2.bölüm

60 8 13
                                    

BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM

🌼

Dayımlar geleli üç gün olmuştu. Dayımı çok seviyorum beni kendi kızından yani Betül'den hiç ayırmaz. Betülü de çok severim kendisi benim biricik kuzenim olur benden iki yaş küçük ama genede iyi anlaşırız. buraya her yaz gelirler,bizde araya uzun zaman girmemiş gibi samimiyetinize kaldığımız yerden devam ederiz

Akşam oldu, evde ekmek olmadığı için Betül ve ben almaya gideceğiz.
Abim işte olduğu için biz gidiyoruz. Bugün geç gelicekmiş. Abimin polis olduğunu söylemiş miydim söylemediysemde şimdi söylemiş oldum:)

Yaz mevsiminde olduğumuz için üstüme sadece feracemizi alıp çıktık.
Bakkal çok uzakta değildi.Hava kararmaya başaldığı için biraz ürkütücüydü sokak. Sessizliğimizi Betül bozdu.

"Eee senin hiç talibin yok mu, yoksa evlenmeyi düşünmüyor musun"dedi.Sesinde heycanla merak arası bi tonlama vardı. böyle bir soru sormasını beklemiyordum bi süre öylece kaldım,sonra
"Daha yok,olursa düşünürüz" dedim muzip bi tavırla.
O da hafif tebessüm edip
"Selim abinin var mı peki" dedi.
Abim 27 yaşında polis ve artık evde kaldığını düşünmeye başlayacağım
"Maalesef yok" dedim gülerek
Gülüşüp yolumuza devam ettik
Bakkala geldiğimizde üç çifte ekmek alıp çıktık

Tam eve doğru yürürken duyduğumuz sesle arkamıza döndük
" Piştt güzellikker napıyosunuz bakalım burda tek başınıza"
Adamın ne sesi ne de tipi hiç güven vermiyordu. Betüle baktım korkmuş gibiydi haklıydı da bende korkmuştum

Bölümlerin başlarda kısa olacağını söylemiştim.Olaylara çok çabuk girdik gibi geldi ama bu kitap çok uzun olmayacak o yüzden uzatmak istemedim

En güzele emanetsiniz💐

Rüya Mı? Gerçek Mi? Where stories live. Discover now