Açelya

7 bölüm

Yine bennnnnn Nabersiniz gencolar

Arkadaşlar lütfen yorum atmayı ve bölümü beğenmeyi unutmayin bize de motivasyon lazim dimi ama Aaa

Neyse iyi okumalarrrrrr

Medya:Açelya

~

Karşımdaki kadının yaralarını bir yandan temizleyip diğer yandan sarıyordum içimdeki öfke giderek katlanıyordu kadının yüzü morluklardan tanınmıyordu bile

Yapanın eli kırılsın inşallah o kadar çok vurmuştu ki şerefsiz artık her hareketimden korkuyordu kadıncağız

Tekerlekli sandelyemle ayaklarımı itirererk arkamdan küçük bir yarabandı aldım tekrar kadına döndüm ve yarabandını kaşına yapıştırmak için kolumu kaldırdım irkilerek kendini koruma iç güdüsüyle geri çekilip elerini yüzüne siper etti

Bu hareketi öyle çok içimi acıttı ki ne yapacağımı şaşırdım ona biraz daha yaklaşıp ellerinden tutup sesimi alçaltarak "korkma sana zarar vermem verene de izin vermem" dedim göz bebekleri korkudan büyümüştü sürekli acilin kapısına bakıyordu  gözlerini bana çevirdi güven vermek istercesine gülümsedim

"Bah ba dohtur buraya gendim eçin gelmemişim karnımdaki ve evdeki yavrucaklar için gelmişim" dedim ve o da elimi tutu "baa yardım edesin sen bilirim burdaki kadındalara çok yararın tokundu" kalbim biraz daha acıdı çünkü beni kurtarıcıları olarak görüyorlardı ama benim de elimden bir yere kadar gelirdi bunu bilmelerine rağmen hâla yanıma gelirlerdi

Ama hepsine elimden gelenin fazlasını yaparak yardımcı olurdum bu yüzden belalı kocaları bazen bana bile takarlardı şansım vardı ki çoğu zaman hastanedeyim

"Habersiz gelmişim dohtur yardım eyle bize ne istersen yapam kurbanın olam bırakma bizi o itin eline dohtur nolur" dedi birden yalvarmaya başladı anında sözünü kestim "saçmalama tabiki yardım edicem sen hiç merak etme ne sana ne de çocuklarına artık zarar vermez o şerefsiz" dedim anında yüzümde gülümseme oluşturdum elimi yavaşça karnına koyarak "hem minik fasülye daha bu dünyada benim gibi mükemmel biriyle tanışıcak hiç bırakırmıyım sizi" dedim biraz da olsun güldürmek için dudakları hafif yukarı kalktı ama yarasından dolayı çok gülemiyordu

"Nerde lan o orospusu" diye biri bağırmaya başladı ikimiz de anında Kapıya baktık kadın korkudan elimi daha çok sıktı ve olduğu yere sindi gözlerim sinirle açıldı Ve anında ayağa kalktım fakat beni tutan kollar yüzünden hareket edemedim kadına dönünce "sana da vurur bu it dohtur yapma eyleme erkek birini çağır da" dedi bu zamana kadar nasıl büyümüş nasıl görmüşse erkek birinin sadece olayları çözebileceğini sanıyordu

Sinirle "hayır ben konuşucam ha eğer anlamazsa merak etme boş değiliz ya biz de bişeyler biliyoruz" dedim lisede arkadaş ortamında tekvando kursu açılmıştı tabi parasız olduğu için biz de hemen yazılmıştık sonra zaten diğerleri devam etmemişti ama benim ihtiyacım olduğu için devam etmiş öğrenmiştim çünkü onları koruyacak  babaları abileri anneleri kardeşleri vardı benim kimsem yoktu bu yüzden öğrenmiştim ve buraya geldiğimde işime yaramıştı da

"Sen nasıl büyüdün nasıl gördün bilmiyorum ama sen bir kadınsın ve bir erkeğe muhtaç olmadan yaşayabilirsin sorunları kendin çözebilirsin kendin para kazanıp çocuklarına bakabilirsin" dedim ona da umut olabilmek için "merak etme gidicem ve konuşucam sadece hem bana zarar veremez o it" dedim onun gibi şiveli sonra güldüm ve omzuna dokunup arkamda hala bağırmakta olan adama ilerledim

"Nerde o getirin o kaltağı bana" dedi şerefsiz yanında benim gibi asistan doktor olan Tahir ve Fatih vardı adamı durdurmaya çalıştıkları belliydi yanlarına yaklaşınca "buyrun ben yardımcı olurum size" dedim adam bakışlarını bana değdirip alayla baktı "sen bu kadın başına neye yardımcı olacan doktor getirin bana o orospusu karıyı gidicem" dedi sinirle