Sadece Sen / Tomarry

1. Bölüm

Zihnin Derinliklerinde

Harry sessizce oturup kitabını okuyordu, bu okuduğu kaçıncı kitap veya geçirdiği kaçıncı gün bilmiyordu. Burası artık neresiyse gündüz veya gece olmuyordu, iki katlı bu evde sadece alt kattaki oturma odasında tek bir saat vardı ve o saatinde yelkovanıyla akrebi yoktu. Sayıların olması gereken yerde dokuz adet harf vardı.

M T L R E V O D O

Harry uzun bir süre saatle bakıştıktan sonra harfleri düzgün yerlerine getirmeyi başardı, çıkan isimse onun için hiç de bir sürpriz değildi.

V O L D E M O R T

Bu şifreyi çözdüğünde aklına ikinci sınıfta Tom Riddle'ın kendi harflerinin anagramı ile Voldemort yazdığını hatırladı. Elbette uzun bir süre evde her yeri aradı, belki başka bir ipucu vardır umuduyla. Yine de, o kadar çok uğraşmasına rağmen, hiçbir şey bulamadı.

Nerede olduğunu da bilmiyordu, dışarı uzun yürüyüşler yapmış olsa da kendi dışında hiç kimse veya hiç bir yerleşim yeri yoktu. Ağaçlar ve boş arazi, gördükleri bundan ibaretti.

Başını sallanan sandalyeye yaslayarak gözlerini kapattı, kitabını yandaki sandalyeye koydu. Üzerinde ki battaniyeyi omuzlarına kadar çekti ve bakışlarını camdan tavana dikti.

"Beni duyabildiğini biliyorum, sadece beni görmezden geliyorsun."

Harry kısa bir an gözleriyle etrafı taradı, kimse yoktu. Bakışlarını tekrar tavana çevirdi. Sonuçta denemişti değil mi?
Uzun bir zamandır görmezden geliniyor ve burada öylece tutuluyordu. Kapı kilitli değildi, dışarı çıkabiliyor rahatça yemeğini yiyor ve özgürce vakit geçirebiliyordu.

Yüzünde ufak bir gülümseme belirdi, az sonra sanki çok komik bir espiri yapılmış gibi gülüyordu.

"Ne özgürlük ama!" Diye mırıldandı.

"Psikoloji'nin yerinde olduğundan şüphelenmeye başladım Potter."

Hızla arkasına döndüğünde Vol-

"Riddle?"

Riddle'ın yüzünde tatmin olmuş bir bakış vardı, elleri arkasında omuzları gerideydi. Dik bir şekilde duruyor ve büyüsünü bilerek serbest bırakıyordu.

"Potter?"

Harry kaşlarını çattı, Riddle'ın büyüsünde doğru olmayan bir şeyler vardı. Tıpkı Harry'nin soy adını söyleyiş şekli gibi, çok masumdu hatta dost gibi duruyordu. Riddle yanına adımladı ve ellerini havada zarifçe salladı, şimdi Harry'nin yan tarafında ki sandalye ince oymaları olan bir sallanan sandalye şeklindeydi.

Riddle sandalyeyi Harry'e doğru çevirdi ve arkasına yaslandı.

"Ne yaptın kendine?"

"Büyünü emdim."

"Ne!"

Riddle bir an gülecek gibi olduysada kendini durdurdu.

"Bunu yapamazsın..."

"Senin izinin olursa yapabilirim, büyünü kendim için yönlendirebilirim."