PROLOGUE
Nagsimula na tumugtog ang intro nang kakantahin namen.
Nasa magkabilang dulo kame ng stage . Hindi ko alam kung anung ginagawa niya.
Kung nakangiti ba siya o hindi. Ako kase nakapikit lang habang nakatayo sa harap ng madaming tao.
Wala naman akong stage fright pero kinakabahan talaga ako.
Eto na. Cue ko na.
Huminga muna ako ng malalim bago kumanta at idinilat ko na ang aking mga mata.
I know, I know it's been a while
I wonder where you are, and if you think of me
Sometimes, 'cause you're always on my mind
You know I had it rough, trying to forget you but
The more that I look around, the more I realize
You're all i'm looking for
Naglakad ako papunta sa gitna ng stage.
Hindi pa rin ako nakatingin sa kanya dahil baka hindi na naman ako makapagsalita katulad ng nangyare kanina. Kasi naman eh. , paandar talaga tong Kalandian Alert ko !
Ayoko talaga siyang tingnan kaya nga medyo nakatalikod ako sa kanya.
Hindi ko kase alam kung anung mangyayare kapag tiningnan ko siya.
Kaya hanggat maari ayoko talaga siyang matingnan.
Just friends, the beginning or the end?
How do we make sense
When we're on our own
It's like you're the other half of me
I feel incomplete, I should've known
Nothing in the world compares to the feelings that we share
So not fair
Napahawak ako sa dibdib ko nang nagsimula siyang kumanta.
Angt bilis nang tibok ng puso ko. Feeling ko mahihimatay ako.
What makes you so beautiful, is you don't know how beautiful you are to me
You're not trying to be perfect
Nobody's perfect, but you are, to me
You try to take my breath away
Feel the words that I don't say
I wish somehow, I could say them now
Dahil sa busy ako kung paano ko pakakalmahin yung tibok nang puso ko eh, hindi ko namalayan na nasa likod ko na pala siya.
BINABASA MO ANG
My President, My Maid [KathNiel FanFic]
FanfictionSi Kryz Alexandria ay ang Student President nang kanilang School. Pero kung isang araw ay malaman ni Alexander Louise na isa pala siyang maid at Amo pa niya. what She Will Do...