𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝐓𝐖𝐄𝐍𝐓𝐘 𝐓𝐇𝐑𝐄𝐄
❛ ━━━━━━･≛･━━━━━━ ❜
"Anne is my cousin, doll, she's my mom's niece, her dad and my mom are siblings." nabitin ang akma kong pag-walk out nang marinig ang sinabi ni Pablo. Paano ba naman kasi halos gabi-gabi ko nang napapanaginipan si Anne at sa tuwing nangyayari iyon ay inaaway ko si Pablo kasi naiinis ako, bakit kasi si Anne na lang ang laging laman nang panaginip ko. Ang mas malala pa sa panaginip ko sila ang mag-asawa at ako ang kabit. Kaya naiinis ako kapag nagigising ako.
"W-what?" gulat na tanong ko.
"Pinsan ko si Anne." umawang ang labi ko nang marinig ang sinabi niya.
"Bakit hindi mo sinabi!?" singhal ko sa kanya nang makabawi na ako sa pagkagulat. "Bakit hinayaan mo akong mainis nang mainis sa mga lintik na panaginip na iyon kung pinsan mo lang si Anne!" I added. Hindi ko na alam kung ano ang nararamdaman ko, naiinis ba ako o nahihiya sa isiping ilang araw ko na siyang inaaway nang dahil lang sa mga panaginip na iyon. Damn! Hindi ko rin talaga maintindihan ang sarili ko kung bakit inis na inis ako. Alam ko namang panaginip lang ang mga iyon pero ang init talaga ng ulo ko kapag naalalala ko hindi ko ma kontrol ang sarili ko.
Nakita ko ang pigil na ngiti ni Pablo pagkatapos ay bigla siyang nagpakawala ng boyish grin. "I love seeing you rolling your eyes, pouting your lips, glaring your eyes... in short, I love it when you get jealous. You're so adorable, doll."
"I'm not jealous!" agaran kong pag-deny. Pero napanguso agad ako nang may maisip. If I wasn't jealous, then what did I feel then? Tsk. Tatlong linggo na akong ganito, inis at iritang-irita ako kay Pablo at kay Anne kahit na wala naman silang ginagawang masama, lahat lang naman ay sa panaginip ko lang nakikita. "Oh... Is being jealous is bad?" mahinang sambit ko. Nalakumos ko ang gilid ng damit ko. Napanguso pa ako lalo, 'tapos pakiramdam ko ay maiiyak ako. Damn! Ano ba talaga ang nangyayari?
Tumingala ako kay Pablo at nang makita ko ang mukha niya ay napahikbi ako. Agad namang binalot ng pag-aalala ang mukha niya dahil sa paghikbi ko. Nilapitan niya ako at agad na kinarga, naupo siya gilid ng kama at pinaupo ako sa lap niya. "Hey, why are you crying?" malumanay niyang tanong. Mas lalo akong humikbi isiniksik ko ang sarili ko sa kanya at ang mukha ko sa leeg niya iniyakap ko sa kanya ang mga braso ko. "Doll..."
"Is b-being jealous is bad?" Muling tanong ko. Naramdam ko ang paghaplos ni Pablo sa likod ko.
"Of course not..." He gently said. "Jealousy is a normal human emotion, and like all our emotions." he added.
"P-pero d-dahil sa pagseselos ko n-nasisigawan kita, noong nakaraan b-binato pa kita ng unan... I'm so sorry, hindi ko lang talaga mapigilan ang inis ko dahil sa mga panaginip ko." I said between my sobbed. Mas lalong hinaplos ni Pablo ang likod ko at hinalikan ang nuo ko, pagkatapos ay inilayo niya ako sa kanya at sinapo ang mukha ko. Pinunasan niya ng banayad ang mga luha ko gamit ang daliri niya pagkatapos ay muling hinalikan sa nuo.
"I won't tell you that it's not bad to throw things at someone because we know it's not right, but when you threw a pillow at me, I understand that you were upset and irritated... but next time I want you to control your rage. Because you might throw hard things next time." He chuckled at the last sentence he said. "Pero kasalanan ko rin naman na nainis ka dahil hindi ko sinabi sa 'yo na magpinsan kami ni Anne, but you're really cute when your jealous, doll, I can't help it."
Napanguso na naman ako. Dinampian naman agad iyon ni Pablo ng halik. "Kiss me more." I demanded. Nagulat siya, hindi naman kasi ako ganito. Siya naman kasi lagi nagki-kiss sa akin gumaganti lang ako. Pero gusto ko talaga i-kiss niya ako ngayon. Nang hindi gumalaw si Pablo ay ako na ang kusang naglapat sa mga labi namin, ngunit nang simulan kung igalaw ang mga labi namin ay gumanti na rin siya hanggang sa napuno na naman ng mga ungol naming dalawa ang kwarto. Hubo't-hubad na naman kami habang inuungol ang pangalan ng bawat isa.
