hoofdstuk 22

70 6 0
                                    

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

♪ Every Little Thing She Does Is Magic – The Police ♪

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

♪ Every Little Thing She Does Is Magic – The Police ♪

     De volgende ochtend word ik wakker met Simon in mijn armen. Hij heeft zichzelf ook stevig aan mij vastgeklampt. Suf wrijf ik door mijn ogen en kijk richting de deur om te zien wie het licht aan heeft gedaan.
     'Wakker worden, slaapkoppen', zegt Sven met een grijns en verdwijnt dan uit de deuropening.

     Ik kijk naar Simon en zie hoe zijn ogen net opengaan. Slaperig kijkt hij naar me op. Geschrokken maak ik mezelf snel los van hem, niet wetende of hij dit wel wil.
     'Sorry', stamel ik en kruip overeind. Simon kruipt ook overeind en wrijft door zijn ogen.

     'Goedemorgen', zeg ik met een kleine glimlach.
     'Goedemorgen', mompelt Simon. Hij legt de teddybeer naast zich neer en gaapt dan, rekt zich uit. Ik kijk toe hoe zijn ketting glinstert op zijn smalle lichaam. Dan sta ik snel op.
     'Heb je een beetje kunnen slapen?' vraag ik. Suf knikt Simon.
     'Ja hoor. Jij ook?' vraagt hij.
     'Jap', zeg ik en glimlach opnieuw. Ondertussen loop ik naar mijn klerenkast. 'Ik zal wat schone kleren voor je pakken. Je moet maar even meekijken, want jouw stijl is heel anders dan die van mij', zeg ik. Ik trek mijn kastdeuren open terwijl Simon naast me komt staan. Ik pak alvast een schone onderbroek en een schoon paar sokken voor zowel Simon als mij.

     'Je mag alles pakken wat je wil', zeg ik, waarop Simon als reactie door mijn spullen begint te zoeken. Hij pakt een wat chiquere broek van me en een dunne, gebreide, beige trui. Klein glimlach ik naar hem wanneer hij naar me opkijkt.
     'Is dit oké?' vraagt hij.
     'Tuurlijk', zeg ik. Snel pak ik de schone onderbroek en het paar sokken van mijn bureau af. 'Hier, dan ben je compleet', zeg ik. Dan pak ik zelf een spijkerbroek, een shirt en een flannel uit mijn kast.

20 leerlingen in één klas - herschreven versieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu