Merhaba,Ben ünlü oyuncu Han Jisung
Aslında bu bölümde daha çok geçmişimi anlatacağım. Evet kabul ediyorum birazcık karanlık bir geçmişim var. O zaman başlıyorum...
Ben 14 Eylül 2000 tarihinde Incheon, Güney Kore'de doğdum. Babam içip içip annemi döven bir psikopattı.Annem ise ev hanımıydı dolayısıyla durumumuz çok kötüydü. Annemi hep başka kadınlar ile aldatıyordu ama artık alışmıştım zaten. Böyle şeyleri küçükken benim için çok normal gelmeye başlamıştı. Gerçekten babam küçükken beni bu şeyleri görmeye zorlattığı için sadece babam tarafından bir özüre ihtiyacım var. Hayatım böyle geçiyordu. Kavga,bağırış,çığlık,ihanet...
İşte o gün hayatımda gördüğüm en kötü an ve günümü yaşadım
Ölüm...
Üzerinden yıllar bile geçse o görüntüyü hala hatırlıyorum.Evet babam annemi bir bıçakla öldürdü. Sadece küçük bir bıçakla. Ve o bıçak benim o günden sonra hayatımı çok değiştirdi.
Babam sık sık sinir krizleri geçirmeye başlamıştı ve neredeyse her gün beni dövüyordu. Tabi ki de normal olarak buna da alışmıştım. Babam bunları ben daha anaokuluna giderken yani ben 5 yaşındayken yapıyordu ve gerçekten bu şeyler benim psikolojimi çok kötü etkiliyordu.
6 yaşındayken okula başladım. Gerçekten hayatım yüzünden çok asosyal bir insandım çünkü herkesin aynı olduğunu düşünürdüm. 1. sınıftayken gerçekten çok başarılıydım. Ve 1. sınıfı çok güzel bir şekilde bitirdim. 2. sınıfta babam artık okumamı istemiyordu onunla beraber barlara gidip benim pis şeylere alışmamı istiyordu. Ama tabi ki de okuttu ve sanırım babamın yaptığı tek doğru şey beni okutmak olabilirdi. O kadar zekiydim ki öğretmenlerim benim yaşıma göre çok zeki olduğumu ve sınıf atlamamı istediler ama ben yaşıtlarımla beraber okumak istediğim için kabul etmedim ve 2. sınıfı da güzel bir şekilde bitirdim. 3. sınıfta artık sosyalleşmeye ve arkadaş edinmeye başladım. Artık rahatça toplum içinde konuşuyordum ve gerçekten kendimle gurur duymaya başlamıştım ve 3. sınıfı da bitirdim. 4. sınıfta ise yine her şey aynıydı. Arkadaşlarımla oyun oynuyor,ders çalışıyor,annemin yokluğunu hatırlıyor ve babam hala beni dövüp barlara gitmeye devam ediyordu.
Artık ortaokullu olmuştum ve babam beni hala okutmayacağından ve beni çalıştırıp para kazandırmaya çalışıyordu. Eğer bu kadar para kazanmak istiyorsa gidip onun çalışması gerekiyordu ama bu neredeyse onun için imkansız. 5. sınıfta gerçekten çok güzel anılarım vardı ve arkadaşlarımla grup kurup çok güzel anılar biriktirmiştik. 6. sınıfta gerçekten hocalar benim yaşıma göre çok zeki olduğumu,sınıf atlamam gerektiğini söylüyorlardı ama ben kendi yaşıtlarımla gitmek istediğimi,yaşıtlarımla gidersem daha güzel olacağını söylemiştim ve bence zorlamaya gerek yok. 7. sınıfta güzel bir liseyi kazanmak için çabalıyordum ve 7. sınıfta sadece ders ile vakit geçirdim. 8. sınıfta çok fazla çabalıyordum istediğim liseyi kazanmak için ve başardım.
ANYANG SANAT LİSESİ...
Gerçekten çok mutlu olmuştum. Küçüklüğümden beri hep oyuncu olmayı hayal ediyordum ve sanırım başarıyordum. Lisede sadece güzel bir üniversite kazanmak için çok çalıştığımı hatırlıyorum. Ve sonunda oyuncu olmak için çok iyi bir üniversite kazandım
Korean National University of Arts
Artık gerçekten çok iyi bir oyuncu olacağımı biliyordum ve babam hala bunu istemiyordu.Benden ne istiyordu anlamıyordum sonuçta çalışıp para kazanmamı isteyen o, daha ne yapabilirim ki?
Diğer ailelerin istediği gibi bir çocuğum başarılı,ahlaklı,dikkat çekici...
Oysa babam benim sadece iğrenç bir hayatım olmasını istiyordu. Tabi ki de onun bu istediğini yapmayacaktım. Üniversite hayatım çok zorlu ama çok da eğlenceli geçmişti. Hocalar çok fazla ödev veriyordu ama bu bir sorun değildi sonuçta küçüklük hayalimi gerçekleştirmek güzel bir şey. Ödevler bitmiyordu her gün çok fazla ödev veriyorlardı. Babam hala beni dövüyordu gerçekten küçüklüğümden beri hiç bu alışkanlığını bırakmıyordu ben hiç bir zaman hayatımı yaşayamamıştım diğer aileleri görünce çok kıskanıyordum.
Ama tek bir isteğim vardı. Çalışıp ünlü bir oyuncu olup babamı pişman etmek. Gerçekten bunu yapmak çok istiyordum çünkü artık bir şeylerin düzelmesi gerek ve babamın benim değerimi anlaması gerekti. Evet sonunda hayalime kavuştum. O gün üniversiteden mezun oldum. Oyuncu olacaktım, hayal etmesi bile çok güzel. Oyuncu olmak için yavaş yavaş hazırlıklar yapıyordum ve ilk dizimi oynamıştım. Çoooook güzel bir şeydi ve ilk dizim sonunda yayınlandı ve güzel bir ilgi aldı ve bu beni çok mutlu etti. O gün bir işim yoktu oynadığım dizi final yapmıştı ve yeni bir dizide oynamak için başvuru bekliyordum.
İnstagram'da vakit geçirirken DM kutuma gelen yeni bildirimi gördüm herhalde yine bir dizi teklifidir diye sohbete girdim "TELEFON HACKLENDİ YARDIM ET CHAN"aynen böyle yazıyordu.Siz kimsiniz diye bir mesaj atmak aklımdan geçti tabii ama yine bir troll olabilirdi."Merhaba?,Galiba yanlış numara?"diye cevap verdim."Ananı-" "Pardo- Bİ SN SEN HAN JİSUNGSUN!!".(icinden:simdi cattik)"Yok ben Han Jisung değilim sadece fanıyım"
"Hee tm o zaman sorry, rahatsızlık verdim." "Yok cnm ne rahatsızlığı(sabah sabah bos yere panikledim aq)"
Umarım beğenmişsinizdir bu biraz kısa oldu ama bir sorun olacağını düşünmüyorum.
Bu benim ilk bölümümdü diğer bölümlerde kendimi geliştireceğim
(Umarım beğenmişsinizdir💅🏿)
(Biraz fazla kısa olmuş slslamrpsö)
