Appreciate the flower you wear

အပိုင်း(၂၀)

"ဆရာမဟိုနားကလှလိုက်တာ"

နေမျိုးကျက်သရေမှာ ပန်းတွေနှင့်အလှဆင်ထားသောစက်ဘီးလေးဆီသို့လက်ညွှန်ပြကာဆိုသည်။

"ဟုတ်တယ်နော် ပန်းလေးတွေနဲ့ချစ်စရာလေး"

"လာဗျာ ဓာတ်ပုံရိုက်ပေးမယ်ဆရာမကို"

နေမျိုးကျက်သရေမှာနှင်းမေကိုလက်ကဆွဲခေါ်၍ ထိုနေရာသို့ခေါ်‌ဆောင်သွားသည်။

နှင်းမေလဲနောက်ကနေအလိုက်သင့်လေးလိုက်၍ ထိုကလေးစိတ်တိုင်းကျဓာတ်ပုံအရိုက်ခံရပေ‌ေတာ့သည်။

"ဆရာမ pose ပေးလေဗျာ"

"ဟုတ်ကဲ့ပါရှင်"

နှင်းမေမှာလက်လေးနှစ်ချောင်းထောင်ပြသည်။
ထို့နောက်လှပသောအပြုံးလေးအားဆင်မြန်းလျက် နေမျိုးကျက်သရေအားကြည့်နေပေသည်။

ဖုန်းscreenထက်ဝယ်ထိုကဲ့သို့လှပသောပုံရိပ်အားနေမျိုးကျက်သရေတစ်ခါမှမကြည့်ခဲ့ဖူးပါ။

ထိုကဲ့သို့ပင် လှပသောနေရာများ၌သူတို့နှစ်ဦးမှာလှပသောပုံရိပ်များအတန်ကြာဖန်တီး‌နေခဲ့သည်။

"မျိုး~ မင်းလဲငါးစာကျွေးလေ"

"ကျွန်တော်တစ်ယောက်ထဲတော့မကျွေးချင်ပါဘူးဆရာမပါလာ~"

"ဪကွယ်..ကုသိုလ်လုပ်တာတောင်တို့ပါမှလား"

"နောင်ဘဝရေစက်ဆုံချင်လို့ပေါ့ဗျ လာပါဗျာ"

"ရေစက်ဆိုတာကောင်းခြင်းဆိုးခြင်းရှိသေးတယ်လေ"

နှင်းမေမှာရှေ့ကပြာလဲ့လဲ့ရေကန်ထက်သို့အကြည့်စိုက်၍ဆိုလေသည်။

"ဆရာမနဲ့သာဆုံရင်ကျွန်တော့်အတွက်ကကောင်းမွန်သောတွေ့ဆုံခြင်းတွေကြီးဖြစ်မှာပါ"

နေမျိုးကျက်သရေရဲ့စကားကိုကြားရ၍ သူမထိုကလေးအားကြည့်မိသည်။အရှေ့ကကြည်လင်နေသောရေထက်ထိုကလေးရဲ့မျက်ဝန်းများကပို၍ကြည်လင်တောက်ပလို့။

"ကဲပါ~~ပေး"

ဆက်ကြည့်ရန်ခွန်အားမရှိ၍ သူမလဲ ငါးစာကြွေးရန်ပေါင်မုန့်အားတောင်းလိုက်သည်။ထို့နောက်လှပသောရွှေငါးလေးတွေထံသို့စွန့်ကြဲလျက်။