"ဟ"
*ဘန်း*
ဂျီအွန်းတစ်ယောက်စိတ်တိုတိုနဲ့ သူ့လောကာတံခါးကိုဆောင့်ပိတ်လိုက်သည်။ထိုနေ့ကအဖြစ်အပျက်ပြီးနောက် ကော်ဖီခွက်နဲ့postcardတွေသူ့ဆီမရောက်လာတာ ၁ပတ်တောင်ရှိနေပြီ။လူတွေများအပြောင်းအလဲမြန်လိုက်ကြတာနော်။ချစ်ပါတယ်၊ကြိုက်ပါတယ်ဆိုပြီး postcardထဲမှာဖွဲ့နွဲ့ရေးထားပေမယ့် အခုတော့ပျောက်ခြင်းမလှပျောက်သွားလေသည်။တကယ်တော့ ဂျီအွန်းနောက်ကိုလိုက်ပြီးလိုက်လျော့လိုက်တဲ့လူတွေကို သူခဏခဏမြင်ဖူးနေကြပါ။ဒီလိုကိစ္စမျိုးနဲ့ဒီကောင်လေးကိုသွားခေါ်နေစရာအကြောင်းမရှိဘူး။ကင်ဂျီအွန်းတို့ကအနေသာချည်းပဲ။ဒီကောင်လေးမကြိုက်လဲ သူ့ကိုကြိုက်မယ့်သူတွေကအများကြီး။ဟုတ်တယ်မလား။
---
"ဟူး"
ဂျီအွန်းကသူ့ဘဝမှာတစ်ခါမှလုပ်မယ်လို့မစဉ်းစားဖူးတဲ့အလုပ်တစ်ခုကို ထိုကောင်လေးကြောင့်လုပ်ဖြစ်သွားသည်။လော့ကာထဲမှာကော်ဖီတွေလာမထည့်တာဘာကြောင့်လဲလို့မေးမြန်းချင်တာကြောင့် သူမက်သရူးနဲ့တစ်ခါဆုံဖူးတဲ့လမ်းထိပ်ကမုန့်ဆိုင်မှာ ထိုကောင်လေးကိုသွားစောင့်နေမိသည်။မုန့်ဆိုင်ထဲကိုဝင်သွားတဲ့ကောင်လေးက တစ်ဖက်လမ်းအကွယ်မှာရပ်နေတဲ့သူ့ကိုမြင်ပုံမပေါ်။ထိုကောင်လေးအထဲဝင်သွားတဲ့အချိန် ဆိုင်တံခါးနားမှာ ရပ်စောင့်နေလိုက်သည်။ရုတ်တရက်ကြီးပျောက်သွားတဲ့ကောင်လေးကြောင့် သူစိတ်တိုနေတဲ့အကြောင်းလေးတော့သိစေချင်မိသည်။
"အ"
"လိုက်ခဲ့"
"စီနီယာ ဘာလုပ်တာလဲ"
ထိုကလေးရဲ့လက်ကောက်ဝတ်ကိုတင်းကျပ်စွာကိုင်လိုက်တော့ အလိုမကျဟန်သူ့လက်တွေကိုဆွဲဖယ်ဖို့ကြိုးစားနေတာကို ဂျီအွန်းမသိကျိုးကျွန်ပြုလိုက်သည်။မုန့်ဆိုင်ရှေ့မှာစကားအချေအတင်မဖြစ်ချင်တာကြောင့် လမ်းထောင့်ချိုးနေရာသို့ ထိုကောင်လေးကိုခေါ်ဆောင်သွားလိုက်သည်။
"ဘာလဲ"
လက်ကိုလွှတ်ပေးလိုက်တော့ နှုတ်ခမ်းဆူကာမျက်မှောင်ကျုံ့ပြီး သူ့ကိုကြည့်လာတဲ့ကောင်လေး။နေပါဦး အခုက ဘယ်သူက ဘယ်သူ့ကိုစိတ်ဆိုးရမှာလဲ။
