Chapter 1

2 0 0
                                    

Sa umaga wala ka, lagi kang late pero atleast pumasok ka. Hindi ko rin alam kung kailan ako nakaramdam ng ganito sayo, bakit kasi ang gwapo't talino mo? Ikaw lang talaga yung nagbibigay buhay sa lahat ng boys sa room.

"Bob gets mo ba yung sa discussion kanina sa math? di ko kasi maintindihan eh" sabi ko

Sagot naman niya "Oo madali lang naman, turuan kita?"

Ehe kenekeleg eke

"Thank youu ah" sagot ko

Matapos niya akong turuan, umalis na siya kasi may practice pa raw sila sa basketball. Sa totoo lang, gets ko naman yung math ang dali lang eh, gusto ko lang naman na maka close siya.. eneber

Kauwi ko galing skwelahan, inaya mo ko na maglaro pero hindi naman ako naglalaro so naglaro ako para makasama ka

~~~

Kapag checking, lagi mong kinukuha paper ko para pagkumpara yung scores natin, may meaning ba yun? O delulu lang talaga ako?

Kapag naman walang pasok, panay ka nagtatanong sakin kung naglalaro ba ako ng games like gusto mo ba 'kong makalaro? ehe.

Hay buhay ko, dahil sayo umikot nanaman ang mundo ko.

That was until nagustuhan ka ng kaibigan ko bago pa ako makaamin sayo.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Apr 06 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

KaklaseWhere stories live. Discover now