01 > te grote kleding

325 19 1
                                    


Nogmaals het is aangeraden dit in donkere modus te lezen
Boek groot en deels gebaseerd op mijn ervaringen.

Het voelt ineens steenkoud en somber, zowel Matthy's koffie die al een uur op de tafel staat als zijn lichaam die spierwit is en trilt

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Het voelt ineens steenkoud en somber, zowel Matthy's koffie die al een uur op de tafel staat als zijn lichaam die spierwit is en trilt. De laatste tijd gaan dingen niet zoals het zou moeten verlopen, hij is gestopt met zijn studie, heeft zichzelf door de pijnlijkste break-up met z'n ex gesleept, is al zijn vrienden kwijt geraakt en gisteren moest hij zijn enige maatje (z'n kat) laten inslapen. Alles wat hem nog op de been hield is ineens verdwenen..Zonder na te denken staat matthy op om zijn sportkleding aan te trekken en een paar kilometer te gaan hardlopen, elke hap die hij voorgaande week moest nemen in het ziekenhuis wil hij er weer zo snel mogelijk afbranden, elke calorie moet eraf. Even wat verduidelijking, vorige week is hij opgenomen in het ziekenhuis vanwege ernstige hartkloppingen en onder temperatuur, puur doordat hij daarvoor twee weken geen hap door zijn keel kon krijgen. Alleen water en als het nodig was een cherry tomaatje. Hij rent en hij rent totdat hij zwart witte vlekken voor zijn ogen ziet en zijn lichaam tintelt, 'shit ik moet zo nog werken' , bedenkt hij zichzelf waardoor hij nog een reden krijgt zo snel mogelijk terug te sprinten naar zijn huis. Uiteindelijk zwetend maar voldaan thuis gekomen te zijn springt hij onder een ijskoude douche en weegt hij zichzelf nog even snel voordat hij zich omkleed, "63kg?" Mompelt hij geschrokken, maar hij kan er niet te lang bij stilstaan omdat hij nog maar 10 minuten heeft om op werk aan te komen. Met haast trekt hij zijn werkkleding aan die inmiddels veel te groot is, zelfs met een riem zit de broek oncomfortabel los om zijn heupen en lijkt het T-shirt 2 maten te groot. Hij pakt zijn telefoon, neemt nog een paar flinke teugen water om zijn hongergevoel te stillen en haast zich met een noodgang naar zijn werk. Eenmaal aangekomen op werk staat zijn baas met zijn armen over elkaar en een frons op zijn gezicht te kijken naar hoe matthy doorweekt door de regen in de deuropening van het café staat.

"Matthyas Het Lam, je hebt werktijden van ons gekregen die bepaal jij niet zelf" "Sorry baas" zegt hij terwijl hij zijn schort omdoet en zichzelf achter de balie plaatst naast zijn collega Raoul. "Hey Matt, hoe is het?" Klinkt de rustgevende stem van raoul. "Ja kan beter, als die lul van een gozer er geen begrip voor kan hebben dat het pleuris weer is en ik zowat omver geblazen word zou dat erg fijn zijn" , hij kijkt even snel of zijn baas dat niet heeft gehoord en gelukkig was hij inderdaad al naar zijn kantoor gegaan. "Klinkt positief" grinnikt Raoul met een sarcastische toon, "wil je koffie?" , "Ja, zwarte koffie geen melk geen suiker" mompelt matthy
"Wie drinkt er in godsnaam zwarte koffie?" .. Matt haalt zijn schouders op en begint maar met het schoonmaken van de tafeltjes in het café 'geen calorieën in zwarte koffie' denkt hij in zichzelf. Zo verloopt de dag moeizaam maar na wat leuke gesprekjes met raoul te hebben gehad kwam hij de dag wel door, de klok staat inmiddels op 19:00, over een uurtje is zijn shift voorbij en neemt iemand anders het over voor avond dienst. Dan komt er een groep jongens binnen, "hallo, wat mag het zijn?" En voordat hij het weet maakt hij oogcontact met een van de jongens, "Uh, doe maar 3 cappuccino's, twee vanille koekjes en een.. chocolade muffin" Matthy schrijft het met trillende handjes op, "oké, op welke naam kan ik de bestelling noteren?"

"Robbie"

Toen viel het even stil... Nu is het zeker, Matthy zijn gezicht betrekt van een geforceerde glimlach naar een emotieloze chaos. En zowel ook het gezicht van Robbie. Het lijkt voor matthy alsof de hoop uit zijn schoenen zakt, robbie en matthy waren beste maatjes vanaf dat ze 6 jaar jong waren, samen op de basisschool en op de middelbare, maar zodra ze naar het hbo gingen brak de vriendschap door een ruzie. En niet zo'n erge ook, zo erg dat matthy zichzelf dagenlang opsloot in zijn kamer denkende dat hij robbie nooit meer zou zien. Het feit deed hem pijn maar de herinneringen die hij met hem had braken hem in miljoenen stukjes. Hij ademt diep in, "oké je kan daar aan de zijkant wachten op je bestelling" Terwijl matthy en raoul de bestelling maken spoken er teveel gedachtes door matthy zijn hoofd, een zware brok van emoties zit vast in zijn keel en hij betrekt nog Bleeker dan dat hij al was. "Yo Matt je ziet eruit alsof je gaat flauwvallen, moet je niet even zitten?" Matt antwoord met een simpele "nee" en schuift de bestelling naar de zijkant van de balie... en nu is het even diep slikken om deze naam uit zijn keel te krijgen, "Robbie, 3 cappuccino's, twee vanille koekjes en een muffin!". Robbie staat op en loopt naar de balie, "fijne avond gast"

'Gast? Vroeger was het matt of maatje..' Matthy knikt uit begrip en doet zijn schort uiteindelijk af, "shift is over, zie je volgende week" zegt hij tegen raoul, hij verlaat het café via de achterdeur en dan uiteindelijk barst hij in tranen uit. Het licht van de knipperende lantarenpaal schijnt op zijn gezicht waar de tranen overheen rollen en er snakken naar adem door het huilen te horen zijn. Hierdoor besluit hij maar naar huis te joggen om wat extra vet te verbranden en de pijn te stillen. Eenmaal thuis aangekomen met een veel te hoge hartslag strompelt hij naar de keuken en neemt daar 2 afslank supplementen, een laxeermiddel en een fles van een liter water. Uit teleurstelling beukt hij nog een keer met zijn vuist op het aanrecht en zakt hij door zijn knieën om tegen de keukenkastjes op de grond veder te huilen.

________________________________

Heyy iedereen met de schrijfster van dit boek,
Zou Robbie nog terugkomen om contact op te zoeken met Matthy?
Of zou matt zelf contact moeten zoeken.
Dit lezen jullie in deel 2, vergeet niet te stemmen op dit boek,
Ik wens iedereen een fijne dag

Boy in pieces ~> Mabbie Where stories live. Discover now