24.🐥

31.8K 1.8K 221
                                    



Açılay: Sait (22:30)

Sait: Efendim (22:31)

Açılay: Müsait misin?

Sait: Müsaitim

Açılay: Buluşacağımız zaman mezarlığa gideriz diye anlaşmıştık ya

Sait: Güzelim ben onu unuttum ya

Açılay: Benimde aklımda çıktı

Açılay: Rüyamda bizimkileri gördüm

Açılay: Yanlarına gitmedim diye bana üzülmüşlerdi

Açılay: Tek gitmek de istemiyorum

Açılay: Müsait olduğun bir zaman gidelim mi?

Sait: Sana her zaman müsaitim

Sait: Sen gününü ayarla ben seni götürürüm

Sait: Gitmedin diye kendini suçlama

Sait: Elinde olsa orada yaşayacağını biliyorum

Açılay: Ama üzülmüşlerdi

Sait: Güzelliğim yapma böyle

Açılay: İki haftadır gitmeye cesaret edemiyorum

Açılay: İyi bir evlat olamadım galiba

Sait: Yavrum salak salak konuşma

Sait: Onları ne kadar sevdiğini biliyolar

Sait: Sen kendi kendine düşünüyorsun

Sait: Rüyanda da onları öyle görme sebebin çok düşünmen

Sait: Kendini bu kadar yıpratma gözünü seveyim

Açılay: Ben alışamıyorum

Sait: Kurban olduğum

Sait: Bekle yanına geleyim

Sait: Evdesin değil mi?

Açılay: Evde değilim

Sait: Bu saatte nerdesin Açılay

Açılay: Hava almaya çıktım

Sait: Konum at

Açılay: Eve geçeceğim şimdi

Açılay: Yorulma boşuna

Sait: Konum at yavrum

Daha fazla uzatmayıp olduğum parkın konumunu attım ne kadar gelme diye diretsemde gelecekti uzatmanın bir anlamı yoktu. Oturduğum parkta kimse yoktu bu beni biraz ürkütsede dışarıya çıkmasaydım eğer o ev üstüme üstüme gelecekti.Ne kadar alıştım diye gezinsemde insan yokluklarına alışamıyordu.Nereye gidersem gideyim benimleydiler bu parkta bile abimle ne kadar çok anım geçmişti.

Saatlerce beni salıncakta sallardı bir kere bile of demezdi.Hissettiğim özlem duygusu o kadar fazlaydıki ne yaparsam yapmayım geçmeyecekti.

Boş sokakta yankılanan araba sesiyle bakışlarımı parkın girişine çevirdim.Arabasını park etmiş hızlı adımlarla yanıma doğru ilerliyordu.Buradan bile ne kadar endişelendiği belliydi benimle birlikte o da yıpranıyordu onu üzmekten başka hiçbir şey yapmıyordum.

"Açılay." dedi endişeyle.

"Efendim." diye kısık bir sesle konuştum.Tam karşımda beni merakla inceleyen gözleri bu sıkıntı olmadığını anlayınca yanıma doğru oturdu.

Çikolata?/Texting Where stories live. Discover now