Safe Place

Chapter 31

Unknown Person's POV

Nasa labas ako ng building nila Andrea ang mapapangasawa ni Cath Yap , napadpad ako dito matapos sundan ang tan**nang lalaking yun.

I was about to get out on my car mabuti nalang napansin ko ang mga cctv nakakabit malapit sa kung saan ako huminto. Wala akong magawa kundi maghintay.

May inabot siya sa isang tao at binayaran saka umalis. Balak ko pa sanang sundan siya but I'm curious sa laman ng box na yun ano nanaman kaya ang pakulo ng baliw na to.

While I was waiting nakita ko si Andrea na lumabas at may tinapon ng kung ano sa basurahan. At agad na bumalik sa building, nag hintay ako ng ilang minuto at akma nanaman sanang lalabas sa kotse nang muling lumabas si Andrea sa building.

Malapit sa kotse ko ang kotse niya. Tumingin siya ng saglit lang sa kotse ko at tsaka umalis dala ang kotse niya parang galit siya.

Mukhang tama ang hinala ko nagmasid ako sa paligid para tignan kung may tao tsaka kinuha ang tinapon niya tinignan ko ito sa loob ng kotse ko, wedding ring at sulat ibig sabihin sinusundan niya si Andrea.

Konti nalang magkakaharap din kami, pinapangako kong papatayin ko siya sa oras na mahanap ko ...

______________________________________

Mira's POV

Uwian na namin may natanggap akong tawag mula kay kuya Roland na maaga daw umuwe si mommy parang hindi siya ok, nag aalala ako pinuntahan ko agad si mama para makauwi kami pero ang sabi niya mauna na daw ako.

Ito rin si mama eh parang may iba na sa kanya simula nung makausap niya yung lalaking yun, oo nakita ko siya sa parking lot ng school nakikipagtalo dun sa lalaking naka sumbrero pero hindi ko sinasabi kay mommy dahil baka pag awayan nila

Tinawagan ko si kuya Roland na sunduin ako maya maya ay andito na siya hindi naman malayo ang bahay namin sa school.

Pagkarating ko ng bahay ay nagbihis muna ako at pumunta sa kwarto nila mommy

*Knock "mommy?"..

Hindi siya sumagot pumasok nalang ako, nakita ko siya nakatayo sa veranda. I hugged her from the back bumuntong hininga lang siya mukang masyadong malalim ang iniisip niya

"mommy are you ok?"

"yes baby where's your mama?" She tried to smile

"Nasa school pa po ang sabi niya mauna na daw akong umuwe. Bakit mommy may problema ba kayo? Nag away ba kayo?"..

She sighed na para bang alam niya bakit wala si mama

"No anak we're ok siguro busy lang siya" she's trying to make her voice sound happy even though she's not

"but mommy ang alam ko never naging busy si Mama pagdating sayo.. ok lang ba talaga kayo?"...

"yes anak we're fine mag meryenda ka muna sa baba magpapahinga lang si mommy"

She assured me na okay sila pero I know to myself na hindi, I'm not a kid anymore I know what's happening.

"ok po mommy , I love you"...

Ang weird talaga nila lalo na si mama palagi na siyang walang time palaging umalis, palaging galit kaya hindi na ako magtataka kung magkatampuhan sila ni mommy.

Namimiss ko na ang pagka cringe nila dati kasi palagi silang sweet na akala mo naman wala ng bukas pero ngayon hindi ko na alam

Bumaba muna ako para kumain at para magawa nadin ang homework ko susubukan kong kausapin si mama pag dating niya...