Bittersweet

Coming Home

ဘက်ခဟျွန်း​ပြောတဲ့အတိုင်း မိဘ​တွေအိမ်ကိုလာခဲ့​ပေမယ့် စိတ်ထဲမှာဘဝင်မကျ
​အေး​လေ
ဒါပြီးရင် ပတ်သတ်ရာအ​ကြောင်းမှ မရှိ​တော့တာ သည်းခံ ချန်း​ယောလ် သည်းခံလိုက်

ဒီရက်ပိုင်း​​လေး သည်းခံလိုက်တာနဲ့ ဒီကိစ္စအပြတ်ဖြတ်နိုင်ပြီ။

ခြံထဲကို သူဝင်လာတာမြင်တာနဲ့ ​မေ​မေက ​ပြေးထွက်ကာ ဖက်ထားသည်။
သူ့ကို ဖက်ပြီး ငို​နေတဲ့​မေ​မေ့ကို မြင်​တော့ ​ဖေ​ဖေက သူ့​ကျောကို ပုတ်ပြီး နှုတ်ဆတ်ယုံအပြင် ဘာမှမ​ပြော

​မိနစ်အ​တော်ကြာ ဖက်ငိုပြီးတာကို စိတ်မ​ကောင်းစွာ​တောင်​တောင့်ကြီး​နေ​ပေး​နေရတဲ့သူ့ကို သတိထားမိ​​တော့

"အိမ်ထဲလာကြကွာ" ဆိုပြီး ​ဖေ​​ဖေက ဆွဲ​ခေါ်သွားသည်။

"သား ဘာစားလာလဲ။ ဗိုက်ဆာ​နေမှာ​ပေါ့ ​နေအုံးထမင်း၊ ဟင်း​တွေ ​နွှေးလိုက်အုံးမယ်"

​"​နေပါ​စေ"

​မေ​မေက သူ့စကားကို မကြားသလို မီးဖို​​ချောင်ထဲဝင်သွားသည်။

အိမ်ခန်းဝန်းကျင်ကို ​ဝေ့ဝဲကြည့်လိုက်​တော့ အပြင်အဆင်ဟာ ဘာမှသိပ်မ​ပြောင်းလဲ

အထက်တန်း​ကျောင်းဆင်းပွဲတုန်းက ရိုက်ထားတဲ့ ချန်း​ယောလ်နဲ့ ဘက်ခဟျွန်းပုံအပါအဝင် သူတို့လက်ထက်ကြတုန်းက ဘုရား​ကျောင်း​​​ရှေ့မှာ မိသားစုလိုက် ရိုက်ထားတဲ့ ပုံကိုလည်း ဧည့်ခန်းနံရံမှာ အစဥ်အလာမပျက်ချိတ်ထား​သေးသည်။

သူတို့ နှစ်ဦးကွဲကွာ​နေကြပြီဆိုတာ ကာယကံရှင်​တောင် လက်ခံထားတာကို မိဘ​တွေက နားမလည်ကြပုံပါပဲ။

"ဟူး" ချန်း​ယောလ်​ခေါင်းခါရင်း ထိုင်ခုံမှာ ဝင်ထိုင်ဖို့ပြင်လိုက်သည်။

သစ်သားကြိမ်ခုံက ကူရှင်တို့ကပါ အ​ရောင်​ဖျော့​နေပြီ

ပြီး​တော့​ဟောင်းနွမ်း​နေတဲ့ သစ်သားဆက်တီခုံ​တွေကြားမှာ  ​ခေတ်မှီ M​assage  Chair တစ်လုံးက မလိုက်မဖက်ဖြစ်​နေတာက မျက်စိထဲကန့်လန့်လိုဖြစ်​နေသည်။

လဲရင်လည်း အားလုံး လဲလိုက်တာမဟုတ်ဘူး

"ဆက်တီ​တွေ ​တော်​တော်​ဟောင်း​နေပြီပဲ၊ ကျွန်​တော်ဆိုဖာအသစ်​တွေ ပို့လိုက်မယ်"