17. Bölüm

14 5 0
                                    

Gökkuşaklarının olduğu Dünya'da içim kapkaranlıktı. Ne kadar dışım gökkuşağı gibi gözükse de içim her zaman karanlıktı......

En son hatırladığım şey arabanın kapısı açıldı ve ben yere düştüm sonra gözlerim kapandı belki de bir daha asla açılmayacaktı herşeyi,herkesi duyabiliyordum ama göremiyor ve cevap veremiyordum .

Tik tak tarzı sesler geliyordu kimse yok muydu, var mıydı bilmiyordum sadece bir ses duyuyordum tik tak, tik tak

K- Ulan Buğra bunu senin yanına bırakmayacağım

Bu konuşan da kimdi sesini tanıyor gibiydim

*Tık tık tık*

K- Buyrun polis bey hoş geldiniz.

( Polisler ) Hoşbulduk geçmiş olsun.

K- Teşekkürler, hemen konuya gireyim yaşadığımız bu kaza kasten yapılmış olabilir mi?

Yaşadığımız kazadan bahsediyorlardı bu Kerem olmalıydı evet bu ses Kerem'in sesiydi ne kadar özlemiştim onu görmeyi görmeyeli kaç saat geçmişti hiç bir fikrim yok, zaman bilgisi yok , yok ve yok .

( Polisler ) Kamera kayıtlarını izledim kasıtlı yapılma ihtimali yüksek çünkü araba durduk yere kenardan çıkıyor ve o saatlerde o yolda neredeyse hiç araba gözükmüyor

K- Benim şüphelendiğim bir isim var .

( Polisler ) İsimi ve soyisimi nedir ?
K- Buğra Kartal.
( Polisler) Buğra Kartal, tamam not aldım tekrar geçmiş olsun biz ifade almak için tekrar geleceğiz.

K- Tamamdır sağolun.

Kazayı yapan Buğra olabilir miydi en son onunla kavga ediyorduk .

K- Sana ve bize yapılan bu şerefsizliği kim yaptı bulucam ve onu hapiste tıkdırıcam.

Ben onun için bu kadar önemli miydim. Benim için bunu yapar mıydı?

Y- Mavi sonunda odaya çıkmışsın. Durumu nasıl Kerem

K- Şuan stabil ama

Y- Ama NE!

K- Sakin ol uzun bir süre komada kalabilirmiş.

Y- Ne kadar?

K- Belki 1 yıl

Y- Ne ciddi misin sen durumu bu kadar mı kötüymüş

K- Eğer ambulans biraz daha geç gelseymiş ölebilirmiş.

Y- Kuzum benim ben her zaman yanındayım. Asla ayrılmam. Keşke bizi duyabilse.

Ben sizi duyuyorum sadece tepki veremiyorum . Keşke verebilsem keşke ...

Daha ne kadar böyle gidicekti ben ne kadar daha uyuyacaktım.Ne kadar daha konuşamayacak, göremeyecek, yürüyüyebilecektim . . Belki de hiç bir zaman........

RUHUMDAKİ SANCIWhere stories live. Discover now