Het schoolreisje

3.

Lotte's Pov
"Kutzooi we zitten niet hij elkaar, bij wie zit je??" Vraagt Janne. "Ik zit bij Robbie." Zeg ik nog steeds een beetje in shock. "Omg geluk!" Roep Janne vrolijk. Janne was een van de meiden die helemaal gek was van Robbie. "Geluk?!!" "heb je ooit zijn ego gezien." "Is bekant zo hoog als de Eiffeltoren." Zeg ik tegen Janne. "Meid misschien doet die alleen stoer in de klas, en is die wel kei leuk als je een op een bent." Zegt Janne om mij nog een beetje hoop te geven. "Geef hem een kans, en misschien ben je dadelijk dan eindelijk ontgroend." Zegt ze er nog fluisterend achteraan met een grote grijns op haar gezicht. Daar had ze wel gelijk in. Ik ben bijna zeventien en nog steeds groen. Ik heb wel vaker gekust met een jongen, maar dus nooit met tong. Lijkt me maar vies. "Jaja droom lekker verder Jan." "Ik blijf liever voor altijd groen dan dat hij mij ontgroend." Zeg ik lachend tegen haar.

"Jongens heeft iedereen het gezien, ja?" "Oké top dan mogen jullie bij jullie maatje gaan zitten." Zegt mijn mentor. Ohja vergeten. Dus ik loop mijn plek naast Robbie. Gelukkig zat hij niet helemaal vooraan maar gewoon een beetje in het midden. "Robbie, maar je mag me ook rob noemen." Zegt de brunette als hij mij de hand schud. "Lotte, leuk je te ontmoeten." Zeg ik. Oké misschien had die toch niet zo'n groot ego. Dus ik draai me om om me weer te focussen op de les. "Yes ik heb gwn n lekker wijf." Hoor ik hem dan zeggen tegen een van zijn vrienden achter ons. En daar is het grote ego weer. Dit werd een vermoeiend schoolreisje.

Het was een lange schooldag en om 4 uur mogen we eindelijk weer naar huis. "Zullen we samen fietsen?" Hoor ik opeens een stem achter me. Ik draai me om en daar staat hij, Robbie. "Nou eigenlijk fiets ik altijd met mijn beste vriendin." Zeg ik. "Oh maakt niet uit, trouwens hier is mijn nummer, is handig voor als we dadelijk moeten overleggen ofzo." Zegt hij vriendelijk. "Oh ja thx, doei." Zeg ik droog terug. En ik loop door naar Janne. "Wat is dat wat hij je net gaf?" Vraagt ze meteen nieuwsgierig. "Oh z'n nummer voor als we moeten overleggen." Zeg ik alsof het niets is. "Omg hij heeft gewoon zijn nummer gegeven!!!" Zegt Janne super enthousiast. "Rustig meid het is maar zijn nummer hè, en alleen voor het schoolreisje." Probeer ik haar te kalmeren. "Dat is sowieso een smoesje, hij vind je gewoon leuk." Zegt Janne plagend. "Jaja tuurlijk, alsof hij mij ooit leuk zo vinden." "Nou kom ik wil naar huis." Zeg ik als ik mijn fiets uit het rek haal.

"Je moet gewoon het positieve zien." "Waarschijnlijk hoeven jullie niet eens zoveel samen te doen." "Jullie delen alleen een kamer." "Voor de rest is het gewoon ons twee." Probeert Janne me nog een sorry van de moet in te praten. "Ja komt vast goed, ik maak er gewoon het beste van." Zeg ik tegen haar. "Juist Lotte, nou ik moet de andere kant op, houdoee." "Houdoee, tot morgen!" Zeg ik voordat ik de hoek om fiets. Ik heb gelogen, stiekem van binnen ben ik misschien een beetje blij dat ik met hem op een kamer lig. Hij is best knap, maar dat ego van hem is niet te houden. Maar misschien heeft Janne wel gelijk en is hij een op een wel kei gezellig. "Lotte, niet zo stressen en overdenken." Zeg ik tegen mezelf voordat ik de poort van ons huis in rij. Eenmaal in de tuin stap ik af en zet ik mijn fiets in de schuur. Ik haal mijn tas uit mijn mand en loop naar binnen.

"Hey mama! Zin om te shoppen?" Zeg ik vrolijk als ik de kamer binnenloop. "LOTTIEEE." Roept mijn zusje meteen. "Hey pluisenbol." Zeg ik lachend. Mijn zusje had krulletjes en ze had veel gespeeld . Uitkomst was een grote pluizenbol. "Sorry schat maar ik heb echt geen energie vandaag om te winkelen." Zegt mijn moeder als ze ook de kamer binnen komt lopen. "Oh maakt niet uit mam, ik ga zelf wel eventjes naar de stad, heb namelijk een lijst gekregen met spullen die ik moet meenemen." Zeg ik. "Is goed schat, niet te laat thuis alsjeblieft. "Nee mam komt goed!!" Zeg ik terwijl ik de deur alweer uit loop.

Ik loop nu al een uurtje in de stad en ik heb al veel gehaald, het enigste wat ik nog moet halen zijn, een mooie outfit voor het diner, een bikini, en een nieuwe toilettas want mijn oude is kapot. Ik zat zo verdiept in mijn gedachtes dat ik tegen iemand aanloop. "Oh shit sorry." Zeg ik snel. Maar als ik omhoog kijk zie ik Robbie staan. "Maakt niet uit hoor." Zegt hij lachend. "Ook je spullen voor Spanje aan het halen?" "Ja, wat moet jij nog?" Vraag ik. "Oh alleen een mooie outfit voor dat diner, een zwembroek en toilettas." "Oh toevalig ik ook." Zeg ik. "Samen halen?." Vraagt Robbie. "Ja goed idee, eerst zwemkleding zoeken?"  Vraag ik aan hem. "Is goed!" Antwoord hij. En samen lopen we naar de h&m

Robbie houd twee zwembroeken voor zich. "Welke is mooier, links of rechts?" Vraagt hij. "Uhmm, rechts, die kleur vind ik mooier." Antwoord ik terwijl ik de donker groene zwembroek aanwijs. "Nou top dan pak ik die." Zegt Rob voordat hij de andere zwembroek weer terug aan het rek hangt. "Kom, dan gaan we voor mij kijken." Zeg ik als ik hem meetrek naar de bikini afdeling. Ik kijk aandachtig naar de vele bikini's. En twijfel uiteindelijk tussen 2. Een donkerblauwe, en een witte met roze bloemetjes. "Welke vind jij mooier?" Vraag ik aan Robbie als ik ze beide voor me hou. "Die bloemetjes vind ik het leukst." Antwoord hij. "Bedankt!" "Zullen we meteen kijken hier voor een mooie outfit?" Vraag ik. Hij knikt

Na een anderhalf uur hebben we allebei alles gevonden. "Nou geslaagd, en nu kunnen we zonder zorgen naar Spanje." Zeg ik. "Ja klopt, zie je morgen!" Zegt Robbie nog voordat hij naar huis fietst. Misschien had Janne toch gelijk en was hij een op een een best leuke jongen. Dit werd een top schoolreisje. Denk ik bij mezelf. En met die gedachte fiets ik naar huis.