ភូមិគ្រឹះចន
ទឺតៗ
សំឡេងទូរស័ព្ទបានបន្លឺឡើងនៅក្នុងបន្ទប់ធំមួយដោយមិនមានអ្នកលើកទូរស័ព្ទបានរោទ៍ជាច្រើនដងទៅលើសាឡុងធំមួយ
''អាឡូអ្នកម៉ាក់''ដៃស្រឡូលបានលើកកាន់ទូរស័ព្ទមកនិយាយទាំងមាត់ញញឹមពេលឃើញអ្នកជាម្តាយតេមក
(ឯងរវល់ធ្វើអីម៉ាក់តេច្រើនដងហើយមិនលើក)អ្នកស្រីគីមក៏ប្រញាប់និយាយឡើងបន្ទាប់ពីបានលឺសំឡេងអ្នកម្ខាងទៀតឆ្លើយ
''គឺខ្ញុំងូចទឹកណាអ្នកម៉ាក់...ម៉ាក់មានការអីមែនទេឬក៏នឹកកូន''នាងនិយាយទាំងញញឹមរួយនាំរាងកាយដើរទៅសាឡុងធំមួយនៅចុងគ្រែរ
(ឯងមានលុយទេអោយម៉ាក់ខ្ចី100លានសិនមក)អ្នកស្រីគីម
''អ្នកម៉ាក់លុយ100លានមិនមែនតិចទេណាម៉ាក់អោយខ្ញុំទៅរកមកពីណាបាន''នាងបើកភ្នែកធំៗបន្ទាប់ពីបានលឺសម្ដីរបស់អ្នកជាម្តាយនិយាយមុននេះតើនាងមានលុយឯណាដល់ទៅ100លាននោះបើត្រឹម10លានអីនាងច្បាស់ជាមានហើយ
(សុំប្តីឯងទៅម៉ាក់មិនជឿថាគេមិនមានទេ)អ្នកស្រីគីមនៅតែរុំអុកសំលុយពីរនាង
''ម៉ាក់ប្រាប់ខ្ញុំសិនមកម៉ាក់យកលុយច្រើនយ៉ាងនេះទៅធ្វើអ្វី''មីនជុង
''គឺពូររបស់ឯងគេត្រូវម្ចាស់បំណុលចាប់យកទៅហើយគេប្រាប់ថាបើមិនសង់លុយទេគេនឹងសម្លាប់ពូរបស់ឯងហើយឯងជួយគេផង''អ្នកស្រីនិយាយទាំងទឹកភ្នែកគាត់មិនហ៊ានប្រាប់អ្នកណាឡើងសូម្បីប្តីរបស់ខ្លួនក៏គាត់មិនហ៊ានប្រាប់
''ម៉ាក់!...ម៉ាក់នៅជួយគេទៀតជីវិតរបស់ខ្ញុំដូចជារាល់ថ្ងៃនេះព្រោះតែអ្នកណាមិនមែនគេជាអ្នកធ្វើទេឬអ្នកធ្វើអោយក្រុមហ៊ុនរបស់ប៉ារលាយក៏ជាគេតែម៉ានៅតែជួយគេ''នាងស្រែកនិយាយដាក់ទូរស័ព្ទខ្លាំងទាំងកំហឹង
(យ៉ាងណាគេក៏ជាប្អូនរបស់ម៉ាក់ម៉ាក់សំអង្វរឯងជួយគេម្តងទៀតទៅណាកូន)អ្នកស្រីគីមខំនិយាយបញ្ចុះបញ្ចូលកូនស្រីរបស់ខ្លួន
''បានខ្ញុំជួយគេម្តងទៀតចុះតែគ្នាលើកក្រោយទៀតទេ..ទឺតៗ''ប្រព័ន្ធទូរស័ព្ទក៏បានកាតផ្តាចនាងមិនចង់និយាយអ្វីច្រើនក៏បិតទូរស័ព្ទរួយបោះវាទៅលើកពូកដោយអង្គុយសម្លឹងទៅមាត់ទ្វាររួយក៏ចុះទៅក្រោយអង្គុយចាប់ប្តីមកវិញ
