𝐌𝐫. 𝐩𝐞𝐫𝐟𝐞𝐜𝐭𝐥𝐲 𝐅𝐢𝐧𝐞 . Robbie van de Graaf

•Part 20

Ik sta al een half uur voor de spiegel. Kom op Fenne. Maak je mascara af. Ik sta met het borsteltje in mijn hand. Ik doe er nog één laag op, en sluit dan de deur achter me. Ik zit op de bank, wachtend op Robbie. Wat voor mij een eeuwigheid duurt, hij is er. De bel gaat. Ik roep naar boven dat ik weg ben.

'Hey.'
'Hey.' Ik sluit de deur achter me en loop achter hem aan. 'En? Hoe was het in je pracht weekend?'
Ik lach om hem. Zo prachtig was het einde niet. Robbie krijgt dat ooit te horen, ooit. 'Was heel gezellig, ook even fijn.' Hij knikt en opent het portier voor me. Ik stap in op de bijrijders stoel. 'Oke genoeg, wat gaan we doen?' Vraag ik lachend. 'Verassing.' Zegt hij. Ik kijk uit het raam en probeer de borden op de straat te lezen. 'Och kom op, vertel.' Ik geef het op. Robbie negeert me volledig. 'Ik haat je.' Zucht ik. 'Echt niet.' Glimlachend kijk ik hem
aan. 'Klopt.' Lach ik.

Hij opent mijn portier weer. Hij komt voor me staan. 'Je ziet er prachtig uit.' Bloost hij. Zelf ziet ie er ook niet verkeerd uit. 'Jij ook.' Hij lacht en pakt mijn hand. We komen aan bij een cique restaurant. Ik maak mijn ogen groot. 'O mijn god Rob.' Ik sta nog net niet te springen, ik hou van deze tent. 'Ik wist dat je hier graag komt.' Hij trekt me mee naar binnen.

'Hallo, op welke naam is het gereserveerd?'
'Van de graaf.'
Ze knikt.
'Ik wijs uw u tafel aan, loop maar mee.'
We lopen achter de vrouw aan. Als ze onze tafel aanwijst, nemen we plaats.

We hebben inmiddels ons eten gekregen en het is super gezellig. 'Rob, je bent zo lief.' Ik leg mijn hand op die van hem. Hij glimlacht schattig. 'Jij ook.' Ik schenk hem een glimlach en eet dan weer verder.

'Dit was zo lekker.' Zegt Robbie als we ons eten ophebben. Ik knik. 'Echt zo.' We roepen de ober om te betalen. 'Ik betaal.' Zeg ik gauw. Ik laat Robbie dit niet betalen. De ober komt aangelopen. 'Hallo, aan wie kan ik deze geven?' Hij wappert met het papiertje. 'Aan mij.' Zegt Robbie. Ik kijk hem verbaasd aan. 'Ik zou betalen.' Fluister ik. Hij negeert me weer.

Als we buiten komen, geef ik hem een stomp. 'Je hoort me wel. De volgende keer betaal ik.' Lach ik. 'Prima Fenne.' Lacht Robbie. 'Ik heb nog wat, kom.' Ik knik en pak zijn hand vast. We lopen richting het strand. Het begint aardig te schemeren. Volgende maand is de zomer afgelopen en ik ga het zo erg missen. Als we het zand op lopen, gaat Robbie plots zitten. Ik ga naast hem zitten. 'Ik hou hier van.' Zeg ik. Hij knikt maar zegt niks. Ik laat me achterover op het zand vallen.

We hebben het nog gezellig gehad en we zitten weer in Robbie zijn auto. Hij wou me perse naar huis brengen. Als we mijn straat inrijden, raap ik mij spullen alvast bij elkaar. Ik stap uit als hij me voor mijn huis afzet. Ik geef hem nog een knuffel en wil dan weglopen.

Ik word bij mijn pols gepakt.

'Ja nee, dit kan ik niet.' Robbie trekt mij terug en pakt mijn hoofd vast. Ik beweeg mijn hoofd richting die van hem en binnen een no time voel ik zijn lippen op die van mij. Voor mijn gevoel staan we een kwartier te zoenen. Ik kijk glimlachend naar beneden. Robbie geeft me een laatste knuffel. 'Tot snel Fen.' En hij stapt zijn auto in. Ik moet even beseffen wat er gebeurd is en loop dan mijn huis binnen. Wow. Mijn ouders zijn op een feestje, dus daar heb ik geen last van. Ik loop naar mijn kamer en besluit Emma te bellen. Voor het huis.

Gelijk neemt ze op.
Emma: Hey girl, wat is er?
ik: Heey, wanneer konden we ook al weer bezichtigen?
Emma: De tiende. Ik haal je op.
Ik: Top! Thankss. Loveyouu
Emma: Loveyou too.
We bellen nog even en hangen dan op.
Het is al best laat, dus ik ga me klaar maken voor bed.

Als ik eenmaal in bed lig, kan ik niet stoppen met denken. Niet stoppen met denken aan deze geweldige avond. Ik zucht diep en draai me dan nog een keer om.

(A/N
JAAA EINDELIJK !
Happy me :)
Nou geweldig. Zijn trouwens deze lengte van de delen goed ? Let me know