Napangiti akong nakatutok sa monitor ng marinig ang familiar na sasakyan. Agad kung kinuha ang box para Ibigay 'to sa kanya. Kumuha rin ako ng bottled of water at ang sandwich na ginawa ko kanina, para meron siyang makain sa pag ddeliver niya.
Hindi pa ako nakakalapit ng mapahinto ako sa paglalakad. That's smell..
This is not echo. I don't like the scent of it. It's not echo's scent. Narinig ko din agad ang pag alis ng sasakyan.
Binuksan ko agad ang pinto. Tanging ang mga box lang ang nandito. It's like before ng hindi pa si echo ang nag ddeliver.
Echo's not here. What happened? Did she change her job? Where is she?
Just not seeing her today, I feel nothing. Once again I feel alone.
Nakatulala lang akong nakatingin sa mga box. I'm looking forward to see her pero wala ito. Nag message na rin ako sa kanya pero wala din itong reply.
I can't focus on my work. I keep glancing on my phone kung may nag message ba pero wala. I don't like this unpleasant feeling.
Halos madilim na ang labas ng matapos ako sa ginagawa. Hindi ko alam kung pano at natapos ko ang mga ginawa ko.
Tumayo ako, at iniwang naka open ang monitor. I want to see her.
Hindi ko alam kung pano at kailan pa ako nasa harap ng gusali kung nasaan si echo nakatira. Nag message na rin ako sa kanya na sa labas ako.
I know she's there. Kahit napakadaming scent ang naamoy ko sa paligid, I could smell her scent so clearly.
I don't know kung ilang minuto ba o oras ang lumipas. Hindi ko inalis ang tingin sa apartment nila echo.
Nawiweirduhan na nga ata ang mga nakakakita sa akin.
Nakaramdam ako ng tuwa ng makita ang pagbukas ng pinto ng apartment nila. It's her. Malayo palang siya pero nalalanghap ko na ang scent nito. Nakita kong nagmamadala siyang lumapit sa akin. There something of. There is something wrong with the way she walks. Is sh-
Agad ko siyang nasalo ng matutumba siya. Her skin against mine feel so hot. Hinapit ko siya palapit sa akin. She look sick.
"M-ms wade, why are you doing here po? it's late na po"
"Pasensya kana ngayon ko lang nabasa ang message mo" Ramdam ko na ramdam ko ang mainit niyang balat sa akin.
"I wanted to see you, I came here to tell you that" I said.
"That's why, I'm here" naramdaman ko ang paghigpit ng yakap niya sa akin. Pinaharap ko siya. Since mataas ako sa kanya nakatanga siya sa akin ngayon. Nilapat ko ang forehead sa kanya. Ang init nito. I was right. Humiwalay ako sa kanya. I was just staring at her. She has this drowsy eyes. Marahan kong hinawakan ang malambot niyang pisngi dahilan para maipikit niya ang mga mata. Siniksik niya lang ang sarili sa kamay ko.
"You're sick" hindi niya pinansin ang sinabi ko. She just brushes her cheek againts my hand.
"Echo.." para pa itong inaantok na tumingala sa akin. Cute.
"You need to rest" She wrap her leg around my waist ng buhatin ko siya. Siniksik niya din ang sarili sa leeg ko. Napabuga ako ng hangin dahil sobrang lapit namin sa isa't isa. I'm just glad dahil kahit papano nasasanay na ako sa hatid ng scent niya sa akin.
Agad kung sinarado ang pinto ng makapasok ako. Ang tahimik ng loob. I think tulog na ang lola niya. Tanging ang ilaw sa room ni echo ang bukas. Maingat ko siyang binababa pero ayaw niyang bumitaw.
"Echo.."
"I want to hug you more po.." rinig ko sa boses niya. I felt a pang of happiness when she said those word.
"You can hug me as much as you want, but first let go muna, hm?" Mabuti at sumunod siya. Kumuha lang ako ng gamot. Kumuha na rin ako ng damit dito para palitan siya after niyang mapunasan.
After ko siyang mabihisan tumabi ako sa kanya. Hindi ito nag dalawang isip na yakapin ako. Mas nilapit ko siya sa akin para maayos ko siyang mayakap. Hindi ko na pinansin ang kanina pang nagwawalang kalooban ko dahil scent ni echo.
Echo needs me now. I shouldn't be thinking of that.
I was just staring at her since earlier. Hindi na ako natulog dahil umaapoy siya sa init kanina. She's now sleeping peacefully. Thank God.
Sinalat ko ang leeg niya, hindi pa ako nakuntento at nilapat ang forehead ko sa kanya. Mas naging okay na ito hindi katulad kanina. Maingat kong hinahawakan ang pisngi niya. She's really beautiful. Hindi ko maiwasang langhapin ito. I don't know. I could feel myself feeling calmed not like what I used to feel. I feel completely calmed.
Maingat kung hinalikan ang sintido niya. Paulit ulit ko pa itong ginawa. I can't just get enough of it. Aalis na rin ako mamaya kapag na sigurado kung tuloy tuloy na pag galing niya.
Hindi ko alam kung anong oras na ba. I was just staring at her the whole time. I can't take my eyes off her. Maingat akong umalis sa tabi niya. She's much better now.
"Please don't overdo yourself, it's worries me.." bulong ko pa sakanya.
Maingat kong hinalikan ang forehead niya bago ako umalis don. Nakahinga ako ng maayos dahil tulog pa ang lola ni echo. Ayaw ko namang maabutan ako nito rito.
It took only minutes bago ako nakabalik sa bahay ng walang kahirap hirap. I can't stop smiling since earlier. Goodness. I look like crazy right now. She's making me crazy.
