Beloved Traitor╽Updating ╿

Chapter 3

Chapter 3 - Hatred.

I woke up when I felt sweat forming all over my body, My throat is dry and my vision is blurry. Pinilit kong tumayo para kumuha ng tubig dahil pakiramdam ko ay mamatay ako sa pagkauhaw.

Tinukod ko ang dalawa kong kamay sa wall para doon kumuha ng lakas para hindi matumba, kinapakapa ko ang wall hanggang sa marating ko ang mini kitchen dito sa kwarto ko.

I feel my hand trembling. Tiningnan ko ang braso ko at ganoon nalang ang pagpikit ko ng makita kong namamaga na ang sugat at sariwang sariwa pa.

I heard the door opened at ng lingunin ko ito ay hindi ako nag kamali.

I saw Mang reniel enter my room and when he saw me, he had a worried look on his face.

"Hija, bakit parang namumutla ka?" Tanong ni Mang reniel. "Masama ba ang pakiramdam mo?" Kunot noong tanong niya.

Napadaing at napahawak ako sa braso ko ng bigla itong kumirot, kita sa gilid ng mata ko ang pag tingin ni Mang reniel sa hawak hawak kong braso.

Mabilis siyang lumapit sa akin at tiningnan ang sugat sa braso ko. Bawat pag galaw niya sa braso ko ay napapadaing ako.

"I-It hurts, Mang Reniel."Nakangiwi kong ani.

"H'wag ka munang mag trabaho ngayon, hija. Masyadong malalim ang sugat mo at hindi mo kakayanin mag pahinga ka muna-"

"Who the fucking told you that you can give that woman a break?" Mahina lang yon pero agad akong napalingon sa lalaking nag salita. "She can't rest" Dagdag pa niya.

Nakita ko sa mata ni Mang reniel ang pag-aalala pero nginitian ko lang siya.

"P-Pero--"

"Do you want me to fire you?" Mariin at may pagbabanta niyang sabi kay Mang reniel habang sa akin nakatuon ang tingin bago lumipat kay Mang reniel.

"K-Kaya ko po Mang Reniel" Sabi ko kahit mababakas sa boses ko ang panghihina.

Walang nagawa si Mang reniel ng mag salita ako, napansin ko ang pag piling ng ulo niya pero hindi ko na siya nilingon bagkos ay sinalubong ko ang malamig na titig ni Daemon.

For the first time our eyes met, gusto kong basahin ang mga mata niya pero blangko ang ipinapakita nito, malalam at walang makikita ni kunting emosyon. His blue eyes looked at me innocently, katulad ng mata ni Coco. Tama ako ang iniisip ko kanina, They have the same blue eyes.

"A-Ano ba ang ipapagawa mo?" Tanong ko.

Umiwas ako ng tingin dahil mas lalo akong nanghihina sa mga titig niya. Kahit na ramdam ko ang init ng katawan ko ay pinipilit ko paring tumayo ng maayos.

"Clean up the whole hacienda. Ayaw kong makakita ng kahit na kakarampot na dumi, dahil kong hindi.... I will not allow you to eat, not even to drink.. Do you understand me, Amara?"

"Sir hindi-"

"Shut the fucking up!, Reniel. You have no right to disobey my order!" Galit na sigaw niya na kinapikit ko dahil sa gulat.

I felt tears forming in my eyes.

"Go back to your work, Reniel. and you" tiningnan niya ako "Follow me." Ma awtoridad niyang utos.

Agad na sinunod ni Mang reniel ang utos ni Daemon at ganu'n narin ako. Sumunod ako sakanya kahit na ramdam ko ang pagkahilo at panlalabo ng mga mata ko.

Hawak ang brasong sumusunod ako sa paglalakad niya habang, hindi rin ako makapaglakad ng maayos dahil sa nangyari kahapon. Halos hindi pa gumagaling ang mga galus sa katawan ko tapos dinagdagan niya na naman ng panibago.