Chapter 20

399 9 0
                                    

Masama ang tingin ni daddy sa aming lahat, he put his gun on his pocket again as he walk through the door. Sinundad kaagad siya ng aming mga mata.

"Luciano? where are you going?"

Nagmamadaling sumunod si mommy sa kanya patungo sa main door, sumunod si kuya Sai pero naiwan kami ni kuya Jho rito.

"Don't cry, princess." Kuya Jho dried my tears as I cried harder, I couldn't handle my heart. There's something inside that keep punching my chest.

"You let this happen, kuya? you are soon to be a lawyer! alam mo ang tama at mali!" I blamed him, pumikit siya habang hinahaplos ang magkabilang balikat ko.

"I couldn't do anything, mapapahamak din ako kapag sumuko si daddy." Pagdadahilan niya, nakita ko ang mga luha sa kanyang mga mata na nagpapahiwatig na wala nga siyang magagawa.

"Natatakot ka? why, do you also commit a crime?" I asked that made him stopped, kahit ako ay napatitig sa kanya ng mariin dahil sa naging reaksyon niya.

He didn't say anything, basta na lang siyang umiwas ng tingin at tumalikod para sundan sila mommy at kuya Sai.

"Don't try me, Amelia!" Nag-alingawngaw sa buong paligid ang sigaw ni daddy nang maabutan namin sila.

"Saan ka pupunta? sa lalaki mo? what the hell, Luciano! after all these decades hindi mo pa rin maiwan ang lalaking 'yan? wala siyang ginawa kundi sirain ang buhay natin!" Sigaw ni mommy.

Dad turned around, namumula ang mata nito habang nakatingin kay mommy. As if there's something that triggers his ears, nagmartsa siya papalapit kay mommy.

And we all gasped when his hand landed on her cheek, natigilan ako na nanlalaki ang mga mata dahil sa gulat. While my two kuyas' help my mother to get up as she lost her balance.

"Fuck you, Luciano! get out of here!" Mahigpit na nakahawak sa kwelyo ni daddy si kuya Sai matapos niyang pinatayo si mommy.

Nakatingin lang ako sa kanila. Nakayakap si mommy kay kuya Jho, habang nilalabanan naman ni kuya Sai si daddy dahil sa ginawa nito.

I was silently crying. No! hindi ito mangyayari kung hindi ko sana sinabi ang nalalaman ko, it was all my fault again! I should've close my mouth.

Pero mali naman si daddy. . . hindi niya dapat ginawa kay Darius Livero 'yun. Why did he turned like this?

"Matapang ka na ngayon, ha." Natatawang nakatingin si daddy kay kuya, wala itong pakialam kahit suntukin pa siya nito.

"You're not like this, Saijedan." Tukoy ni daddy kay kuya Sai.

"But everything changed when you found out about Vecinte, my parter, and my love of my life. Why, son? can't you accept your chaffy father?" Tanong ni daddy.

Mas lalong may pumiga sa puso ko dahil sa narinig, naalala ko bigla kahapon ng gabi. I saw a man, hugging my father. Is that Vecinte?

My father is cheating with him?!

"You're my father by blood, yes. But you are not my father by choice. Wala akong ama na hindi marunong makontento, wala akong ama na hayop. Taena mo, Luciano! kadiri ka!" Tinulak siya bigla ni kuya.

But dad just laugh wickedly.

"You'll be just like me, Sai."

Natigilan si kuya nang talikuran niya si daddy, he slowly turned around again to face him. Naiiyak na lumapit si mommy kay kuya para pigilan itong sapakin si daddy.

"I am not. Hindi ako gago."

My dad just grinned, naging tahimik ulit ang bahay nang umalis ito. I heard a last horn of his car, lumapit ako sa glass wall malapit sa main door para makita ang sasakyan ni daddy na umaalis.

Against the Barrier (COMPLETED)जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें