Against the Barrier (COMPLETED)

Chapter 3

"NARINIG ko 'yon, talagang tuturuan mo ako? grabi, hindi ko talaga na imagine na sasang-ayon ka. By the way, saan ba tayo? umuulan ngayon. Pwede sa bahay, hehe." Tumigil ako sa paglalakad, kanina pa naririndi ang tainga ko sa boses niyang sobrang maingay at mabilis magsalita na parang may naghahabol sa kanya.

Humugot ako ng malalim na hininga tsaka pinakalma ang sarili, bumaling ako sa kanya ng tingin. Our height difference always matters, halos mangalay ay leeg ko sa kalilingon sa kanya.

"B-bakit?" tanong niya na parang siya pa talaga ang may karapan na kabahan sa aming dalawa.

I was thinking, he's kinda expressive guy so is that mean that he's soft and. . . probably a gay?

I mentally shook my head because of that, kung ano-ano na ang pumapasok sa utak ko dahil sa mga sinasabi niya.

"I don't have time to entertain your nonsense, I will just talk to you for the academically reasons and that doesn't mean that I like you. Ughh! I'm getting pissed again. Bukas na lang tayo mag-start." Hindi ko na hinintay ang sasabihin niya, basta umalis na ako sa harapan niya at tumakbo patungo sa ground floor kung nasaan naghihintay sa akin ang driver ko.

LUTANG ako habang nasa loob ng sasakyan, usually kapag pauwi na ako ay binabasa ko pa ang reviewer ko pero iba ngayon. I couldn't do anything, hanggang ngayon ay hindi ko pa rin lubos maisip kong bakit binigyan ako ng pasakit sa ulo.

If I also refuse that, those extra points will surely lead me to become valedictorian. This is my change, pero kailangang pumasa si Dravis sa lahat ng subjects. That bastard! ngayon hindi ko na alam kung paano siya turuan, I'm sure na aawayin ko lang siya.

Ayaw ko pa naman makasama ang mga taong ayaw ko. Mahina akong napamura dahil sa inisip, I need to relax and maintain my patience.

"Okay ka lang po ba, ma'am? baka sumabog ang juice na iniinom niyo dahil sa sobrang higpit ng hawak niyo." Kahit ako ay napatingin sa strawberry milk juice, mabuti na lang at hindi tuluyang sumabog ang lalagyan nito dahil kanina ko pa pala mahigpit na niyuyukom ito gamit ang mga kamay ko.

"I'm okay, stress lang po ng kaunti." Sabi ko, hindi na ulit ito sumagot dahil biglang may tumawag sa kanyang telepono.

"Ma'am? sabi po ng daddy niyo ay didiretso tayo sa City Hall. May kukunin po na award ang daddy niyo, kailan kayong makita ng buong publiko." Paalam sa akin ni manong bago niliko sa ibang daan ang sasakyan, parang nawala ang inis sa puso ko at napalitan ito ng saya.

Kaya pala may paper bag dito sa kabilang upuan at may laman na bagong damit, simple lamang ito na dress na may kulay dirty white. It's like a formal dress, like a suit style. Tumigil kami ni manong sa isang private restroom, do'n ko pinalitan ang damit at inayos ang mukha ko.

I put a light make up on, tinali ko rin ang medyo curly kong buhok. When everything fine, I took a couple of mirror shots and posted it on my instagram account.

Do'n lang ako may pictures, it was a private account that full of my hidden pictures. I only have a 1000 followers, lahat ng mga iyon ay kaibigan ko sa online, ang iba naman ay kapamilya, at hindi rin mawawala ang tatlo kong kaibigan.

A lot of people wanted to follow me, but I always been canceling it. I don't like them seeing my posts, lahat naman kasi sila lalaki. And I'm sure, lahat ng mga kaklase kong babae naman ay huhusgahan lang ako.

"Ma'am? tapos na po ba kayo? fifteen minutes na lang po at awarding na sa City Hall." Sabay katok ni manong driver sa nakasarang main door ng restroom.

"Opo, palabas na ako!"

DUMATING kami sa City Hall, hanggang pinto lang si manong sa cultural center nito dahil may gumiya na sa akin na ilang staffs. Daddy always been securing my safety, malaki ang ngiti sa aking labi na umupo sa tabi ni mommy, sa VIP seats.

"Oh, here you are." She kissed my cheek and hugged me tightly, kumaway si kuya Jho sa akin na nasa kabila lang ni mommy. There's an two empty seat, sabi ni mommy ay umupo ako sa gitna dahil sa left side ko si daddy uupo.

Napatingin ako sa kabila ng upuan ni daddy, nakita ko si kuya Sai do'n. He was busy listening to our dad, hindi ko na siya pinansin dahil alam ko naman na alam niyang narito na ako.

He was just too lazy to greet me. Such a cold one.

"Since I've stand Cebu as governor, all of the people really saw what I did for this land. My desire is to bring a New Cebu, which could lead us to success. I wanted to erase those corrupt officials, I badly want them to stop because there's a lot of people who was starving to death. Hindi napupunta ang pundo na para sa kanila, hindi sila mabigyan ng trabaho kahit anong kayod nila, and that's because of the barriers, sa aking termino gusto ko lahat may trabaho, lahat binibigyan ng chance magtrabaho. Because we all don't know what will happened, kadalasan ang mga tao pang ito ang nakakadala sa atin sa totoong tagumpay." Lahat ng tao ay panay palakpak dahil sa speech ng kanilang governor, pumalakpak din ako hindi dahil ama ko siya; kundi dahil tama ang sinasabi niya at tama ang ginagawa niya biglang isang gobernador.

"And I hope, this year matutupad na ang bagong project ko para sa lahat. As I badly wanted a New Cebu, let's start it with a lights that may inspire a lot of people. I hope your support as me and my team will implement a new solar lights sa lahat ng high ways, hindi lang high ways kundi pati na sa lahat ng sulok ng lugar, we will try our best to bring this one hanggang sa mga bukid kung saan ilaw ang pinakakailangan." Patuloy niya, nakikinig lang kaming lahat sa mahabang speech ni daddy.

Nakita ko ang ilang reporters na kinunan kami ng litrato dito sa ilalim, marami din ang mga journalist sa likod na nagsusulat ng mga pahayag ng governor.

Bumaba na si daddy mula sa stage at nakipagkamayan pa sa ilang public servant ng gobyerno, halos makipagkamay na ito sa lahat ng mga nakaupo sa VIP. Kumaway din siya sa likod kung saan nakaupo ang ilang mga tao, then he walked through us.

Tumayo ako at sinalubong siya ng mahigpit na yakap, I heard a lot of flasg from the cameras. Mas lalo akong naging proud kay daddy, simula no'ng una ay maganda talaga ang pamamalakad niya.

Nang bitawan ako ay niyakap niya rin si mommy, then my brother Jho. Si kuya Sai naman ay kinamayan lang si daddy, but dad just smiled and tapped his shoulder.

Umupo si daddy sa tabi ko, nakahiga na ang ulo ko ngayon sa balikat niya. I missed him, napanguso ako nang maalala na wala sila kaninang umaga.

"I won a mathematics quiz bee, wala naman kayo kanina no'ng magising ako. I really want to show you my medal," I pouted. My dad caressed my arm, he kissed my head.

"I'm sorry, anak. Busy lang talaga si daddy, hayaan mo at babawi talaga ako. Where do you want to go after this?" He asked, napangiti kaagad ako ng malawak.

"Wala naman, let's just go home and dine together. I miss you, lahat kayo." Umangat ako ng tingin sa kanya, lumambot ang ekspresyon sa mga mata ni daddy.

"Okay, I'll order a food for us." Aniya.

Sunod no'n ay tinawag na ang pangalan ni daddy, they gaved him a two certificate. Pinaakyat din kaming lahat sa stage, lahat ng tao ay nakatayo at nagpapalakpakan. My heart beat started to become crazy, seeing them clapping at us, I felt like I was really in heaven. I imagine myself having my speeching as a batch valedictorian, at makikita ko ang lahat ng tao na tatayo at papalakpak.

"I'm proud of you, dad." I whispered to his ear, ngumiti ito at inakbayan ako. Pareho kaming ngumiti ng malapad sa camera, it was not a lie and I know it that people know exactly kung gaano ako kamahal ni daddy.

I remembered when I was in fourth grade, me and my mother had an accident. Hindi kasi napansin ni mommy ang aso na biglang tumawid, huli na at nang inikot niya ang sasakyan at sakto na tumama ito sa puno.

That's the time that I really think I'll die, nasa coference meeting si daddy at nang matanggap ang tawag mula sa ospital ay mabilis siyang umalis. Me and my mom, both have a critical condition lalo na at bumaliktad ang sasakyan namin.

But thankfully, after three days ay gumising kaming dalawa. My dad really pray a lot, he said. Ginawa niya ang lahat para maprovide sa amin ang lahat ng kailangan, that's why I really love everything about my dad.

JICEEN|JCYN