiş, vücudunda yer yer kanamalar bulunuyordu. Defalarca bayılmış, sonra da zorla geri uyandırılmıştı. Şimdi ise ölmek için dualar ediyordu.

Ama Koray bununla yetinemiyordu. Onu öldürmek arzusunu bastırarak ölmek için yalvaracağı kadar işkence ediyordu.

Arabasına yaslanmış,kollarını göğsüne birleştirmiş, ağzındaki sigarası ile olanları keyifle izliyordu Sungur Alp Karakum.

Koray, Cemal Sevilmiş denen adamın oğluna bir yumruk daha çaktı. Adam acı içinde inledi ama gözleri öyle şişmişti ki açık mı yoksa kapalı mı olduğunu kimse anlayamazdı. Ardından adam daha fazla dayanamazmış gibi elli altıncı kez yere devrildi. Koray ise yine okkalı bir küfür savurdu.

"Bu herif niye dik duramıyor?!" diyen sesi oldukça öfkeliydi.

Sungur Alp Karakum'un arabasının üzerine çıkmış, elinde lolipopunu yiyen Furkan oldukça keyifliydi. "Adamın ağzına sıçtın çünkü."

"Çünkü kaburgası kırık," dedi Sungur Alp elindeki sigarasını yere atıp ayağı ile ezerken. "Yanlışlıkla 3.kattan mal düşürdüm de biraz."