Alya Ve Hayalleri (GERÇEK AİLESİ)

28. bölüm

      ( 5 yıl önce nişan günü )

Benim bugün nişanım vardı. Öyle mutluyum ki sevdiğim adam ile evlilik yolunda ilk adımlarımız. ikimiz de asker olmak istiyorduk. Aynı işi beraber omuz omuza yapmak istiyorduk. İkimizin de 2 yılı kaldı.

Melek : güzelim sen gene nereye daldın acaba

Ben : hiç geldiğim duruma bakıyorum

Benim anne ve babam olmadığı için meleğin annesi ile babasından isteyeceklerdi. Elif burda annesi babası burda onların arkadaşları benim arkadaşlarım. Herkez burda akşama çok az kaldı. Her şey hazır ama içimde bir sıkıntı var. Dün bir askeri sınava girdim. Tek ben ve bazı seçilmiş kişiler girdi. Özel bir görev verilicekmiş kazanırsak. Bizim okulumuz devam ediyor ama bu sınavla okulum son bulabilir.
Ben bunları düşünürken telefonumdan mesaj bildirim sesi geldi

Bir kız fotoğraf atmıştı. Merak edip girdim. Gördüğüm şeyle ağlamaya başladım. Mert ve kız yatakta kızında Mert'in de üstünde bişey yok ve üstlerinde örtü var kız fotoğraf çekmiş.

Kız : bak bakalım nişanlın sana gelmeden önce bana geldi. Birazdan uyandırıp sana göndericem. Aramızdan çekil

Ben: sana inanmıyorum önceki fotoğrafları attın.

Mert'in önce ki sevgililerini biliyorum. Bu da onlardan biri diye sandım. Ama kız görüntülü arıyınca bende açtım. Gördüklerimle ikinci bir şok yaşadım. Mert kanlı canlı karşımda yatakta kıza sarılmış. Uyuyor.

Öyle görmem ile beynine kan sıçradı ve bir anda telefonu kapattım. Gene oluyor. Mert' le tanıştığımdan beri hiç olmazdı. Ellerim titriyor ve sinirlerim bozuluyor. Kızlara zarar vermek istemediğim için kendimi kaybetmeden önce kapıyı kitledim. Odamdaki dolabı, yatağı, süs eşyalarını, tabloları fotografları herşeyi dağıttım en son elimi yüzümü yıkamak için lavaboya girdim. Elimi yüzümü yıkadım. Tam çıkıyordum ki gözlerim üstüme takıldı. Ben onun için hazırlanayım ben onu seveyim. Salak gibi ona güveneyim. Elimle aynaya yumruk attım. Ayna kırıldı. Elime bir parçasını aldım ve üstümdeki elbiseyi boydan yırttım sonra onu bir güzel parçalara ayırdım. Sakinleştim hala biraz sinirim olsa da sakinim ayağı kalktım. Elimi yıkadım. Elimdeki kanların damlaması ile her taraf kan oldu ama umursamadım. Odama geri döndüm. Yerdeki siyah eşofman takımını giydim. Saçımı at kuyruğu yaptım. Sırt çantamı içine cüzdanımı ve lazım ola bilecek bazı eşyalar aldım. Motorun anahtarını da aldım ve odadan çıktım. Kapının önünde melek ve elif mahvolmuşlar dı. İkiside yere çökmüş beni bekliyordu. Her zaman ki gibi

Melek : ne oldu gene mi aynı

Bakmadan konuştu. Elif beni süzdü.

Elif : nereye elbiseni neden çıkartın. Makyajını da silmişsin saçını da bozmuşsun

Ben : her şeyi anlatırım ama burdan gidelim nolur burda durmak istemiyorum artık.

Bu ev benim ile onun du beraber kalıyorduk. Gerizekalı kafam ona o kadar güveniyordu ki salak kafam.

İkiside kalktı.

Ben : elif melek burdan gidiyoruz. Sizde bu gecelik kimseyle konuşmuyorsun. Tabi gelmek istemezseniz anlarım.

Melek: biz seninle her yere geliriz. Saçmalama

Elif : biz arabayla geliyoruz. Siz inin ben anahtarı alıp geliyorum.

Biz melekle aşağıindik ben motora bindim.

Ben : beni bizim yerimizde bekleyin geliyorum. Biraz motorumu şurup sakinleşip gelicem

Melek : tamam kuşum sakın kendine bişey yapma ,kendine dikkat et

Ben : tamam

Motorumla 30 dakikadır boş boş geziyorum. Çoktan bizim yere gitmişlerdir. Telefonumu kapatmadım. Ama kızlara kaptırdım. Onlar açar felan ben artık onu görmek dahi istemiyorum. Sonunda kızların yanına gittim bizim yerimiz uçurum manzaralı bir yerdi.